KAFEMANN OTTO JULIUS, wydawca
| Linia 4: | Linia 4: | ||
[[File: Hala_druku_ofsetowego.jpg |thumb| Zakłady drukarskie Kafemanna, hala druku offsetowego, 1939]] | [[File: Hala_druku_ofsetowego.jpg |thumb| Zakłady drukarskie Kafemanna, hala druku offsetowego, 1939]] | ||
[[File: Otto_JUlius_Kafemann.jpg |thumb| Strona tytułowa rozprawy dyrektora [[ARCHIWA | Państwowego Archiwum Gdańskiego]] Adolfa Warschauera o herbie i fladze Gdańska, drukowanej w 1916 w wydawnictwie Ottona Juliusa Kafemanna]] | [[File: Otto_JUlius_Kafemann.jpg |thumb| Strona tytułowa rozprawy dyrektora [[ARCHIWA | Państwowego Archiwum Gdańskiego]] Adolfa Warschauera o herbie i fladze Gdańska, drukowanej w 1916 w wydawnictwie Ottona Juliusa Kafemanna]] | ||
| − | '''OTTO JULIUS KAFEMANN''' (27 V 1858 Gdańsk – 19 II 1916 Wiesbaden), wydawca książek i czasopism. Syn [[KAFEMANN AUGUST WILHELM, drukarz | Augusta Wilhelma Kafemanna]]. W 1878 ukończył średnią [[SZKOŁA ŚW. PIOTRA I PAWŁA | szkołę św. Piotra i Pawła]], potem studiował na uniwersytetach w Berlinie, Lipsku, Halle i Chemnitz. 12 VII 1885 został prokurentem w firmie (drukarni i wydawnictwie) ojca przy Ketterhagergasse 4 (ul. Zbytki), po jego śmierci w 1891 – jej właścicielem. W 1894 sprzedał nabytą przez ojca kamienicę przy Grosse Scharmachergasse 7 (ul. Kołodziejska), mieszkał z matką i własną rodziną w dziedziczonej po ojcu willi w Sopocie przy Rickertstrasse ( | + | '''OTTO JULIUS KAFEMANN''' (27 V 1858 Gdańsk – 19 II 1916 Wiesbaden), wydawca książek i czasopism. Syn [[KAFEMANN AUGUST WILHELM, drukarz | Augusta Wilhelma Kafemanna]]. W 1878 ukończył średnią [[SZKOŁA ŚW. PIOTRA I PAWŁA | szkołę św. Piotra i Pawła]], potem studiował na uniwersytetach w Berlinie, Lipsku, Halle i Chemnitz. 12 VII 1885 został prokurentem w firmie (drukarni i wydawnictwie) ojca przy Ketterhagergasse 4 (ul. Zbytki), po jego śmierci w 1891 – jej właścicielem. W 1894 sprzedał nabytą przez ojca kamienicę przy Grosse Scharmachergasse 7 (ul. Kołodziejska), mieszkał z matką i własną rodziną w dziedziczonej po ojcu willi w Sopocie przy Rickertstrasse (ul. Obrońców Westerplatte 21, willa rozebrana po 1945).<br/><br/> |
W 1893 firma zatrudniała 93 osoby, w 1908 – już 186; udziały w niej posiadało kilka osób, m.in. syn profesora [[RICKERT HEINRICH II, profesor filozofii | Heinricha Rickerta]], dr Franz Rickert, z którym kierował wydawaniem gazety [[DANZIGER ZEITUNG (II), dziennik | „Danziger Zeitung”]]. Od 1891 był członkiem [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]]. Od 1898 wydawał rocznik | W 1893 firma zatrudniała 93 osoby, w 1908 – już 186; udziały w niej posiadało kilka osób, m.in. syn profesora [[RICKERT HEINRICH II, profesor filozofii | Heinricha Rickerta]], dr Franz Rickert, z którym kierował wydawaniem gazety [[DANZIGER ZEITUNG (II), dziennik | „Danziger Zeitung”]]. Od 1891 był członkiem [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]]. Od 1898 wydawał rocznik | ||
[[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]] gdańskich [[BERICHT ÜBER DEN HANDEL UND DIE SCHIFFAHRT ZU DANZIG, rocznik | „Bericht über den Handel und die Schiffahrt zu Danzig”]] („Raport o handlu i żegludze w Gdańsku”), w 1901 wykupił [[DANZIGER COURIER, dziennik | „Danziger Courier”]], krótko potem zamknięty.<br/><br/> | [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]] gdańskich [[BERICHT ÜBER DEN HANDEL UND DIE SCHIFFAHRT ZU DANZIG, rocznik | „Bericht über den Handel und die Schiffahrt zu Danzig”]] („Raport o handlu i żegludze w Gdańsku”), w 1901 wykupił [[DANZIGER COURIER, dziennik | „Danziger Courier”]], krótko potem zamknięty.<br/><br/> | ||
