GÓRA LUIZY

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Krzyż Landwehry na Górze Luizy z 1817
Cokół po zniszczonym krzyżu, 2017
Szczątki krzyża wmurowane w 2008 w fasadę kościoła św. Judy Tadeusza
Tabliczki z informacją o losach krzyża w fasadzie kościoła św. Judy Tadeusza

GÓRA LUIZY (niem. Luisenberg), wzgórze w Łostowicach, w pobliżu zbiegu ul. Niepołomickiej i Kampinoskiej; 68 m n.p.m. Nazwa na cześć zmarłej w 1810 żony króla Prus Fryderyka Wilhelma III, która dla Niemców była symbolem walki z Napoleonem. Po II wojnie światowej – od nazwiska właściciela terenu – nieoficjalnie zwane Wzgórzem Zielińskiego.

Na szczycie pozostałość po ustawionym w 1817 pomniku – żeliwnym krzyżu poświęconym dziewięciu oficerom wschodniopruskiej Landwehry, poległym w czasie walk z wojskami napoleońskimi w 1813 lub wkrótce po walkach zmarłych. Na inskrypcji odnotowano: „Pułkownikowi gr[afowi] [Ludwigowi] zu Dohne, majorowi v[on] Bolschwig, kapitanowi v[on] Glassow, kapitanowi v[on] Podewils, kapitanowi v[on] Kaiserlinck, kapitanowi v[on] Ranter, kapitanowi v[on] Strechenbach, porucznikowi v[on] Pellet, porucznikowi Koschorek poległym śmiercią prawdziwych żołnierzy za Króla i Ojczyznę przy odzyskania Gdańska w roku 1813. Ich pamięci poświęcają ten pomnik towarzysze broni z Landwehry Wschodnich Prus”. Ludwig zu Dohne dowodził oddziałem atakującym w październiku 1813 pozycje na Zaroślaku, w 2 I 1814 otrzymał stanowisko „komendanta placu” w Gdańsku, zmarł już 9 stycznia. Krzyż zniszczony w 1968, odnalezione szczątki w 2008 wmurowano w fasadę kościoła św. Judy Tadeusza. U podnóża góry rośnie 250-letni dąb szypułkowy, w 1986 uznany za pomnik przyrody. ZdK

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania