ŁOSTOWICE

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
 
(Nie pokazano 32 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
'''ŁOSTOWICE''' (1334 Włostowice, 1356 Schonevelt, XVI wiek Łostowice alias Szynfeld, Schönfeld), od 2011 roku część jednostki pomocniczej Gdańska, osiedle q Ujeścisko-Łostowice (q administracyjny podział), osiedle mieszkaniowe w rejonie ul. Świętokrzyskiej i Darżlubskiej. Wzmiankowana w roku 1334 wieś granicząca z q Kowalami i q Zakoniczynem. W 1356 nadana przez wielkiego mistrza krzyżackiego Winricha von Kniprode na q prawie chełmińskim Rutgerowi von Ubechowi. W XV–XVI wieku nadal majątek rycerski (m.in. w 1401 Stefana z Łostowic i jego brata Piotra z Dolaszewa, w 1452 Janka, w 1570 Czarlińskiego). W latach 1478–1480, po śmierci Jacoba Fluggego, witryka (zarządcy majątku kościelnego) q kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, trzy łany ziemi otrzymał na swoje uposażenie ołtarz św. Anny w tym kościele. Od roku 1635 w posiadaniu gdańskiej rodziny mieszczańskiej Bauerów (q Karl Ernst Bauer). Po wojnach napoleońskich w 1817 na q Górze Luizy u zbiegu obecnej ul. Niepołomickiej i Kampinoskiej wystawiono krzyż-pomnik 9 oficerom Landwehry poległym w 1813. W XIX wieku samodzielna gmina wiejska. W granicach administracyjnych Gdańska od 1 I 1973. W 1998 roku rozbudowano i wyremontowano budynek Szkoły Podstawowej nr 86. Od 2000 zabudowywane nowymi osiedlami. {{author: RED}} <br /><br />
+
'''ŁOSTOWICE''' (1334 Włostowice, 1356 Schonevelt, XVI wiek Łostowice alias Szynfeld, Schönfeld), część dzielnicy Gdańska [[UJEŚCISKO | Ujeścisko]]– Łostowice ([[ADMINISTRACYJNY PODZIAŁ I TERYTORIALNY ROZWÓJ GDAŃSKA | administracyjny podział]]).
{| class="tableGda"
+
Wieś wzmiankowana w 1334 jako granicząca z [[KOWALE | Kowalami]] i [[ZAKONICZYN | Zakoniczynem]]. W 1356 nadana przez wielkiego mistrza krzyżackiego [[WINRICH von KNIPRODE, komtur gdański, wielki mistrz krzyżacki | Winricha von Kniprode]] na [[PRAWO CHEŁMIŃSKIE | prawie chełmińskim]] Rutgerowi von Ubechowi. W XV–XVI wieku nadal majątek rycerski (m.in. w 1401 Stefana z Łostowic i jego brata Piotra z Dolaszewa, w 1452 Janka, w 1570 Czarlińskiego). W latach 1478–1480, po śmierci Jacoba Fluggego, witryka [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]] (świeckiego zarządcy majątku kościelnego), wdowa po nim przekazała dwór i trzy łany ziemi na potrzeby kaplicy Wszystkich Świętych w tym kościele.<br/><br/>
|-
+
Od 1554 dział we wsi stanowił własność burmistrza gdańskiego [[WERDEN JOHANN von, burmistrz Gdańska | Johanna von Werdena]], następnie przedstawicieli szlachty. M.in. 9 VI 1603  dziewięc włók ziemi odkupił przed sądem w Pucku od Ernesta Krokowskiego Jan Stanisław Janikowski. Zezwalał on na istnienie we wsi w 1612 zboru ariańskiego, sam (widać kryptoarianin) już w 1603 jako pierwszy z tej warstwy społecznej ochrzcił swoją córkę Barbarę w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]]. Ponieważ nie był jednak w stanie uiścić Krokowskim należnej za zakup kwoty, w 1619 Rada Miejska Gdańska, wykupując sąsiednią część wsi od właściciela Buszkowych, arianina Pawła Arciszewskiego, próbowała scalić grunty Łostowic. Z czasem wieś pozostawała w rękach innych gdańskich rodzin mieszczańskich, od 1635 Bauerów (zob. [[BAUER KARL ERNST, burmistrz Gdańska | Karl Ernst Bauer]]), późnie  Davissonów ([[DAVISSON DANIEL GOTTLIEB, kupiec | Daniel Gottlieb Davisson]]). Po wojnach napoleońskich w 1817 na [[GÓRA LUIZY | Górze Luizy]] u zbiegu obecnej ul. Niepołomickiej i Kampinoskiej wystawiono krzyż-pomnik dziewięciu oficerom Landwehry poległym w 1813.<br/><br/>
