SIKAŁA MARZENA, skrzypaczka, pedagog
| Linia 24: | Linia 24: | ||
Z zespołem Vibrasoniq otrzymała nagrodę specjalną w konkursie Scena Otwarta na Mikołajkach Folkowych w Lublinie (2003): „za odwagę w muzycznych poszukiwaniach oraz przełamywaniu stereotypów”. W marcu 2021 laureatka Stypendium Kulturalnego Miasta Gdańska, przeznaczonego na realizację projektu "Pejzaż dźwiękowy miasta w subiektywnej kompozycji muzycznej". <br/><br/> | Z zespołem Vibrasoniq otrzymała nagrodę specjalną w konkursie Scena Otwarta na Mikołajkach Folkowych w Lublinie (2003): „za odwagę w muzycznych poszukiwaniach oraz przełamywaniu stereotypów”. W marcu 2021 laureatka Stypendium Kulturalnego Miasta Gdańska, przeznaczonego na realizację projektu "Pejzaż dźwiękowy miasta w subiektywnej kompozycji muzycznej". <br/><br/> | ||
| − | Żona [[SIKAŁA MACIEJ, kompozytor, pedagog| Macieja Sikały]], matka Mikołaja oraz Karoliny i Zuzanny. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Żona [[SIKAŁA MACIEJ, kompozytor, pedagog| Macieja Sikały]], matka Mikołaja (ur. 9 VIII 1993 Gdańsk), oraz Karoliny (zm. 21 VIII 2023 Gdańsk) i Zuzanny (ur. 16 III 2000 Gdańsk). {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 17:20, 30 sie 2023
MARZENA SIKAŁA (ur. 25 X 1960 Gdańsk), skrzypaczka (skrzypce akustyczne i elektryczne), pedagog. Córka Stanisława Nowackiego (ur. 1930) i Honoraty z domu Rojewskiej (ur. 1931). Absolwentka I Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku (1979) oraz Państwowej Szkoły Muzycznej II stopnia im. Fryderyka Chopina w Gdańsku-Wrzeszczu (1983). W 1988 ukończyła Wydział Pedagogiki Instrumentalnej Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku, w klasie skrzypiec. W 2018 ukończyła studia podyplomowe na kierunku arteterapia w Gdańskim Uniwersytecie Medycznym.
W latach 1981–1983 grała w orkiestrze Państwowej Opery i Filharmonii Bałtyckiej, w 1988–1991 współpracowała z orkiestrą Polskiej Filharmonii Bałtyckiej. Jednocześnie – w 1983–1987 występowała i eksperymentowała jako „muzitor” (muzyk i aktor) w Polskim Teatrze Instrumentalnym Ryszarda Gwalberta Miśka, w takich spektaklach jak: Lokator (1983), Wejście gladiatorów (1985), Misiek i bobasy z muzycznej klasy (1986). Od 1983 do 1988 pracowała jako nauczycielka skrzypiec w Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej I i II stopnia im. F. Nowowiejskiego w Gdańsku.
W latach 1992–1993, z inicjatywy Stanisława Danielewicza, współtworzyła gdańsko-warszawski Tygodnik Muzyczny „WOW”. Współpracowała również z Radiem Gdańsk i Telewizją Polską Gdańsk przy tworzeniu audycji muzycznych (np. „Kwadrans jazzowy”).
W połowie lat 90. XX wieku rozpoczęła współpracę z trójmiejskimi teatrami: Teatrem Wędrownym „Maszoperia” Marka Lubieńskiego (1995–1998), a następnie z Teatrem Miejskim w Gdyni, gdzie brała udział w spektaklach muzycznych Dziesięć obrazów naturalnej wielkości (1998), Antygona (1999), Zwierzenia Koniecznego (2000), O, Beri-beri (2001), Niespodziewany koniec lata (2002). Z kwartetem smyczkowym 4 One występowała na scenie kameralnej Teatru Wybrzeże w Sopocie, w spektaklu-recitalu Arkadiusza Brykalskiego Garbaty Anioł Porno (2002) oraz recitalu Marzeny Nieczuji-Urbańskiej Fado (2003). W Teatrze Atelier, wraz z Arkadiuszem Brykalskim, brała udział w recitalu Listy Julii (2006), który był premierową polską wersją w oryginalnym tłumaczeniu tekstów piosenek projektu Elvisa Costello i The Brodsky Quartet – The Juliet Letters (1993).
