MAJEWSKI JERZY, ksiądz, współpatron gdańskiej ulicy
| (Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''JERZY MAJEWSKI''' (27 VIII 1904 Gdańsk – 22 VIII 1942 Dachau), ksiądz, z rodziną patron ulicy w Gdańsku. | + | [[File:Gimnazjum_Polskie.jpg|thumb|Pierwsi maturzyści (siedmioro) Gimnazjum Polskiego 1927, w środku Łucja Siemianowska (zaginęła w 1945), obok niej [[CZARNOWSKI WACŁAW, dyrektor stoczni | Wacław Czarnowski]], Jerzy Majewski, Bronisław Raciniewski, Karol Kreft, Alojzy Makurath]] |
| − | + | [[File: Jerzy_Majewski.jpeg |thumb| Ksiądz Jerzy Majewski (z prawej)]] | |
| − | + | '''JERZY MAJEWSKI''' (27 VIII 1904 Gdańsk – 22 VIII 1942 Dachau), ksiądz, z rodziną patron ulicy w Gdańsku. | |
| − | Początkowo | + | Syn przybyłego do Gdańska w 1900 Jana Majewskiego (17 VI 1879 Radomino koło Lubawy – 1945, zginął w KL Sachsenhausen), początkowo pracownika stoczniowego, od 1911 kupca i restauratora przy Oberstraße 95 (ul. Malczewskiego) w Gdańsku-[[SIEDLCE |Siedlcach]]), oraz poślubionej mu 20 X 1902 Pauliny Licznerskiej vel Licznierskiej (ur. 9 XI 1884 Świniarcu (obecnie województwo warmińsko-mazurskie) – 7 III 1927 Gdańsk, przy porodzie najmłodszej córki). Brat [[MAJEWSKI BERNARD, obrońca Poczty Polskiej, honorowy obywatel Gdańska, współpatron gdańskiej ulicy| Bernarda]], Jadwigi (14 VI 1907 – 15 II 1986), Alfonsa (4 V 1911 – 5 IX 1939), Kazimierza (10 VII 1914 – 5 I 1985), więźnia Stutthofu, Franciszka (22 II 1916 – 14 III 1942 KL Auschwitz), Elżbiety (ur. 23 VIII 1918), żony Austriaka Ferdynanda Fritscha (od 1 III 1938 trenera piłkarzy [[GEDANIA, klub sportowy | Gedanii]], Katarzyny (5 XI 1920 – 10 IX 1997), Haliny (1924 – 23 XII 1927) i Marii (ur. i zm. 7 III 1927). <br/><br/> |
| − | Dzięki wsparciu proboszcza [[SCHÜTZ PAUL | ks. Paula Schütza]] jako jedyny polski ksiądz uniknął aresztowania z chwilą wybuchu II wojny światowej, nadal pracował w parafii. Aresztowany w efekcie donosu 19 XI 1940 | + | Uczęszczał do szkoły ludowej na Siedlcach, następnie do szkoły przygotowawczej Friedländera i [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]], od 1923 do [[GIMNAZJUM POLSKIE | Gimnazjum Polskiego]], gdzie wstąpił do I Drużyny Harcerskiej im. Zygmunta Augusta. Po maturze w 1927 podjął studia filozoficzno-teologiczne w Seminarium Duchownym w Pelplinie. Święcenia kapłańskie otrzymał 19 XII 1931, mszę prymicyjną odprawił 27 grudnia w [[KOŚCIÓŁ ŚW. FRANCISZKA Z ASYŻU | kościele św. Franciszka]] w Emaus. Od grudnia 1931 był wikariuszem w parafii w Łęgu koło Chojnic, w 1932 został przeniesiony do [[DIECEZJA GDAŃSKA | diecezji gdańskiej]]. <br/><br/> |
