OŁOWIANKA
| (Nie pokazano 20 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File:Ołowianka, widok od strony Kanału na Stępce, 1910.JPG|thumb|Ołowianka, widok od strony Kanału na Stępce, | + | [[File:Ołowianka, widok od strony Kanału na Stępce, 1910.JPG|thumb|Ołowianka, widok od strony Kanału na Stępce, fot. [[GOTTHEIL, rodzina | Richard Gottheil]], około 1862]] |
| − | [[ | + | |
[[File:Ołowianka ze stacją pomp, widok zza Kanału na Stępce, 1910.JPG|thumb|Ołowianka ze stacją pomp, widok zza Kanału na Stępce, 1910]] | [[File:Ołowianka ze stacją pomp, widok zza Kanału na Stępce, 1910.JPG|thumb|Ołowianka ze stacją pomp, widok zza Kanału na Stępce, 1910]] | ||
| − | [[File: | + | [[File:Stacja pomp Kanalizacji Miejskiej na Ołowiance projektu Eduarda Friedricha Wiebego, około 1915.JPG|thumb|Stacja pomp Kanalizacji Miejskiej na Ołowiance projektu [[WIEBE EDUARD FRIEDRICH, inżynier, honorowy obywatel Gdańska| Eduarda Friedricha Wiebego]], około 1915]] |
| − | '''OŁOWIANKA''' (1647 Bleyhoff, Bleihof, Ołowiany Dwór), | + | [[File:Spichlerze na Ołowiance, widok od strony wschodniej, około 1922.JPG|thumb|Spichlerze na Ołowiance, widok od strony wschodniej, około 1922]] |
| + | [[File: Rzeźnia_widok_ogólny.jpg |thumb| Widok na Ołowiankę i Kępę z lotu ptaka, u dołu [[RZEŹNIE | rzeźnia]] przy obecnej Angielskiej Grobli, lata 30. XX wieku]] | ||
| + | |||
| + | [[File:Państwowa Filharmonia Bałtycka na Ołowiance.JPG|thumb|Państwowa Filharmonia Bałtycka na Ołowiance]] | ||
| + | [[File:Spichlerze na Ołowiance, siedziba Centralnego Muzeum Morskiego i statek „Sołdek”.JPG|thumb|Spichlerze na Ołowiance]] | ||
| + | '''OŁOWIANKA''' (1647 Bleyhoff, Bleihof, Ołowiany Dwór), wyspa rzeczna o powierzchni 4,7 ha. Pierwotnie rozlewiska i mielizny [[MOTŁAWA | Motławy]]. Po 1338 powstały, sięgające do obecnej ul. Dziewanowskiego, tereny gospodarcze zamku, zwane Szafarnią (1404 ''schefferie'' – Schäferei), a na nich spichrze: Mały (1400), Biały, Wielkiego Mistrza, Drągowy (1404), Nowy (1417) i Szkarpawski (1440). W 1454 król Kazimierz Jagiellończyk podarował je miastu wraz z [[ZAMCZYSKO | Zamczyskiem]], nakazując, by wybudowano „dobry spichlerz dla przechowywania naszego zboża”. W 1499 stały tu dwa spichrze, w 1553 – trzy, w 1574 – cztery, w 1643 – siedem. Spichlerz Oliwski należał do [[CYSTERSI | cystersów]], spichlerz Królewski (w obecnej postaci z lat 1608–1621) w myśl przywileju stał do dyspozycji polskich królów, co nie przeszkadzało gdańszczanom wynajmować jego pomieszczeń prywatnym kontrahentom.<br/><br/> | ||
| + | W 1576 przeniesiono ze [[SPICHLERZE | Spichlerzy]] miejską Cieślarnię i przekopano Kanał Ciesielski (w 1595 Zimmermacher Graben), zwany też Stępkarskim (Kielgraben, od warsztatów szkutniczych), obecnie [[KANAŁ NA STĘPCE | na Stępce]], który oddzielił Ołowiankę od pozostałej części dawnej Szafarni, tworząc wyspę. Nazwę wzięła od ulokowanych tu w 1597 składów i wagi ołowiu. Po przekopaniu kanału (1576) funkcjonował nad nim zwodzony most ([[MOST KAMIENIARSKI | most Kamieniarski]]). Północny cypel Ołowianki zwany był Kępą (w 1637 Kempa), przez pewien czas także [[POLSKI HAK | Polskim Hakiem]]. W XIX wieku funkcje wyspy uległy zmianie. Nad Kanałem Stępkarskim powstała alejka spacerowa, zwana Ścieżką Filozofów. W 1854 Ołowiany Dwór służył jako skład klepek na beczki, budynek wagi jako spichlerz, dwa inne obiekty przebudowano na domy mieszkalne. W okresie 1869–1871 wybudowano na Kępie [[PRZEPOMPOWNIA OŁOWIANKA | przepompownię ścieków]], która położyła kres działalności Stępkarni. Cieślarnia przestała funkcjonować w 1871, kiedy wybudowano Urząd Miar.<br/><br/> | ||
