KANCELARIA MIEJSKA
(wstawienie ilustracji (e-mail z 8.01.2019)) |
|||
Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Tajna kancelaria, początek XVII wieku.JPG|thumb|Tajna kancelaria, początek XVII wieku]] | [[File:Tajna kancelaria, początek XVII wieku.JPG|thumb|Tajna kancelaria, początek XVII wieku]] | ||
− | '''KANCELARIA MIEJSKA.''' Najważniejszy urząd rejestrujący działalność ustawodawczą i administracyjną władz miejskich (rady i ławy) oraz podległych im urzędów. Wpisy w najstarszej [[KSIĘGI GRUNTOWE | księdze gruntowej]] [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miast]]a wskazują na istnienie starszego kodeksu tej serii w 1331 | + | '''KANCELARIA MIEJSKA.''' Najważniejszy urząd rejestrujący działalność ustawodawczą i administracyjną władz miejskich (rady i ławy) oraz podległych im urzędów. Wpisy w najstarszej [[KSIĘGI GRUNTOWE | księdze gruntowej]] [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miast]]a wskazują na istnienie starszego kodeksu tej serii w 1331, co świadczy o istnieniu kancelarii Głównego Miasta już w okresie przekształcania się gdańskiej gminy miejskiej w organizm oparty na [[PRAWO CHEŁMIŃSKIE | prawie chełmińskim]]. <br/><br/> |
+ | Do czasu wybudowania [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratusza Głównego Miasta]] (około 1336) ośrodek kancelarii znajdował się w kościele parafialnym, w domu burmistrza lub pisarza miejskiego. Początkowo pisarze wywodzili się głównie z duchowieństwa. Pierwszym znanym pisarzem miejskim z 1342 był Nicolaus Schönensee, wchodzący w skład Ławy i później [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]]. Rozwój miasta doprowadził do zwiększenia zadań kancelarii i jej aparatu. W 1428 ustalono, że pisarz Głównego Miasta ma brać udział w zjazdach Hanzy w Lubece, jako przedstawiciel wielkich miast pruskich. O rozbudowie kancelarii świadczy tworzenie nowej serii ksiąg miejskich: obok najstarszej serii ksiąg gruntowych wyodrębniły się serie [[KSIĘGI PODATKOWE XIV–XVIII WIEKU | ksiąg podatkowych]], [[KSIĘGI KAMLARSKIE | kamlarskich]], [[KSIĘGI RADY MIEJSKIEJ OGÓLNE | ogólnych ksiąg rady]], [[KSIĘGI ŁAWNICZE | ławniczych]], [[RECESY | recesów]], w XV wieku [[MISSIVA | missivów]]. {{author: MG}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Aktualna wersja na dzień 13:24, 1 paź 2022
KANCELARIA MIEJSKA. Najważniejszy urząd rejestrujący działalność ustawodawczą i administracyjną władz miejskich (rady i ławy) oraz podległych im urzędów. Wpisy w najstarszej księdze gruntowej Głównego Miasta wskazują na istnienie starszego kodeksu tej serii w 1331, co świadczy o istnieniu kancelarii Głównego Miasta już w okresie przekształcania się gdańskiej gminy miejskiej w organizm oparty na prawie chełmińskim.
Do czasu wybudowania Ratusza Głównego Miasta (około 1336) ośrodek kancelarii znajdował się w kościele parafialnym, w domu burmistrza lub pisarza miejskiego. Początkowo pisarze wywodzili się głównie z duchowieństwa. Pierwszym znanym pisarzem miejskim z 1342 był Nicolaus Schönensee, wchodzący w skład Ławy i później Rady Miejskiej. Rozwój miasta doprowadził do zwiększenia zadań kancelarii i jej aparatu. W 1428 ustalono, że pisarz Głównego Miasta ma brać udział w zjazdach Hanzy w Lubece, jako przedstawiciel wielkich miast pruskich. O rozbudowie kancelarii świadczy tworzenie nowej serii ksiąg miejskich: obok najstarszej serii ksiąg gruntowych wyodrębniły się serie ksiąg podatkowych, kamlarskich, ogólnych ksiąg rady, ławniczych, recesów, w XV wieku missivów.