|+ Jasień. Ulice
+
W XIX wieku samodzielna gmina wiejska. W 1910 mieszkało tu 407 osób, z których 37 deklarowało polskie pochodzenie, w 1923 – 401 osób. W latach 30. XX wieku właścicielem majątku był Max Wendt, któremu 20 I 1937 spłonęły zabudowania gospodarcze. Zajęta przez Armię Czerwoną 25 III 1945, jeszcze w sierpniu 1945 zamieszkiwało tu ok. 2000 Niemców i tylko 181 przedstawicieli ludności polskiej. W granicach administracyjnych Gdańska od 1 I 1973. Od 2000 zabudowywane nowymi osiedlami (zob. [[KOŚCIÓŁ ŚW. JUDY TADEUSZA | kościół św. Judy Tadeusza]], [[SZKOŁA PODSTAWOWA NR 86 | Szkoła Podstawowa nr 86]]). {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]]
|-
+
| Augustowska (część niezamieszkana)
+
|-
+
| Baśniowa
+
|-
+
| Konstantego Bergiela
+
|-
+
| Beskidzka
+
|-
+
| Białostocka
+
|-
+
| Białowieska
+
|-
+
| Bieszczadzka
+
|-
+
| q Michała Borowskiego
+
|-
+
| Tadeusza Bramińskiego
+
|-
+
| Cedrowa
+
|-
+
| Ciechanowska
+
|-
+
| Cisowa
+
|-
+
| Czereśniowa
+
|-
+
| Częstochowska
+
|-
+
| Człuchowska
+
|-
+
| Darżlubska
+
|-
+
| Stanisława Dąbka
+
|-
+
| II Brygady
+
|-
+
| Drużyn Strzeleckich
+
|-
+
| Aleksandra Dulina
+
|-
+
| Elfów
+
|-
+
| Gorzowska
+
|-
+
| q Konrada Guderskiego (od nr. 1 do nr. 59)
+
|-
+
| Stefana Hausbrandta
+
|-
+
| Jarzębionowa
+
|-
+
| Jaworzyniaków
+
|-
+
| 11 Listopada
+
|-
+
| Jeleniogórska
+
|-
+
| Kaliska
+
|-
+
| Kampinoska (od nr. 1 do nr. 7)
+
|-
+
| Karkonoska
+
|-
+
| Kartuska (od nr. 246 do nr. 328 parzyste i od nr. 253 do nr. 323 nieparzyste)
+
|-
+
| Kielecka
+
|-
+
| Wacława Kłoczowskiego
+
|-
+
| q Mariana Kołodzieja
+
|-
+
| q Marii Kureckiej
+
|-
+
| Koszalińska
+
|-
+
| Legendy
+
|-
+
| Stanisława Lema (od nr. 30 do końca)
+
|-
+
| Liliowa
+
|-
+
| Lipowa
+
|-
+
| Lubelska
+
|-
+
| Łabędzia
+
|-
+
| Łódzka
+
|-
+
| Magnoliowa
+
|-
+
| Matecznikowa
+
|-
+
| Czesława Miłosza
+
|-
+
| Myśliwska (od nr. 1 do nr. 19B)
+
|-
+
| Niepołomicka (od nr. 1 do nr. 33)
+
|-
+
| Nowosądecka
+
|-
+
| Olchowa
+
|-
+
| Orląt Lwowskich
+
|-
+
| Ostrołęcka
+
|-
+
| Pagórkowa
+
|-
+
| Pienińska
+
|-
+
| I Brygady
+
|-
+
| Piotrkowska
+
|-
+
| Płocka
+
|-
+
| Kazimierza Porębskiego
+
|-
+
| Przebiśniegowa
+
|-
+
| Przemyska
+
|-
+
| Radomska
+
|-
+
| Rosiczki
+
|-
+
| Sasankowa
+
|-
+
| Słoneczna Dolina
+
|-
+
| Stolema (od nr. 1 do nr. 19)
+
|-
+
| Szymbarska
+
|-
+
| Świętego Huberta
+
|-
+
| Świętokrzyska (od nr. 22 do końca)
+
|-
+
| Jerzego Świrskiego
+
|-
+
| Tarnowska
+
|-
+
| Ujeścisko
+
|-
+
| Józefa Unruga
+
|-
+
| Wadowicka
+
|-
+
| Warszawska
+
|-
+
| Wielkopolska (od nr. 1 do nr. 47)
+
|-
+
| Wiewiórcza
+
|-
+
| Wieżycka
+
|-
+
| Wiśniowa
+
|-
+
| Zakoniczyńska
+
|-
+
| Zamojska
+
|-
+
| Zielony Stok
+
|-
+
| Jerzego Zwierkowskiego
+
|-
+
| class="authorEgTab" | {{author: RED}}
+
|} [[Category: Encyklopedia]]
+