| + | W 1898 rozpoczęła działalność [[ELEKTROWNIE I ELEKTROCIEPŁOWNIE| elektrownia miejska]] (po 1945 elektrociepłownia, zamknięta w 1996). Dla jej pracowników w 1907 wzniesiono dwa domy, przy czym zasypano rów oddzielający dawną Cieślarnię od reszty wyspy. Na Kępie znalazły siedzibę kluby wioślarskie ([[RUDER-CLUB VICTORIA DANZIG E.V. | Ruder-Club Victoria Danzig]], [[DANZIGER RUDERVEREIN, klub wioślarski | Danziger Ruderverein]]). Po 1898 wybudowano most kolejowy dla bocznicy do elektrowni (w 2000 przebudowany na most drogowy). Komunikację z terenem Zamczyska do 1880 zapewniał prom w przedłużeniu obecnej ul. Rycerskiej, czynny już w XIV wieku. Drugi prom, co najmniej od 1617 łączący Ołowiankę z [[ŻURAW | Żurawiem]], funkcjonuje w zmienionej postaci do dziś. W 1913, na liczącej 5 ha Ołowiance, stało 13 budynków, z których trzy pełniły funkcję spichlerzy, cztery zajmowały różne urzędy i firmy, a sześć było zamieszkałych przez łącznie 270 osób.<br/><br/> | ||
| + | W 1945 zabudowa uległa poważnym zniszczeniom. Odbudowane spichrze Panna, Oliwski, Miedź, Wielka i Mała Dąbrowa należą obecnie do [[NARODOWE MUZEUM MORSKIE | Narodowego Muzeum Morskiego]]. Budynki dawnej elektrowni 8 IV 1998 przekazano [[FILHARMONIA BAŁTYCKA | Filharmonii Bałtyckiej]], która przebudowała je na Centrum Muzyczno-Kongresowe. W Sali Koncertowej zamontowano wielkie organy sprowadzone z Lozanny. Imprezy z udziałem mniej licznej publiczności odbywają się w Sali Kameralnej, koncerty organizowane są w amfiteatrze wodnym nad Motławą. W 2004 w Spichrzu Królewskim powstał hotel. W 2014 zachodnie nabrzeże rozebrano, budując nowe jako ciąg spacerowy (824 m), w 2017 połączona zwodzoną [[KŁADKA PRZEZ MOTŁAWĘ | kładką przez Motławę]] z Zamczyskiem. {{author: AJ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | ||
Aktualna wersja na dzień 15:11, 4 sie 2024
OŁOWIANKA (1647 Bleyhoff, Bleihof, Ołowiany Dwór), wyspa rzeczna o powierzchni 4,7 ha. Pierwotnie rozlewiska i mielizny Motławy. Po 1338 powstały, sięgające do obecnej ul. Dziewanowskiego, tereny gospodarcze zamku, zwane Szafarnią (1404 schefferie – Schäferei), a na nich spichrze: Mały (1400), Biały, Wielkiego Mistrza, Drągowy (1404), Nowy (1417) i Szkarpawski (1440). W 1454 król Kazimierz Jagiellończyk podarował je miastu wraz z Zamczyskiem, nakazując, by wybudowano „dobry spichlerz dla przechowywania naszego zboża”. W 1499 stały tu dwa spichrze, w 1553 – trzy, w 1574 – cztery, w 1643 – siedem. Spichlerz Oliwski należał do cystersów, spichlerz Królewski (w obecnej postaci z lat 1608–1621) w myśl przywileju stał do dyspozycji polskich królów, co nie przeszkadzało gdańszczanom wynajmować jego pomieszczeń prywatnym kontrahentom.
