BASNER FRIEDRICH ARTUR GUSTAV, kupiec, kolekcjoner

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
 
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
 
[[File: Basner Friedrich Artur Gustav.JPG|thumb|Friedrich Artur Gustav Basner]]
 
[[File: Basner Friedrich Artur Gustav.JPG|thumb|Friedrich Artur Gustav Basner]]
[[File:Basner_Friedrich_Artur.jpg|thumb|[[HELLINGRATH BERTHOLD FRANZ| Berthold Hellingrath]], Willa Friedricha Artura Basnera, przed 1925]]
+
[[File:Basner_Friedrich_Artur.jpg|thumb|[[HELLINGRATH BERTHOLD FRANZ, grafik, malarz rzeźbiarz| Berthold Hellingrath]], Willa Friedricha Artura Basnera, przed 1925]]
 
[[File:2_Friedrich_Artur_Basner.jpg|thumb|Zbiory Friedricha Artura Basnera w jego willi w Sopocie, 1925]]
 
[[File:2_Friedrich_Artur_Basner.jpg|thumb|Zbiory Friedricha Artura Basnera w jego willi w Sopocie, 1925]]
 
[[File:3_Friedrich_Artur_Basner.jpg|thumb|Zbiory Friedricha Artura Basnera w jego willi w Sopocie, 1925]]
 
[[File:3_Friedrich_Artur_Basner.jpg|thumb|Zbiory Friedricha Artura Basnera w jego willi w Sopocie, 1925]]
 
[[File:4_Friedrich_August_Basner.jpg|thumb|Zbiory Friedricha Artura Basnera w jego willi w Sopocie, 1925]]
 
[[File:4_Friedrich_August_Basner.jpg|thumb|Zbiory Friedricha Artura Basnera w jego willi w Sopocie, 1925]]
  
'''FRIEDRICH ARTUR GUSTAV BASNER''' (11 IX 1869 Gdańsk – 12 X 1936 Gdańsk), kupiec. Syn urzędnika państwowego (Königl. Regierungs-Kanzlei-Sekretair) Friedricha Traugotta Basnera (około 1824 Susz, powiat iławski – 2 IV 1896 Gdańsk) i Wilhelminy z domu Prohl. W latach 1878–1889 uczeń [[SZKOŁA ŚW. JANA | szkoły św. Jana]]. Po 1900 właściciel firmy handlu zbożem, kolekcjoner dzieł sztuki. Jego kolekcja uchodziła za największą w państwie niemieckim na wschód od Berlina. W 1896 mieszkał z ojcem przy Langgarten 115 (ul. Długie Ogrody), w 1907 przy Reitbahn 3 (ul. Bogusławskiego).<br/><br/>
+
'''FRIEDRICH ARTUR GUSTAV BASNER''' (11 IX 1869 Gdańsk – 12 X 1936 Gdańsk), kupiec. Syn urzędnika państwowego (Königlicher Regierungs-Kanzlei-Sekretär; sekretarz Kancelarii Rządu Królestwa (Prus)) Friedricha Traugotta Basnera (około 1824 Susz, powiat iławski – 2 IV 1896 Gdańsk) i Wilhelminy z domu Prohl. W latach 1878–1889 uczeń [[SZKOŁA ŚW. JANA | szkoły św. Jana]]. Właściciel firmy handlu zbożem, mieszczącej się w latach 1896–1899 przy Röpergasse 3 (ul. Powroźnicza), w 1896 mieszkał z ojcem przy Langgarten 115 (ul. Długie Ogrody). Następnie właściciel firmy handlu nieruchomościami i udzielania pożyczek hipotecznych z siedzibą w latach 1900–1904 przy Hundegasse 63 (ul. Ogarna), po nabyciu kolejnych działek od 1905 pod adresem An der Reitbahn 3 (ul. Bogusławskiego). Biura firmy w 1912 znajdowały się przy Heilige-Geist-Gasse 13 (ul. św. Ducha), od 1914 do 1929 przy Holzmarkt 21 (Targ Drzewny), w należącej do niego kamienicy. Należał wraz z żoną do [[STOWARZYSZENIE NA RZECZ ZACHOWANIA ZABYTKÓW BUDOWNICTWA I SZTUKI GDAŃSKA | Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Zabytków Budownictwa i Sztuki Gdańska]], od 1913 był członkiem gdańskiego [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]]. <br/><br/>
Należał do [[STOWARZYSZENIE NA RZECZ ZACHOWANIA ZABYTKÓW BUDOWNICTWA I SZTUKI GDAŃSKA | Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Zabytków Budownictwa i Sztuki Gdańska]]. Posiadał duży zbiór malarstwa, mebli, złotnictwa, porcelany. Po 1910 dzieła gromadził w swojej nadmorskiej willi w Sopocie przy Wäldchenstraße 48 (ul. Chrobrego). Popadł w kłopoty finansowe, w listopadzie 1929 w domu aukcyjnym Lepkego w Berlinie miała miejsce największa wyprzedaż jego zbiorów. Willę w Sopocie sprzedał [[BEHREND GERHARD | Gerhardowi Behrendowi]]. W 1936 mieszkał w Gdańsku przy Brotbänkengasse 16 (ul. Chlebnicka), zmarł w biedzie. <br/><br/> 22 I 1904 zawarł w Gdańsku związek małżeński z Emmą Klarą (5 I 1883 Gdańsk – po 1939), córką kupca i armatora [[HABERMANN FRIEDRICH AUGUST i OTTO EDUARD | Ottona Eduarda Habermanna]]. Córka Ilse w 1936 była żoną dyplomowanego inżyniera Helmuta Fritzlera i mieszkała w Sopocie. Syn Fritz Basner, inżynier, mieszkał w Karlsruhe.<br/><br/>
+
Kolekcjoner dzieł sztuki. Jego kolekcja uchodziła za największą w państwie niemieckim na wschód od Berlina. Posiadał duży zbiór malarstwa, mebli, złotnictwa, porcelany. Od 1910 dzieła gromadził w swojej nowo wybudowanej nadmorskiej willi w Sopocie przy Wäldchenstraße 48 (ul. Chrobrego). W 1925, z pomocą kustosza Miejskiego Muzeum Sztuki i Rzemiosła w Lipsk, dr Heinricha Wichmanna, opublikował katalog swoich zbiorów. Popadł w kłopoty finansowe. Jeszcze w 1928 stać go było na podarowanie gdańskiemu [[MUZEUM MIEJSKIE | Muzeum Miejskiemu]] m.in. obrazu [[MÖLLER ANTON, malarz, rysownik, grafik | Antona Möllera]] ''Pięc żmysłów''. 31 VII 1929 sprzedał za 500 guldenów obraz [[MUZEUM KRAJOWE HISTORII GDAŃSKA | Muzeum Krajowemu Historii Gdańska]] w Oliwie, 14 września tego roku już około 250 obiektów, 27-28 września w Sopocie miała miejsce aukcja jego zbiorów, w listopadzie 1929 w domu aukcyjnym Rudolpha Lepkego w Berlinie odbyła się największa wyprzedaż jego kolekcji, z końcem roku sprzedał gdańskiemu Muzeum Miejskiemu liczącą się kolekcję mebli. Pozostałe zbiory wyprzedawał do śmierci. Nadal działająca firma mieściła się już w pomieszczeniach wynajmowanych, od 1933 ponownie przy ul. św. Ducha 13, następnie przy Breitgasse 13 (ul. Szeroka) i przy Brotbänkengasse 16 (w [[DOM ANGIELSKI | Domu Angielskim]]). Willę w Sopocie sprzedał w 1934 [[BEHREND GERHARD, prawnik, właściciel ziemski | Gerhardowi Behrendowi]], mieszkał w wynajmowanych mieszkaniach przy Trojangasse 14 (ul. Seredyńskiego) i Am Holzraum 7 (ul. Jaracza). Zmarł jako osoba zubożała. <br/><br/>  
W Muzeum Sopotu od 2010 znajduje się jego pamiętnik, w którym spisał wydarzenia z 2 połowy 1914 (początku I wojny światowej), podarowany przez wnuczkę. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
+
22 I 1904 zawarł w Gdańsku związek małżeński z Emmą Klarą (5 I 1883 Gdańsk – po 1939), córką kupca i armatora [[HABERMANN FRIEDRICH AUGUST i OTTO EDUARD, kupcy, armatorzy | Ottona Eduarda Habermanna]]. Córka Ilse w 1936 była żoną dyplomowanego inżyniera Helmuta Fritzlera i mieszkała w Sopocie, druga z córek, Hildegarda, pozostała panną. Syn Fritz Basner, inżynier, mieszkał w Karlsruhe.<br/><br/>
 +
W Muzeum Sopotu od 2010 znajduje się jego pamiętnik, w którym spisał wydarzenia z 2 połowy 1914 (początku I wojny światowej), podarowany przez wnuczkę. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
 
'''Bibliografia''':<br/>
 
'''Bibliografia''':<br/>
Archiwum Państwowe Gdańsk, 1609/537, nr 710 (rodzice).
+
Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk 1609, nr 65/04 (akt ślubu).<br/>
 +
Urzad Stanu Cywilnego Gdańsk, nr 1928/36 (akt zgonu).<br/>
 +
„Danziger Neueste Nachrichten”, 19 X 1936 (nekrolog).
 +
''Danziger Bürgerbuch. Bilder aus Leben und Wirken Danziger Männer und Frauen in Politik, Wirtschaft, Presse, Kunst, Wissenschaft, Volksbildung'', Danzig 1927, s. 14. <br/> 
 +
Barylewska-Szymańska Ewa, Szymański Wojciech, ''Friedrich Basner, szkic biografii kolekcjonera'', „Teki Gdańskie”, t. 3, 2001, s. 27-40.