| − | W latach 90. XX wieku pośmiertnie odznaczony srebrnym Krzyżem Harcerskim. Imię rodziny Majewskich od 19 V 1977 nosi ulica w dzielnicy [[ZASPA | Zaspa]]-Rozstaje. W lipcu 2019, podczas remontu dachu kościoła Gwiazdy Morza w Sopocie, znaleziono dokumenty związane z jego osobą i działalnością sopockiej Polonii, | + | Początkowo wikariusz w kościele Bożego Ciała w Pręgowie, od 15 V 1934 wikariusz w [[KOŚCIÓŁ TRÓJCY ŚWIĘTEJ | kościele (katedrze) Trójcy Świętej]] w [[OLIWA | Oliwie]], od 1 I 1935 w [[KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEGO SERCA JEZUSOWEGO | kościele Najświętszego Serca Jezusowego]] we [[WRZESZCZ | Wrzeszczu]], od 1 X 1937 w parafii Najświętszej Marii Panny Gwiazdy Morza w Sopocie. Kontynuował działalność [[HOEFT WALTER, ksiądz, wikariusz | ks. Waltera Hoefta]], podejmując aktywną współpracę z kołami Stowarzyszenia Młodzieży Katolickiej Żeńskiej i Męskiej. Wspomagał także działalność sopockiego Koła Przyjaciół Harcerstwa, kierowanego przez Różę Marszałową, był kapelanem sopockiego harcerstwa. Dla polskiej młodzieży organizował wycieczki, przedstawienia teatralne, zawody sportowe, kółka śpiewacze, zajęcia z literatury i historii Polski. <br/><br/> |
| − | Sopotu Izby Pamięci. {{author: EG}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Dzięki wsparciu proboszcza [[SCHÜTZ PAUL, proboszcz kościoła św. Antoniego Padewskiego | ks. Paula Schütza]] jako jedyny polski ksiądz uniknął aresztowania z chwilą wybuchu II wojny światowej, nadal pracował w parafii. Aresztowany w efekcie donosu 19 XI 1940, przebywał w [[ARESZT ŚLEDCZY W GDAŃSKU | gdańskim więzieniu]], następnie w obozach koncentracyjnych [[OBÓZ STUTTHOF | Stutthof]], w 1941 w Sachsenhausen i od 19 XI 1941 w Dachau. Zmarł z wycieńczenia. Na prośbę proboszcza sopockiej parafii władze KL Dachau przysłały urnę ze spalonymi w krematorium prochami. Ksiądz Paul Schütz zorganizował uroczystości pogrzebowe, prochy pochowano 30 VIII 1942 na Cmentarzu Katolickim w Sopocie. <br/><br/> |
| + | W latach 90. XX wieku pośmiertnie odznaczony srebrnym Krzyżem Harcerskim. Imię rodziny Majewskich od 19 V 1977 nosi ulica w dzielnicy [[ZASPA | Zaspa]]-Rozstaje. | ||
| + | Jego nazwisko umieszczono na tablicy na Domu Harcerza (zob. [[DWÓR MIEJSKI | Dwór Miejski]]), upamiętniającej gdańskich harcerzy poległych i pomordowanych podczas II wojny światowej. W lipcu 2019, podczas remontu dachu kościoła Gwiazdy Morza w Sopocie, znaleziono dokumenty związane z jego osobą i działalnością sopockiej Polonii, m.in. należącą do niego legitymację członkowską [[ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku]], które stały się zalążkiem tworzonej wspólnie z Muzeum Sopotu Izby Pamięci. {{author: EG}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 17:09, 30 mar 2024
JERZY MAJEWSKI (27 VIII 1904 Gdańsk – 22 VIII 1942 Dachau), ksiądz, z rodziną patron ulicy w Gdańsku.