Od końca lat 90. rozpoczęła działalność solową i zespołową. Jako solistka wystąpiła w widowiskach scenicznych, grając między innymi z austriackim Drumatical Theatre, np. BydGost-Legendy Bydgoskie, Magic Malbork (2011), Noc spadających gwiazd w Centrum Hevelianum (2013). Współtworzyła między innymi zespoły: Newgrange – celtic (1997–1999), Lyonesse – folk metal (2001–2004), Chutir – folk rock ukraiński (2006–2012), „Vibrasoniq” – pop elektroniczny (2002–2017), Shantymentalni – folk morski/country (2011/2012).
Od 1999 rozpoczęła współpracę z Barbarą Sutt, animatorką kultury i muzyki klasycznej (Musica Viva), biorąc udział w audycjach muzycznych oraz koncertach dla dzieci i młodzieży. Od 2018 współpracuje z firmą Art2You, również w projektach audycji i koncertów dla dzieci i młodzieży. Od 2012 śpiewa (sopran) w chórze „Non Serio” Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Gdańskiego w Sopocie.
Współpracuje z: kwartetem smyczkowym 4 One (od 2002), 4 Strings Duo (od 2003), zespołem ULTRAmaryna – word music (od 2017), Jak Zwał Tak Zwał – muzyka alternatywna (od 2010) oraz Amber Duo – pop/jazz, electronic (od 2018).
Prowadzi prywatne zajęcia jako arteterapeutka i nauczyciel (nauczanie gry na skrzypcach i fortepianie, warsztaty arteterapeutyczne, wolontariat).
Koncertowała z trójmiejskimi formacjami na festiwalach: Festiwal Muzyki Inspirowanej Folklorem „Dźwięki Północy” (1998, 2002, 2006), Festiwal Kultury Ukraińskiej, Festiwal Mniejszości Narodowych i Jarmark Ukraiński (2006–2012). Występowała na koncertach i festiwalach w Polsce: Festiwal Gdańskie Noce Jazsowe w Teatrze Leśnym (współpraca od 2002), Ethnosfera w Skierniewicach (2003), Scena Otwarta na Mikołajkach Folkowych (2003), XI Przystanek Woodstock w Kostrzynie nad Odrą (2005, 2007), festiwale aktorskie we Wrocławiu, Elblągu, Rawiczu, Lidzbarku (2002–2009). Koncertowała także w Europie (Niemcy, Wielka Brytania, Szwecja, Austria, Chorwacja, Włochy, Czechy).
Brała udział w nagraniach płyt z musicalów Okruchy życia (premiera 2010) oraz Chłopcy z Placu Broni (premiera 2018) – Stowarzyszenie Teatralne „Ingenium”. Dokonała także nagrań płytowych z zespołem Newgrange – utwór Magia tańca na płycie Kochaj mnie – Polskie Ballady Rockowe (2005); z kwartetem smyczkowym 4 One: płyta Pop&Jazz Romualda Szałka (2020); utwór Gdzieś poniżej pępka na płycie Pub 700 Leszka Możdżera (2004), utwór Our Love Is Here To Stay na płycie Tribute To Ladies Of Jazz Krystyny Durys (2016), utwór Huśtawka na płycie Sny na pogodne dni Beaty Bartelik (2019).
Z zespołem Vibrasoniq otrzymała nagrodę specjalną w konkursie Scena Otwarta na Mikołajkach Folkowych w Lublinie (2003): „za odwagę w muzycznych poszukiwaniach oraz przełamywaniu stereotypów”. W marcu 2021 laureatka Stypendium Kulturalnego Miasta Gdańska, przeznaczonego na realizację projektu "Pejzaż dźwiękowy miasta w subiektywnej kompozycji muzycznej".
Żona Macieja Sikały, matka Mikołaja (ur. 9 VIII 1993 Gdańsk), oraz Karoliny (zm. 21 VIII 2023 Gdańsk) i Zuzanny (ur. 16 III 2000 Gdańsk).