Aktualna wersja na dzień 16:56, 1 lip 2024

Friedrich Artur Gustav Basner
Berthold Hellingrath, Willa Friedricha Artura Basnera, przed 1925
Zbiory Friedricha Artura Basnera w jego willi w Sopocie, 1925
Zbiory Friedricha Artura Basnera w jego willi w Sopocie, 1925
Zbiory Friedricha Artura Basnera w jego willi w Sopocie, 1925

FRIEDRICH ARTUR GUSTAV BASNER (11 IX 1869 Gdańsk – 12 X 1936 Gdańsk), kupiec. Syn urzędnika państwowego (Königlicher Regierungs-Kanzlei-Sekretär; sekretarz Kancelarii Rządu Królestwa (Prus)) Friedricha Traugotta Basnera (około 1824 Susz, powiat iławski – 2 IV 1896 Gdańsk) i Wilhelminy z domu Prohl. W latach 1878–1889 uczeń szkoły św. Jana. Właściciel firmy handlu zbożem, mieszczącej się w latach 1896–1899 przy Röpergasse 3 (ul. Powroźnicza), w 1896 mieszkał z ojcem przy Langgarten 115 (ul. Długie Ogrody). Następnie właściciel firmy handlu nieruchomościami i udzielania pożyczek hipotecznych z siedzibą w latach 1900–1904 przy Hundegasse 63 (ul. Ogarna), po nabyciu kolejnych działek od 1905 pod adresem An der Reitbahn 3 (ul. Bogusławskiego). Biura firmy w 1912 znajdowały się przy Heilige-Geist-Gasse 13 (ul. św. Ducha), od 1914 do 1929 przy Holzmarkt 21 (Targ Drzewny), w należącej do niego kamienicy. Należał wraz z żoną do Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Zabytków Budownictwa i Sztuki Gdańska, od 1913 był członkiem gdańskiego Towarzystwa Przyrodniczego.

Kolekcjoner dzieł sztuki. Jego kolekcja uchodziła za największą w państwie niemieckim na wschód od Berlina. Posiadał duży zbiór malarstwa, mebli, złotnictwa, porcelany. Od 1910 dzieła gromadził w swojej nowo wybudowanej nadmorskiej willi w Sopocie przy Wäldchenstraße 48 (ul. Chrobrego). W 1925, z pomocą kustosza Miejskiego Muzeum Sztuki i Rzemiosła w Lipsk, dr Heinricha Wichmanna, opublikował katalog swoich zbiorów. Popadł w kłopoty finansowe. Jeszcze w 1928 stać go było na podarowanie gdańskiemu Muzeum Miejskiemu m.in. obrazu Antona Möllera Pięc żmysłów. 31 VII 1929 sprzedał za 500 guldenów obraz Muzeum Krajowemu Historii Gdańska w Oliwie, 14 września tego roku już około 250 obiektów, 27-28 września w Sopocie miała miejsce aukcja jego zbiorów, w listopadzie 1929 w domu aukcyjnym Rudolpha Lepkego w Berlinie odbyła się największa wyprzedaż jego kolekcji, z końcem roku sprzedał gdańskiemu Muzeum Miejskiemu liczącą się kolekcję mebli. Pozostałe zbiory wyprzedawał do śmierci. Nadal działająca firma mieściła się już w pomieszczeniach wynajmowanych, od 1933 ponownie przy ul. św. Ducha 13, następnie przy Breitgasse 13 (ul. Szeroka) i przy Brotbänkengasse 16 (w Domu Angielskim). Willę w Sopocie sprzedał w 1934 Gerhardowi Behrendowi, mieszkał w wynajmowanych mieszkaniach przy Trojangasse 14 (ul. Seredyńskiego) i Am Holzraum 7 (ul. Jaracza). Zmarł jako osoba zubożała.

22 I 1904 zawarł w Gdańsku związek małżeński z Emmą Klarą (5 I 1883 Gdańsk – po 1939), córką kupca i armatora Ottona Eduarda Habermanna. Córka Ilse w 1936 była żoną dyplomowanego inżyniera Helmuta Fritzlera i mieszkała w Sopocie, druga z córek, Hildegarda, pozostała panną. Syn Fritz Basner, inżynier, mieszkał w Karlsruhe.

W Muzeum Sopotu od 2010 znajduje się jego pamiętnik, w którym spisał wydarzenia z 2 połowy 1914 (początku I wojny światowej), podarowany przez wnuczkę. MrGl





































Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk 1609, nr 65/04 (akt ślubu).
Urzad Stanu Cywilnego Gdańsk, nr 1928/36 (akt zgonu).
„Danziger Neueste Nachrichten”, 19 X 1936 (nekrolog). Danziger Bürgerbuch. Bilder aus Leben und Wirken Danziger Männer und Frauen in Politik, Wirtschaft, Presse, Kunst, Wissenschaft, Volksbildung, Danzig 1927, s. 14.
Barylewska-Szymańska Ewa, Szymański Wojciech, Friedrich Basner, szkic biografii kolekcjonera, „Teki Gdańskie”, t. 3, 2001, s. 27-40.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania