HAMER JOHANN, burmistrz Głównego Miasta Gdańska
m |
|||
| (Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''JOHANN HAMER''' (zm. 14 II 1433 Gdańsk), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz]] [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta]]. | + | '''JOHANN HAMER''' (zm. 14 II 1433 Gdańsk), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz]] [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta]] Gdańska. Urodził się najprawdopodobniej w Rewalu (obecnie Tallin), był zapewne synem tamtejszego burmistrza Johanna. W 1389 studiował w Pradze. |
| + | Od 1399 był [[ŁAWA MIEJSKA | ławnikiem]] Głównego Miasta, od 1401 był [[RADA MIEJSKA | rajcą]], w 1411 [[SĘDZIA | sędzią]]. Urząd burmistrza objął w 1414. Pierwszym burmistrzem był w 1415, 1418, 1422, 1426 i 1430, drugim w 1414, 1417, 1421, 1425, 1429 i 1432, brak możliwości ustalenia zajmowanego urzędu w innych latach. <br/><br/> | ||
| + | Jego kariera urzędnicza przypadała na okres zaostrzenia się stosunków pomiędzy Polską, Litwą i zakonem krzyżackim. W 1407, gdy wielkim mistrzem został zwolennik ostrej polityki Ulrich von Jungingen, jako przedstawiciel Gdańska wraz z burmistrzem [[HUXER TIEDEMANN, burmistrz Głównego Miasta Gdańska | Tiedemannem Huxerem]] i rajcą Peterem Hohnase uczestniczył w zjeździe stanów odbywającym się w Malborku. Po [[BUNT MIESZCZAN GDAŃSKICH W 1411| buncie mieszczan gdańskich w 1411]] w pierwszych wyborach uzyskał urząd sędziego, ale – jako sceptyczny w tym okresie wobec Krzyżaków – podczas drugich wyborów został z tej funkcji zwolniony. Po [[BUNT MIESZCZAN GDAŃSKICH W 1416 | buncie mieszczan gdańskich w 1416]] (poprzedzonym w 1411 rewoltami pospólstwa w Lubece i Wismarze), jako przedstawiciel Głównego Miasta Gdańska oraz reprezentant miast pruskich i zakonu krzyżackiego brał udział w odbywającym się w 1418 wielkim zjeździe [[HANZA | Hanzy]] w Lubece (Lübeck). Przygotowano wówczas odpowiednie sankcje na wypadek powtarzania się podobnych wystąpień (m.in. wprowadzono statut przewidujący kary wobec przywódców rewolt, a miastom opanowanym przez buntowników groziło wykluczenie z Hanzy).<br/><br/> | ||
| + | Był również delegatem gdańskim na zjazd przedstawicieli miast pruskich 14 IV 1425 w Malborku, gdzie poruszano sprawę [[CŁO FUNTOWE | cła funtowego]] i uczestnictwo delegatów Torunia, Elbląga oraz Gdańska na zjazdach stanów i miast hanzeatyckich. W tym samym roku reprezentował Gdańsk na zjeździe Hanzy w Lubece, następnie w Brugii (Brugge) i Gandawie (Gent) prowadził rokowania z kupcami angielskimi, dotyczącymi wypłaty odszkodowań należących się mieszczanom gdańskim. W czerwcu 1431, razem z burmistrzem [[HOLSTE(N) PETER, burmistrz Gdańska | Peterem Holste(n)em]] i rajcą Heinrichem von Staden, wszedł w skład poselstwa wysłanego przez wielkiego mistrza Paula Russdorfa na dwór króla angielskiego Henryka VI w sprawie zwrotu długu zaciągniętego od miast pruskich i inflanckich. Ogółem w latach 1407–1432 brał udział w 28 zjazdach stanów pruskich. <br/><br/> | ||
| + | Był najprawdopodobniej właścicielem nieruchomości położonych przy [[BISKUPIA GÓRKA | Biskupiej Górce]], z których płacił czynsz. Był żonaty z Metze (zm. 17 VII 1433), pozostawił córkę Sophie, żonę rajcy [[TERRAX JOHANN, rajca | Johanna Terraxa]], oraz syna Johanna (zm. po 1 VI 1467), w latach 1447–1457 ławnika Głównego Miasta, fundatora płyty nagrobnej rodziców w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] w Gdańsku. {{author: EB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 21:43, 4 lis 2024
JOHANN HAMER (zm. 14 II 1433 Gdańsk), burmistrz Głównego Miasta Gdańska. Urodził się najprawdopodobniej w Rewalu (obecnie Tallin), był zapewne synem tamtejszego burmistrza Johanna. W 1389 studiował w Pradze.
