JANIK BERNARD

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 2: Linia 2:
 
[[File:Janik Bernard.JPG|thumb|Bernard Janik]]
 
[[File:Janik Bernard.JPG|thumb|Bernard Janik]]
  
'''BERNARD JANIK''' (23 VI 1904 Charlottenburg, Berlin – 10 VII 1977 Gdańsk), pedagog, filolog germanista. W 1932 roku ukończył germanistykę i pedagogikę na uniwersytecie w Poznaniu. W latach 1927–1931 delegowany przez Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego do Holandii jako organizator szkolnictwa polskiego wśród emigrantów w zagłębiu węglowym w Limburgii (Heerlen). W latach 1932–1939 nauczyciel w q Gimnazjum Polskim w Gdańsku. Działacz q Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku, 1936–1937 wicedyrektor Biura q Gdańskiej Macierzy Szkolnej. Podczas II wojny światowej ukrywał się na terenie Generalnego Gubernatorstwa. W latach 1945–1948 dyrektor q I Liceum Ogólnokształcącego. W okresie 1956–1974 kierownik Studium Języków Obcych Akademii Medycznej w Gdańsku (q Gdański Uniwersytet Medyczny); prowadził lektoraty w Wyższej Szkole Handlu Morskiego, w q Wyższej Szkole Pedagogicznej i na q Uniwersytecie Gdańskim. Członek Zarządu q Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki od 1932 i od 1945, 1945–1950 wiceprezes, 1956–1960 pierwszy sekretarz generalny q Gdańskiego Towarzystwa Naukowego. Specjalista filologii starogermańskiej i staroholenderskiej, zajmował się słownictwem i dawnym prawem morskim. Opracował i przetłumaczył teksty prawa morskiego XV–XVIII wieku (''Najstarszy tekst prawa morskiego w Gdańsku'', 1961); wykazał zależności polskiej terminologii morskiej od języka niderlandzkich (m.in. współautorstwo ''Nomenclatura navalis. Dwa gdańskie rękopisy z XVII wieku o budownictwie statków'', 1976); współpracował przy reedycji francuskiego słownika morskiego ''Nouveau Glossaire Nautique d’Augustin Jal'' (1972); inicjator, redaktor i współautor monografii ''Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku (1922–1939)'' (1976). {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]]
+
'''BERNARD JANIK''' (23 VI 1904 Charlottenburg, Berlin – 10 VII 1977 Gdańsk), pedagog, filolog germanista. W 1932 roku ukończył germanistykę i pedagogikę na uniwersytecie w Poznaniu. W latach 1927–1931 delegowany przez Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego do Holandii jako organizator szkolnictwa polskiego wśród emigrantów w zagłębiu węglowym w Limburgii (Heerlen). W latach 1932–1939 nauczyciel w [[GIMNAZJUM POLSKIE | Gimnazjum Polskim]] w Gdańsku. Działacz [[ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku]], 1936–1937 wicedyrektor Biura [[GDAŃSKA MACIERZ SZKOLNA (1921–1939) | Gdańskiej Macierzy Szkolnej]]. Podczas II wojny światowej ukrywał się na terenie Generalnego Gubernatorstwa. W latach 1945–1948 dyrektor [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, I | I Liceum Ogólnokształcącego]]. W okresie 1956–1974 kierownik Studium Języków Obcych Akademii Medycznej w Gdańsku ([[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Gdański Uniwersytet Medyczny]]); prowadził lektoraty w Wyższej Szkole Handlu Morskiego, w [[WYŻSZA SZKOŁĄ PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkole Pedagogicznej]] i na [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytecie Gdańskim]]. Członek Zarządu [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ NAUKI I SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki]] od 1932 i od 1945, 1945–1950 wiceprezes, 1956–1960 pierwszy sekretarz generalny [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]]. Specjalista filologii starogermańskiej i staroholenderskiej, zajmował się słownictwem i dawnym prawem morskim. Opracował i przetłumaczył teksty prawa morskiego XV–XVIII wieku (''Najstarszy tekst prawa morskiego w Gdańsku'', 1961); wykazał zależności polskiej terminologii morskiej od języka niderlandzkich (m.in. współautorstwo ''Nomenclatura navalis. Dwa gdańskie rękopisy z XVII wieku o budownictwie statków'', 1976); współpracował przy reedycji francuskiego słownika morskiego ''Nouveau Glossaire Nautique d’Augustin Jal'' (1972); inicjator, redaktor i współautor monografii ''Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku (1922–1939)'' (1976). {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]]

Wersja z 11:18, 20 cze 2014

Bernard Janik

BERNARD JANIK (23 VI 1904 Charlottenburg, Berlin – 10 VII 1977 Gdańsk), pedagog, filolog germanista. W 1932 roku ukończył germanistykę i pedagogikę na uniwersytecie w Poznaniu. W latach 1927–1931 delegowany przez Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego do Holandii jako organizator szkolnictwa polskiego wśród emigrantów w zagłębiu węglowym w Limburgii (Heerlen). W latach 1932–1939 nauczyciel w Gimnazjum Polskim w Gdańsku. Działacz Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku, 1936–1937 wicedyrektor Biura Gdańskiej Macierzy Szkolnej. Podczas II wojny światowej ukrywał się na terenie Generalnego Gubernatorstwa. W latach 1945–1948 dyrektor I Liceum Ogólnokształcącego. W okresie 1956–1974 kierownik Studium Języków Obcych Akademii Medycznej w Gdańsku ( Gdański Uniwersytet Medyczny); prowadził lektoraty w Wyższej Szkole Handlu Morskiego, w Wyższej Szkole Pedagogicznej i na Uniwersytecie Gdańskim. Członek Zarządu Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki od 1932 i od 1945, 1945–1950 wiceprezes, 1956–1960 pierwszy sekretarz generalny Gdańskiego Towarzystwa Naukowego. Specjalista filologii starogermańskiej i staroholenderskiej, zajmował się słownictwem i dawnym prawem morskim. Opracował i przetłumaczył teksty prawa morskiego XV–XVIII wieku (Najstarszy tekst prawa morskiego w Gdańsku, 1961); wykazał zależności polskiej terminologii morskiej od języka niderlandzkich (m.in. współautorstwo Nomenclatura navalis. Dwa gdańskie rękopisy z XVII wieku o budownictwie statków, 1976); współpracował przy reedycji francuskiego słownika morskiego Nouveau Glossaire Nautique d’Augustin Jal (1972); inicjator, redaktor i współautor monografii Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku (1922–1939) (1976). RED

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania