PASIŃSKI JERZY, prezydent Gdańska

Aktualna wersja na dzień 11:04, 12 gru 2023

Byli prezydencji Gdańska: Jerzy Pasiński (z lewej) i Andrzej Kaznowski, 2015

JERZY PASIŃSKI (ur. 18 IV 1947 Bydgoszcz), działacz gospodarczy, prezydent Gdańska. Syn Brunona i Anny z domu Piechowskiej, pracowników umysłowych ze średnim wykształceniem, brat Ilony (ur. 1949). W latach 1954–1960 był uczniem Szkoły Podstawowej nr 10 w Bydgoszczy, w 1960–1966 uczęszczał w tym mieście do Technikum Mechaniczno-Elektrycznego.

W 1966 rozpoczął studia na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Gdańskiej (PG), od 1972 magister inżynier mechanik w zakresie maszyn roboczych ciężkich. W 1991–1999 uczestnik kursów dla kadry kierowniczo-menedżerskiej organizowane przez Francuski Instytut Zarządzania w Warszawie, Fundację Rozwoju Rachunkowości w Warszawie, a także firmy doradcze Ernst &Young, Midwest oraz Polsko-Kanadyjskie Centrum Marketingu. W 1998–2002 odbył kursy dla wyższej kadry kierowniczej w Gdańskiej Fundacji Kształcenia Menedżerów. W 2010 uzyskał Certyfikat Kierownika Projektów Europejskich, w 2011 ukończył Kurs Kierowników Projektów Systemu w International Project Management Association (IPMA).

Od 1972 do 1989 pracownik Wydziału Budowy Maszyn PG, od 1985 doktor w dziedzinie mechaniki–trybologii, adiunkt. Jednocześnie od 1988 do 1989 pracował w Instytucie Maszyn Przepływowych Polskiej Akademii Nauk. Uczestniczył w grupie badawczej, która zaprojektowała i zbudowała maszynę do wszechstronnego badania olejów. Brał udział w zaprojektowaniu dwóch automatów do zautomatyzowanego montażu gniazdek wtykowych, prowadził nadzór nad ich wykonaniem i wdrożeniem do produkcji w przemyśle elektronicznym. Autor m.in. 12 patentów, w tym współautor patentu Tribometru PT-1 oraz publikacji z dziedziny mechaniki i trybologii.

Od 1984 do 1990 był radnym Miejskiej Rady Narodowej (MRN) i Rady Miasta. 23 XI 1989 MRN powołała go na stanowisko prezydenta Gdańska, którym był do 10 VII 1990. Jako prezydent Gdańska w 1990 uruchomił proces wprowadzania inwestora zagranicznego, firmy Saur Neptun z Gdańska z francuskiej grupy Bouygues, do wodociągów gdańskich w celu sprywatyzowania serwisu publicznego dostarczania wody i odprowadzania ścieków.

W latach 1990–1991 pracował w Gdańskiej Izbie Prywatnego Przemysłu i Handlu. Będąc dyrektorem generalnym zorganizował i prowadził biuro Izby oraz odpowiadał za działalność oddziałów terenowych w województwie gdańskim, słupskim i elbląskim. Od stycznia do listopada 1991 był dyrektorem handlowym w spółce Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowe MARŻAL, zajmującej się produkcją i sprzedażą żaluzji okiennych oraz importowanych materiałów wykończeniowych i sanitarnych. Prowadził działalność handlową, marketingową i promocyjną, w tym udział w targach krajowych i zagranicznych firmy. W latach 1991–1999 był prezesem Międzynarodowych Targów Gdańskich, następnie wiceprezesem i prezesem Centrum Targowego, które to spółki połączyły się w 2002. Opracował i zorganizował pokazy lotnicze Air Show w Gdańsku i w Gdyni wspólnie z Dowództwem Wojsk Lotniczych i Dowództwem Marynarki Wojennej Rzeczypospolitej Polskiej. Przygotował i wdrożył program Jarmarku św. Dominika, zorganizował Europejski Jarmark Św. Dominika z okazji 1000-lecia Gdańska. Uruchomił inne specjalistyczne imprezy targowe, w tym m.in. Napędy i Sterowanie, Amberif – największą w środkowej Europie impreza jubilerska. Jako zarządca infrastruktury Centrum Targowego był odpowiedzialny za rozwój bazy wystawienniczej. Zmodernizował hale produkcyjne, w 1994 wybudował specjalistyczną halę wystawienniczą przy ul. Beniowskiego.

W latach 1999–2002 był wiceprezesem Zarządu Gdańskiego Towarzystwa Budownictwa Społecznego. W latach 1999–2002 pracował w firmie CERMAG s.c. Opalenie, gdzie jako dyrektor handlowy koordynował sprzedaż produktów ceramicznych firmy w rejonie północnej Polski. W okresie od 1999 do 2000 był pełnomocnikiem marszałka województwa pomorskiego do spraw innowacji, odpowiadał za stworzenie systemu wspierania transferu innowacji w województwie pomorskim. Brał udział w opracowaniu projektu oraz uruchomieniu Parku Naukowo–Technologicznego w Gdyni w 2001. W 2003 pełnił funkcję zastępcy kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów w Warszawie. Jednocześnie w 2000, jako dyrektor zarządzający w spółce DRUK ART., podjął się zorganizowania pionu sprzedaży, jak również przeprowadził zmiany strukturalne w firmie. W latach 2000–2003 był wiceprezesem przedsiębiorstwa realizacyjno–projektowego FORMA, a od 2002 do 2003 prezesem firmy Agro-FORMA. W 2004 pracował w spółce Gama SSW na stanowisku kierownika do spraw organizacyjnych. W 2004–2012 pracował w firmie Rudoport S.A. (Grupa ArcelorMittal Poland S.A., następnie Sea-Invest Belgia oraz ArcelorMittal Poland S.A.) jako prezes zarządu, dyrektor naczelny i przed emeryturą jako doradca zarządu. Od 1 X 2012 na emeryturze.

W latach 1968–1990 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1979–1990 był wiceprzewodniczącym i przewodniczącym Rady Centralnego Związku Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego. W latach 1994–1996 był prezesem Gdańskiej Izby Gospodarczej, od 1996 do 1998 pełnił funkcję wiceprezesa Pomorskiej Izby Przemysłowo-Handlowej. Od 2001 był członkiem Rotary Klub Gdańsk–Sopot–Gdynia. W 1996–2003 zasiadał w Radach Nadzorczych następujących firm: HYDROVACUUM S.A. w Grudziądzu, FAMUR S.A. w Katowicach, ELANA S.A. w Toruniu, BUDUS S.A. w Katowicach, a także w zarządzie Parku Naukowo-Technologicznego w Gdyni. W 2018 uhonorowany Medalem Stulecia Niepodległości dla biznesmenów, urzędników oraz ludzi nauki i kultury.

19 VII 1969 żonaty z Danielą z domu Wilkaniec, absolwentką filologii rosyjskiej Uniwersytetu Gdańskiego, ojciec Anny (ur. 1970), Katarzyny (ur. 1972) i Jerzego (ur. 1975). SB

Bibliografia:
Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej Gdańsk, sygn. 645/75656; 464/2141.
Ankieta biograficzna dotycząca życia i działalności Prezydentów Miasta Gdańska i Przewodniczących Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Gdańsku w latach 1945–1998, oprac. Sylwia Bykowska (w zbiorach autorki).