Od 1399 był ławnikiem Głównego Miasta, od 1401 był rajcą, w 1411 sędzią. Urząd burmistrza objął w 1414. Pierwszym burmistrzem był w 1415, 1418, 1422, 1426 i 1430, drugim w 1414, 1417, 1421, 1425, 1429 i 1432, brak możliwości ustalenia zajmowanego urzędu w innych latach.
Jego kariera urzędnicza przypadała na okres zaostrzenia się stosunków pomiędzy Polską, Litwą i zakonem krzyżackim. W 1407, gdy wielkim mistrzem został zwolennik ostrej polityki Ulrich von Jungingen, jako przedstawiciel Gdańska wraz z burmistrzem Tiedemannem Huxerem i rajcą Peterem Hohnase uczestniczył w zjeździe stanów odbywającym się w Malborku. Po buncie mieszczan gdańskich w 1411 w pierwszych wyborach uzyskał urząd sędziego, ale – jako sceptyczny w tym okresie wobec Krzyżaków – podczas drugich wyborów został z tej funkcji zwolniony. Po buncie mieszczan gdańskich w 1416 (poprzedzonym w 1411 rewoltami pospólstwa w Lubece i Wismarze), jako przedstawiciel Głównego Miasta Gdańska oraz reprezentant miast pruskich i zakonu krzyżackiego brał udział w odbywającym się w 1418 wielkim zjeździe Hanzy w Lubece (Lübeck). Przygotowano wówczas odpowiednie sankcje na wypadek powtarzania się podobnych wystąpień (m.in. wprowadzono statut przewidujący kary wobec przywódców rewolt, a miastom opanowanym przez buntowników groziło wykluczenie z Hanzy).
Był również delegatem gdańskim na zjazd przedstawicieli miast pruskich 14 IV 1425 w Malborku, gdzie poruszano sprawę cła funtowego i uczestnictwo delegatów Torunia, Elbląga oraz Gdańska na zjazdach stanów i miast hanzeatyckich. W tym samym roku reprezentował Gdańsk na zjeździe Hanzy w Lubece, następnie w Brugii (Brugge) i Gandawie (Gent) prowadził rokowania z kupcami angielskimi, dotyczącymi wypłaty odszkodowań należących się mieszczanom gdańskim. W czerwcu 1431, razem z burmistrzem Peterem Holste(n)em i rajcą Heinrichem von Staden, wszedł w skład poselstwa wysłanego przez wielkiego mistrza Paula Russdorfa na dwór króla angielskiego Henryka VI w sprawie zwrotu długu zaciągniętego od miast pruskich i inflanckich. Ogółem w latach 1407–1432 brał udział w 28 zjazdach stanów pruskich.
Był najprawdopodobniej właścicielem nieruchomości położonych przy Biskupiej Górce, z których płacił czynsz. Był żonaty z Metze (zm. 17 VII 1433), pozostawił córkę Sophie, żonę rajcy Johanna Terraxa, oraz syna Johanna (zm. po 1 VI 1467), w latach 1447–1457 ławnika Głównego Miasta, fundatora płyty nagrobnej rodziców w kościele Najświętszej Marii Panny w Gdańsku.
