KSIĘGI ŁAWNICZE
Z Encyklopedia Gdańska
| < Poprzednie | Następne > |
KSIĘGI ŁAWNICZE. Seria ksiąg miejskich związanych z działalnością sądową i administracyjną ławy miejskiej. W Głównym Mieście zachowały się od 1426, choć istniała wcześniejsza. Najstarsze księgi ławnicze Starego Miasta zachowały się fragmentarycznie, obejmują okresy 1439–1443 i 1498–1499. Księgi ławnicze Młodego Miasta prowadzono co najmniej od 1397 do 1455, przechowywana w sądzie Starego Miasta Gdańska od 1468, zaginęła po 1715. Pierwsze księgi były różnorodne tematycznie: akty kupna i sprzedaży nieruchomości, testamenty, renty, długi, podział majątku, opieka nad nieletnimi.
