JANIK BERNARD
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Janik Bernard.JPG|thumb|Bernard Janik]] | [[File:Janik Bernard.JPG|thumb|Bernard Janik]] | ||
| − | '''BERNARD JANIK''' (23 VI 1904 Charlottenburg, Berlin – 10 VII 1977 Gdańsk), | + | '''BERNARD JANIK''' (23 VI 1904 Charlottenburg, Berlin – 10 VII 1977 Gdańsk), germanista, nauczyciel w [[GIMNAZJUM POLSKIE | Gimnazjum Polskim]], dyrektor [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, I | I Liceum Ogólnokształcącego]]. Syn Teodora i Anny z domu Jezierskiej. W Charlottenburg rozpoczął naukę w gimnazjum, ukończył po powrocie rodziny do Polski w 1923 w Rawiczu. Od 1 VIII 1923 nauczyciel w Poznaniu, jednocześnie studiował germanistykę i pedagogikę na uniwersytecie w Poznaniu. W latach 1927–1931 delegowany przez Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego do Holandii jako organizator szkolnictwa polskiego wśród emigrantów w zagłębiu węglowym w Limburgii (Heerlen). Pełnił również obowiązki sekretarza Konsulatu Honorowego RP, był założycielem i redaktorem gazety "Polak w Holandii". W lutym 1931 powrócił do kraju, w maju 1932 dokończył studia w Poznaniu. <br/><br/> |
| − | Urlopowany z gimnazjum w Poznaniu od 1 IX 1932 do 29 VIII 1939 nauczyciel w | + | Urlopowany z gimnazjum w Poznaniu od 1 IX 1932 do 29 VIII 1939 nauczyciel w Gimnazjum Polskim w Gdańsku. Był opiekunem szkolnej biblioteki niemieckiej, od 1933 opiekunem Harcerskiej Drużyny Morskiej im. Zygmunta Augusta. Działacz [[ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku]], 1936–1937 wicedyrektor Biura [[GDAŃSKA MACIERZ SZKOLNA (1921–1939) | Gdańskiej Macierzy Szkolnej]], od 1932 członek Zarządu [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ NAUKI I SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki]] (TPNiS).<br/><br/> |
| − | + | 28 VIII 1939 wyjechał z Gdańska, podczas II wojny światowej ukrywał się na terenie Generalnego Gubernatorstwa. 8 IV 1945 powrócił do Gdańska, decyzją kuratora Okręgu Szkolnego Gdańskiego został dyrektorem [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, I | I Państwowego Gimnazjum i Liceum]] i był nim do 31 VII 1948. Równocześnie od 1 X 1945 do 1951 prowadził lektorat języka niemieckiego w Wyższej Szkole Handlu Morskiego w Sopocie, w 1949–1953 i 1956–1972 w [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkole Pedagogicznej]] i na [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytecie Gdańskim]]. Od 1948 był także lektorem w [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Gdańskiej Akademii Medycznej]], w okresie od 1956 do przejścia na emeryturę w 1974 kierownikiem Studium Języków Obcych AMG. <br/><br/> | |
| − | Specjalista filologii starogermańskiej i staroholenderskiej, zajmował się słownictwem i dawnym prawem morskim. Opracował i przetłumaczył teksty prawa morskiego XV–XVIII wieku (''Najstarszy tekst prawa morskiego w Gdańsku'', 1961); wykazał zależności polskiej terminologii morskiej od języka niderlandzkiego (między innymi współautorstwo ''Nomenclatura navalis. Dwa gdańskie rękopisy z XVII wieku o budownictwie statków'', 1976); współpracował przy reedycji francuskiego słownika morskiego ''Nouveau Glossaire Nautique d’Augustin Jal'' (1972); inicjator, redaktor i współautor monografii ''Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku (1922–1939)'' (1976). {{author: | + | Od 1945 ponownie członek Zarządu TPNiS, w 1945–1950 wiceprezes. Członek [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]], w 1956–1960 jego pierwszy sekretarz generalny, od 1961 przewodniczący Komisji Rewizyjnej, od 1872 członek honorowy. Był członkiem [[INSTYTUT BAŁTYCKI | Instytutu Bałtyckiego]], Związku Nauczycielstwa Polskiego, Towarzystwa Przyjaciół Gdańska, Towarzystwa Nautologicznego w Gdyni. <br/><br/> |
| + | Specjalista filologii starogermańskiej i staroholenderskiej, zajmował się słownictwem i dawnym prawem morskim. Opracował i przetłumaczył teksty prawa morskiego XV–XVIII wieku (''Najstarszy tekst prawa morskiego w Gdańsku'', 1961); wykazał zależności polskiej terminologii morskiej od języka niderlandzkiego (między innymi współautorstwo ''Nomenclatura navalis. Dwa gdańskie rękopisy z XVII wieku o budownictwie statków'', 1976); współpracował przy reedycji francuskiego słownika morskiego ''Nouveau Glossaire Nautique d’Augustin Jal'' (1972); inicjator, redaktor i współautor monografii ''Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku (1922–1939)'' (1976).<br/><br/> | ||
| + | Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1934), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. | ||
| + | |||
| + | {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 14:46, 18 gru 2021
BERNARD JANIK (23 VI 1904 Charlottenburg, Berlin – 10 VII 1977 Gdańsk), germanista, nauczyciel w Gimnazjum Polskim, dyrektor I Liceum Ogólnokształcącego. Syn Teodora i Anny z domu Jezierskiej. W Charlottenburg rozpoczął naukę w gimnazjum, ukończył po powrocie rodziny do Polski w 1923 w Rawiczu. Od 1 VIII 1923 nauczyciel w Poznaniu, jednocześnie studiował germanistykę i pedagogikę na uniwersytecie w Poznaniu. W latach 1927–1931 delegowany przez Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego do Holandii jako organizator szkolnictwa polskiego wśród emigrantów w zagłębiu węglowym w Limburgii (Heerlen). Pełnił również obowiązki sekretarza Konsulatu Honorowego RP, był założycielem i redaktorem gazety "Polak w Holandii". W lutym 1931 powrócił do kraju, w maju 1932 dokończył studia w Poznaniu.
Urlopowany z gimnazjum w Poznaniu od 1 IX 1932 do 29 VIII 1939 nauczyciel w Gimnazjum Polskim w Gdańsku. Był opiekunem szkolnej biblioteki niemieckiej, od 1933 opiekunem Harcerskiej Drużyny Morskiej im. Zygmunta Augusta. Działacz Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku, 1936–1937 wicedyrektor Biura Gdańskiej Macierzy Szkolnej, od 1932 członek Zarządu Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki (TPNiS).
28 VIII 1939 wyjechał z Gdańska, podczas II wojny światowej ukrywał się na terenie Generalnego Gubernatorstwa. 8 IV 1945 powrócił do Gdańska, decyzją kuratora Okręgu Szkolnego Gdańskiego został dyrektorem I Państwowego Gimnazjum i Liceum i był nim do 31 VII 1948. Równocześnie od 1 X 1945 do 1951 prowadził lektorat języka niemieckiego w Wyższej Szkole Handlu Morskiego w Sopocie, w 1949–1953 i 1956–1972 w Wyższej Szkole Pedagogicznej i na Uniwersytecie Gdańskim. Od 1948 był także lektorem w Gdańskiej Akademii Medycznej, w okresie od 1956 do przejścia na emeryturę w 1974 kierownikiem Studium Języków Obcych AMG.
Od 1945 ponownie członek Zarządu TPNiS, w 1945–1950 wiceprezes. Członek Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, w 1956–1960 jego pierwszy sekretarz generalny, od 1961 przewodniczący Komisji Rewizyjnej, od 1872 członek honorowy. Był członkiem Instytutu Bałtyckiego, Związku Nauczycielstwa Polskiego, Towarzystwa Przyjaciół Gdańska, Towarzystwa Nautologicznego w Gdyni.
Specjalista filologii starogermańskiej i staroholenderskiej, zajmował się słownictwem i dawnym prawem morskim. Opracował i przetłumaczył teksty prawa morskiego XV–XVIII wieku (Najstarszy tekst prawa morskiego w Gdańsku, 1961); wykazał zależności polskiej terminologii morskiej od języka niderlandzkiego (między innymi współautorstwo Nomenclatura navalis. Dwa gdańskie rękopisy z XVII wieku o budownictwie statków, 1976); współpracował przy reedycji francuskiego słownika morskiego Nouveau Glossaire Nautique d’Augustin Jal (1972); inicjator, redaktor i współautor monografii Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku (1922–1939) (1976).
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1934), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