Syn przybyłego do Gdańska w 1900 Jana Majewskiego (17 VI 1879 Radomino koło Lubawy – 1945, zginął w KL Sachsenhausen), początkowo pracownika stoczniowego, od 1911 kupca i restauratora przy Oberstraße 95 (ul. Malczewskiego) w Gdańsku-Siedlcach), oraz poślubionej mu 20 X 1902 Pauliny Licznerskiej vel Licznierskiej (ur. 9 XI 1884 Świniarcu (obecnie województwo warmińsko-mazurskie) – 7 III 1927 Gdańsk, przy porodzie najmłodszej córki). Brat Bernarda, Jadwigi (14 VI 1907 – 15 II 1986), Alfonsa (4 V 1911 – 5 IX 1939), Kazimierza (10 VII 1914 – 5 I 1985), więźnia Stutthofu, Franciszka (22 II 1916 – 14 III 1942 KL Auschwitz), Elżbiety (ur. 23 VIII 1918), żony Austriaka Ferdynanda Fritscha (od 1 III 1938 trenera piłkarzy Gedanii, Katarzyny (5 XI 1920 – 10 IX 1997), Haliny (1924 – 23 XII 1927) i Marii (ur. i zm. 7 III 1927).
Uczęszczał do szkoły ludowej na Siedlcach, następnie do szkoły przygotowawczej Friedländera i Gimnazjum Miejskiego, od 1923 do Gimnazjum Polskiego, gdzie wstąpił do I Drużyny Harcerskiej im. Zygmunta Augusta. Po maturze w 1927 podjął studia filozoficzno-teologiczne w Seminarium Duchownym w Pelplinie. Święcenia kapłańskie otrzymał 19 XII 1931, mszę prymicyjną odprawił 27 grudnia w kościele św. Franciszka w Emaus. Od grudnia 1931 był wikariuszem w parafii w Łęgu koło Chojnic, w 1932 został przeniesiony do diecezji gdańskiej.
Początkowo wikariusz w kościele Bożego Ciała w Pręgowie, od 15 V 1934 wikariusz w kościele (katedrze) Trójcy Świętej w Oliwie, od 1 I 1935 w kościele Najświętszego Serca Jezusowego we Wrzeszczu, od 1 X 1937 w parafii Najświętszej Marii Panny Gwiazdy Morza w Sopocie. Kontynuował działalność ks. Waltera Hoefta, podejmując aktywną współpracę z kołami Stowarzyszenia Młodzieży Katolickiej Żeńskiej i Męskiej. Wspomagał także działalność sopockiego Koła Przyjaciół Harcerstwa, kierowanego przez Różę Marszałową, był kapelanem sopockiego harcerstwa. Dla polskiej młodzieży organizował wycieczki, przedstawienia teatralne, zawody sportowe, kółka śpiewacze, zajęcia z literatury i historii Polski.
Dzięki wsparciu proboszcza ks. Paula Schütza jako jedyny polski ksiądz uniknął aresztowania z chwilą wybuchu II wojny światowej, nadal pracował w parafii. Aresztowany w efekcie donosu 19 XI 1940, przebywał w gdańskim więzieniu, następnie w obozach koncentracyjnych Stutthof, w 1941 w Sachsenhausen i od 19 XI 1941 w Dachau. Zmarł z wycieńczenia. Na prośbę proboszcza sopockiej parafii władze KL Dachau przysłały urnę ze spalonymi w krematorium prochami. Ksiądz Paul Schütz zorganizował uroczystości pogrzebowe, prochy pochowano 30 VIII 1942 na Cmentarzu Katolickim w Sopocie.
W latach 90. XX wieku pośmiertnie odznaczony srebrnym Krzyżem Harcerskim. Imię rodziny Majewskich od 19 V 1977 nosi ulica w dzielnicy Zaspa-Rozstaje.
Jego nazwisko umieszczono na tablicy na Domu Harcerza (zob. Dwór Miejski), upamiętniającej gdańskich harcerzy poległych i pomordowanych podczas II wojny światowej. W lipcu 2019, podczas remontu dachu kościoła Gwiazdy Morza w Sopocie, znaleziono dokumenty związane z jego osobą i działalnością sopockiej Polonii, m.in. należącą do niego legitymację członkowską Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku, które stały się zalążkiem tworzonej wspólnie z Muzeum Sopotu Izby Pamięci.