2 VIII 1914 został powołany do wojska w stopniu majora, w październiku tegoż roku odznaczony za męstwo Krzyżem Żelaznym. Żonaty był z Friedą Elisą z domu Strebel, pochodzącą z Hamnburga. Pochowany 25 II 1916 na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU (Z ANIOŁKAMI). PRZY WIELKIEJ ALEI | cmentarzu św. Trójcy]]. Ojciec także Lilii Susanny (ur. 29 IX 1896), Alberta Wilhelma (ur. 15 I 1894 Sopot), w 1912 absolwenta [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]], w 1933 lekarza w Hamburgu i Ottona Friedricha (1 III 1899 – 27 III 1914, utonął w Morzu Bałtyckim). Zakłady przy Ketterhagergasse (ul. Zbytki) istniały do 1945. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | 2 VIII 1914 został powołany do wojska w stopniu majora, w październiku tegoż roku odznaczony za męstwo Krzyżem Żelaznym. Żonaty był z Friedą Elisą z domu Strebel, pochodzącą z Hamnburga. Pochowany 25 II 1916 na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU (Z ANIOŁKAMI). PRZY WIELKIEJ ALEI | cmentarzu św. Trójcy]]. Ojciec także Lilii Susanny (ur. 29 IX 1896), Alberta Wilhelma (ur. 15 I 1894 Sopot), w 1912 absolwenta [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]], w 1933 lekarza w Hamburgu i Ottona Friedricha (1 III 1899 – 27 III 1914, utonął w Morzu Bałtyckim). Zakłady przy Ketterhagergasse (ul. Zbytki) istniały do 1945. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 13:55, 24 lis 2023
OTTO JULIUS KAFEMANN (27 V 1858 Gdańsk – 19 II 1916 Wiesbaden), wydawca książek i czasopism. Syn Augusta Wilhelma Kafemanna. W 1878 ukończył średnią szkołę św. Piotra i Pawła, potem studiował na uniwersytetach w Berlinie, Lipsku, Halle i Chemnitz. 12 VII 1885 został prokurentem w firmie (drukarni i wydawnictwie) ojca przy Ketterhagergasse 4 (ul. Zbytki), po jego śmierci w 1891 – jej właścicielem. W 1894 sprzedał nabytą przez ojca kamienicę przy Grosse Scharmachergasse 7 (ul. Kołodziejska), mieszkał z matką i własną rodziną w dziedziczonej po ojcu willi w Sopocie przy Rickertstrasse (ul. Obrońców Westerplatte 21, willa rozebrana po 1945).
W 1893 firma zatrudniała 93 osoby, w 1908 – już 186; udziały w niej posiadało kilka osób, m.in. syn profesora Heinricha Rickerta, dr Franz Rickert, z którym kierował wydawaniem gazety „Danziger Zeitung”. Od 1891 był członkiem Korporacji Kupców. Od 1898 wydawał rocznik
Korporacji Kupców gdańskich „Bericht über den Handel und die Schiffahrt zu Danzig” („Raport o handlu i żegludze w Gdańsku”), w 1901 wykupił „Danziger Courier”, krótko potem zamknięty.
2 VIII 1914 został powołany do wojska w stopniu majora, w październiku tegoż roku odznaczony za męstwo Krzyżem Żelaznym. Żonaty był z Friedą Elisą z domu Strebel, pochodzącą z Hamnburga. Pochowany 25 II 1916 na cmentarzu św. Trójcy. Ojciec także Lilii Susanny (ur. 29 IX 1896), Alberta Wilhelma (ur. 15 I 1894 Sopot), w 1912 absolwenta Gimnazjum Miejskiego, w 1933 lekarza w Hamburgu i Ottona Friedricha (1 III 1899 – 27 III 1914, utonął w Morzu Bałtyckim). Zakłady przy Ketterhagergasse (ul. Zbytki) istniały do 1945.