Aktualna wersja na dzień 15:31, 25 cze 2024

ŁOSTOWICE (1334 Włostowice, 1356 Schonevelt, XVI wiek Łostowice alias Szynfeld, Schönfeld), część dzielnicy Gdańska Ujeścisko– Łostowice ( administracyjny podział). Wieś wzmiankowana w 1334 jako granicząca z Kowalami i Zakoniczynem. W 1356 nadana przez wielkiego mistrza krzyżackiego Winricha von Kniprode na prawie chełmińskim Rutgerowi von Ubechowi. W XV–XVI wieku nadal majątek rycerski (m.in. w 1401 Stefana z Łostowic i jego brata Piotra z Dolaszewa, w 1452 Janka, w 1570 Czarlińskiego). W latach 1478–1480, po śmierci Jacoba Fluggego, witryka kościoła Najświętszej Marii Panny (świeckiego zarządcy majątku kościelnego), wdowa po nim przekazała dwór i trzy łany ziemi na potrzeby kaplicy Wszystkich Świętych w tym kościele.

Od 1554 dział we wsi stanowił własność burmistrza gdańskiego Johanna von Werdena, następnie przedstawicieli szlachty. M.in. 9 VI 1603 dziewięc włók ziemi odkupił przed sądem w Pucku od Ernesta Krokowskiego Jan Stanisław Janikowski. Zezwalał on na istnienie we wsi w 1612 zboru ariańskiego, sam (widać kryptoarianin) już w 1603 jako pierwszy z tej warstwy społecznej ochrzcił swoją córkę Barbarę w kościele św. Piotra i Pawła. Ponieważ nie był jednak w stanie uiścić Krokowskim należnej za zakup kwoty, w 1619 Rada Miejska Gdańska, wykupując sąsiednią część wsi od właściciela Buszkowych, arianina Pawła Arciszewskiego, próbowała scalić grunty Łostowic. Z czasem wieś pozostawała w rękach innych gdańskich rodzin mieszczańskich, od 1635 Bauerów (zob. Karl Ernst Bauer), późnie Davissonów ( Daniel Gottlieb Davisson). Po wojnach napoleońskich w 1817 na Górze Luizy u zbiegu obecnej ul. Niepołomickiej i Kampinoskiej wystawiono krzyż-pomnik dziewięciu oficerom Landwehry poległym w 1813.

W XIX wieku samodzielna gmina wiejska. W 1910 mieszkało tu 407 osób, z których 37 deklarowało polskie pochodzenie, w 1923 – 401 osób. W latach 30. XX wieku właścicielem majątku był Max Wendt, któremu 20 I 1937 spłonęły zabudowania gospodarcze. Zajęta przez Armię Czerwoną 25 III 1945, jeszcze w sierpniu 1945 zamieszkiwało tu ok. 2000 Niemców i tylko 181 przedstawicieli ludności polskiej. W granicach administracyjnych Gdańska od 1 I 1973. Od 2000 zabudowywane nowymi osiedlami (zob. kościół św. Judy Tadeusza, Szkoła Podstawowa nr 86). RED

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania