SCHWARTZWALD HEINRICH, kupiec, bibliofil, kolekcjoner
(uzupelnienie LM (23.04.2020)) |
|||
Linia 4: | Linia 4: | ||
W 1640 roku studiował prawo na uniwersytecie w Groningen (Holandia). W 1650 wykupił w Gdańsku wielkie (kupieckie) [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo miejskie]]. Na sejmie polskim w 1658 wraz z braćmi Johannesem (15 IX 1615 Gdańsk – 14 XII 1688, późniejszym ławnikiem 1661, [[RADA MIEJSKA | rajcą]] od 1666 i [[BURGRABIOWIE | burgrabią]] królewskim w Gdańsku w 1686) i Carlem (6 VII 1620 Gdańsk – 20 VIII 1683 Gdańsk) otrzymali indygenat. | W 1640 roku studiował prawo na uniwersytecie w Groningen (Holandia). W 1650 wykupił w Gdańsku wielkie (kupieckie) [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo miejskie]]. Na sejmie polskim w 1658 wraz z braćmi Johannesem (15 IX 1615 Gdańsk – 14 XII 1688, późniejszym ławnikiem 1661, [[RADA MIEJSKA | rajcą]] od 1666 i [[BURGRABIOWIE | burgrabią]] królewskim w Gdańsku w 1686) i Carlem (6 VII 1620 Gdańsk – 20 VIII 1683 Gdańsk) otrzymali indygenat. | ||
Od 26 IX 1650 był żonaty z Konstancją (zm. 1657), córką rajcy Klemensa Cölmera. Miał córkę Konstancję (ur. 3 I 1652) i zmarłego w kilka godzin po urodzeniu syna Heinricha.<br/><br/> | Od 26 IX 1650 był żonaty z Konstancją (zm. 1657), córką rajcy Klemensa Cölmera. Miał córkę Konstancję (ur. 3 I 1652) i zmarłego w kilka godzin po urodzeniu syna Heinricha.<br/><br/> | ||
− | Zgromadził bibliotekę, liczącą ponad | + | Zgromadził bibliotekę, liczącą ponad trzy tysiące tomów rękopisów, inkunabułów i druków, były wśród nich liczne polonika. W 1669 testamentem zapisał bibliotekę gdańskiej gminie ewangelicko-reformowanej przy [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]]. W 1832 gmina oddała darowiznę gdańskiej [[BIBLIOTEKA MIEJSKA | Bibliotece Miejskiej]] wraz z funduszami na uzupełnianie księgozbioru. Książki nabywane z jego legatu były sygnowane specjalnym ekslibrisem donacyjnym. Wśród zebranych przez niego numizmatów było wiele rzymskich monet miedzianych, monety srebrne, monety współczesne, rzadkie medale i medaliony. Kolekcję numizmatyczną, po wymarciu rodziny Schwartzwald, przejął w 1747 roku [[CONRADI EDUARD FRIEDRICH | Eduard Friedrich Conradi]], żonaty z Anne Elizabeth Schwartzwald, córką burmistrza [[SCHWARTZWALD JOHANN KARL | Johanna Karla ]] (z linii jego brata Johannesa). Eksponowane były w [[SZKOŁA ŚW. PIOTRA I PAWŁA | szkole św. Piotra i Pawła]] na wystawie numizmatów, tam też zostały w części skradzione podczas włamania. Pozostałe, w liczbie około 600, zostały w 1845 przekazane gabinetowi monet [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]]. {{author: MAB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 17:30, 24 maj 2021
HEINRICH SCHWARTZWALD (10 III 1619 – 24 VI 1672), kupiec, bibliofil, kolekcjoner monet. Pochodził z patrycjuszowskiej gdańskiej rodziny, jego pradziad Heinrich (1517 Gdańsk – 19 XII 1561 Gdańsk) otrzymał w 1556 roku szlachectwo od cesarza Karola V. Był synem ławnika Głównego Miasta (od 1619) Heinricha (1 II 1582 Gdańsk – 13 IX 1630 Gdańsk), właściciela między innymi Krzyżowników i Brygidy, córki burmistrza Daniela Czirenberga.
W 1640 roku studiował prawo na uniwersytecie w Groningen (Holandia). W 1650 wykupił w Gdańsku wielkie (kupieckie) obywatelstwo miejskie. Na sejmie polskim w 1658 wraz z braćmi Johannesem (15 IX 1615 Gdańsk – 14 XII 1688, późniejszym ławnikiem 1661, rajcą od 1666 i burgrabią królewskim w Gdańsku w 1686) i Carlem (6 VII 1620 Gdańsk – 20 VIII 1683 Gdańsk) otrzymali indygenat.
Od 26 IX 1650 był żonaty z Konstancją (zm. 1657), córką rajcy Klemensa Cölmera. Miał córkę Konstancję (ur. 3 I 1652) i zmarłego w kilka godzin po urodzeniu syna Heinricha.
Zgromadził bibliotekę, liczącą ponad trzy tysiące tomów rękopisów, inkunabułów i druków, były wśród nich liczne polonika. W 1669 testamentem zapisał bibliotekę gdańskiej gminie ewangelicko-reformowanej przy kościele św. Piotra i Pawła. W 1832 gmina oddała darowiznę gdańskiej Bibliotece Miejskiej wraz z funduszami na uzupełnianie księgozbioru. Książki nabywane z jego legatu były sygnowane specjalnym ekslibrisem donacyjnym. Wśród zebranych przez niego numizmatów było wiele rzymskich monet miedzianych, monety srebrne, monety współczesne, rzadkie medale i medaliony. Kolekcję numizmatyczną, po wymarciu rodziny Schwartzwald, przejął w 1747 roku Eduard Friedrich Conradi, żonaty z Anne Elizabeth Schwartzwald, córką burmistrza Johanna Karla (z linii jego brata Johannesa). Eksponowane były w szkole św. Piotra i Pawła na wystawie numizmatów, tam też zostały w części skradzione podczas włamania. Pozostałe, w liczbie około 600, zostały w 1845 przekazane gabinetowi monet Gimnazjum Miejskiego.