W 1576 przeniesiono ze Spichlerzy miejską Cieślarnię i przekopano Kanał Ciesielski (w 1595 Zimmermacher Graben), zwany też Stępkarskim (Kielgraben, od warsztatów szkutniczych), obecnie na Stępce, który oddzielił Ołowiankę od pozostałej części dawnej Szafarni, tworząc wyspę. Nazwę wzięła od ulokowanych tu w 1597 składów i wagi ołowiu. Po przekopaniu kanału (1576) funkcjonował nad nim zwodzony most ( most Kamieniarski). Północny cypel Ołowianki zwany był Kępą (w 1637 Kempa), przez pewien czas także Polskim Hakiem. W XIX wieku funkcje wyspy uległy zmianie. Nad Kanałem Stępkarskim powstała alejka spacerowa, zwana Ścieżką Filozofów. W 1854 Ołowiany Dwór służył jako skład klepek na beczki, budynek wagi jako spichlerz, dwa inne obiekty przebudowano na domy mieszkalne. W okresie 1869–1871 wybudowano na Kępie przepompownię ścieków, która położyła kres działalności Stępkarni. Cieślarnia przestała funkcjonować w 1871, kiedy wybudowano Urząd Miar.
W 1898 rozpoczęła działalność elektrownia miejska (po 1945 elektrociepłownia, zamknięta w 1996). Dla jej pracowników w 1907 wzniesiono dwa domy, przy czym zasypano rów oddzielający dawną Cieślarnię od reszty wyspy. Na Kępie znalazły siedzibę kluby wioślarskie ( Ruder-Club Victoria Danzig, Danziger Ruderverein). Po 1898 wybudowano most kolejowy dla bocznicy do elektrowni (w 2000 przebudowany na most drogowy). Komunikację z terenem Zamczyska do 1880 zapewniał prom w przedłużeniu obecnej ul. Rycerskiej, czynny już w XIV wieku. Drugi prom, co najmniej od 1617 łączący Ołowiankę z Żurawiem, funkcjonuje w zmienionej postaci do dziś. W 1913, na liczącej 5 ha Ołowiance, stało 13 budynków, z których trzy pełniły funkcję spichlerzy, cztery zajmowały różne urzędy i firmy, a sześć było zamieszkałych przez łącznie 270 osób.
W 1945 zabudowa uległa poważnym zniszczeniom. Odbudowane spichrze Panna, Oliwski, Miedź, Wielka i Mała Dąbrowa należą obecnie do Narodowego Muzeum Morskiego. Budynki dawnej elektrowni 8 IV 1998 przekazano Filharmonii Bałtyckiej, która przebudowała je na Centrum Muzyczno-Kongresowe. W Sali Koncertowej zamontowano wielkie organy sprowadzone z Lozanny. Imprezy z udziałem mniej licznej publiczności odbywają się w Sali Kameralnej, koncerty organizowane są w amfiteatrze wodnym nad Motławą. W 2004 w Spichrzu Królewskim powstał hotel. W 2014 zachodnie nabrzeże rozebrano, budując nowe jako ciąg spacerowy (824 m), w 2017 połączona zwodzoną kładką przez Motławę z Zamczyskiem.
