INSTYTUT BUDOWNICTWA WODNEGO PAN W GDAŃSKU

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
 
(Nie pokazano 15 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
[[File:Dalby_pomiarowe_w_Morskim_Laboratorium_Brzegowym_w_Lubiatowie.JPG|thumb|Dalby pomiarowe w Morskim Laboratorium Brzegowym w Lubiatowie]]'''INSTYTUT BUDOWNICTWA WODNEGO PAN W GDAŃSKU''', ul. Kościerska 7. Powołany w kwietniu 1953 roku decyzją rządową na bazie Instytutu Wodnego q PG dzięki staraniom q Romualda Cebertowicza, w celu rozwinięcia badań dla gospodarki wodnej, budownictwa hydrotechnicznego, inżynierii morskiej. Wiązało się to z koniecznością rozwoju mechaniki płynów, mechaniki gruntów i skał oraz teorii budowli inżynierskich. Prowadzi badania z dziedziny hydrauliki morskiej i śródlądowej, mechaniki gruntów i fundamentowania. Początkowo z siedzibą na Wydziale Budownictwa Wodnego i Inżynierii Środowiska PG, następnie czasowo w dwóch lokalizacjach: w oliwskim q Pałacu Opatów i w q Instytucie Maszyn Przepływowych PAN we Wrzeszczu. W 1969 roku, głównie w celu wykonania hydraulicznych badań modelowych projektowanego q Portu Północnego oraz planowanej przebudowy Cieśniny Świny, uzyskał teren przy ul. Kościerskiej dla laboratorium hydraulicznego na otwartym powietrzu, gdzie w latach 90. XX wieku do budowanego sukcesywnie zaplecza technicznego przeniosły się wszystkie komórki organizacyjne Instytutu. Następnie powstał budynek laboratoryjno-biurowy oraz długi na 70 m budynek, w którym zainstalowano kanał falowy, wyposażony w aparaturę pomiarową. W 1976 roku zatrudniał 213 pracowników, w tym 58 naukowych (14 profesorów i docentów). Posiada Morskie Laboratorium Brzegowe w Lubiatowie, miał znaczący udział badawczy w większości projektowanych dużych obiektów hydrotechnicznych w Polsce (Tresna, Włocławek, Solina, Koronowo i in.) oraz wykonał hydrauliczne badania modelowe i pomiary terenowe dla Iraku, Libii, Senegalu, Wietnamu, Algierii, Kuby, Maroka, Syrii, Jugosławii, Holandii, Nigerii. Należy do Wydziału IV Nauk Technicznych PAN, z prawem nadawania stopnia doktora nauk technicznych w dyscyplinie naukowej budownictwo. Obecnie w Instytucie pracuje 60 osób, w tym 30 pracowników naukowych (3 profesorów, 11 doktorów habilitowanych, 12 doktorów). Posiada kategorię i w rankingach Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, w jednorodnej grupie „Budownictwo i Architektura” znajduje się na czele polskich jednostek naukowych.  {{author:RED}}
+
[[File:Dalby_pomiarowe_w_Morskim_Laboratorium_Brzegowym_w_Lubiatowie.JPG|thumb|Dalby pomiarowe w Morskim Laboratorium Brzegowym<br/>w Lubiatowie]]
 
+
  
 +
'''INSTYTUT BUDOWNICTWA WODNEGO POLSKIEJ AKADEMII NAUK W GDAŃSKU''', ul. Kościerska 7. Powołany w kwietniu 1953 decyzją rządową na bazie Instytutu Wodnego [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG) dzięki staraniom [[CEBERTOWICZ ROMUALD ADAM, profesor Politechniki Gdańskiej, patron ulicy | Romualda Cebertowicza]], w celu rozwinięcia badań dla gospodarki wodnej, budownictwa hydrotechnicznego, inżynierii morskiej. Wiązało się to z koniecznością rozwoju mechaniki płynów, mechaniki gruntów i skał oraz teorii budowli inżynierskich.<br/><br/>
 +
Prowadzi badania z dziedziny hydrauliki morskiej i śródlądowej, mechaniki gruntów i fundamentowania. Początkowo z siedzibą na Wydziale Budownictwa Wodnego i Inżynierii Środowiska PG, następnie czasowo w dwóch lokalizacjach: w oliwskim [[PAŁAC OPATÓW | Pałacu Opatów]] i w [[INSTYTUT MASZYN PRZEPŁYWOWYCH PAN | Instytucie Maszyn Przepływowych PAN]] we Wrzeszczu. W 1969, głównie w celu wykonania hydraulicznych badań modelowych projektowanego [[PORT PÓŁNOCNY | Portu Północnego]] oraz planowanej przebudowy Cieśniny Świny, uzyskał teren przy ul. Kościerskiej dla laboratorium hydraulicznego na otwartym powietrzu, gdzie w latach 90. XX wieku do budowanego sukcesywnie zaplecza technicznego przeniosły się wszystkie komórki organizacyjne Instytutu. Następnie powstał budynek laboratoryjno-biurowy oraz długi na 70 m budynek, w którym zainstalowano kanał falowy, wyposażony w aparaturę pomiarową. W 1976 zatrudniał 213 pracowników, w tym 58 naukowych (14 profesorów i docentów).<br/><br/>
 +
Posiada Morskie Laboratorium Brzegowe w Lubiatowie im. prof. Stanisława Hueckla, miał znaczący udział badawczy w większości projektowanych dużych obiektów hydrotechnicznych w Polsce (Tresna, Włocławek, Solina, Koronowo i in.) oraz wykonał hydrauliczne badania modelowe i pomiary terenowe dla Iraku, Libii, Senegalu, Wietnamu, Algierii, Kuby, Maroka, Syrii, Jugosławii, Holandii, Nigerii.
 +
Wyodrębniony w 2000 – obok Zakładu Mechaniki i Inżynierii Brzegów oraz Zakładu Mechaniki Falowania i Dynamiki Budowli – Zakład Geomechaniki, realizuje m.in. takie projekty jak w latach 2022-2023 „Badanie stateczności hałdy fosfogipsu w Wiślince” czy rozpoczęte w 2021 i planowane do 2025 „Wieloskalowe badanie pól sił kontaktowych w materiałach granulowanych”, mające na celu zbadanie ewolucji pól sił kontaktowych w niespoistych materiałach ziarnistych pod wpływem obciążenia i deformacji, w skali od mikro do makro. <br/><br/>
 +
Należy do Wydziału IV Nauk Technicznych PAN, z prawem nadawania stopnia doktora nauk technicznych w dyscyplinie naukowej budownictwo.  {{author: RED}} <br/><br/>
 
{| class="tableGda"
 
{| class="tableGda"
 
|-  
 
|-  
|+ Dyrektorzy Instytutu Budownictwa Wodnego PAN w Gdańsku  
+
|+ Dyrektorzy Instytutu Budownictwa Wodnego Polskiej Akademii Nauk w Gdańsku  
 
|-  
 
|-  
 
| 1953–1957  
 
| 1953–1957  
| prof. q Romuald Cebertowicz
+
| prof. [[CEBERTOWICZ ROMUALD ADAM, profesor Politechniki Gdańskiej, patron ulicy | Romuald Cebertowicz]]
 
|-  
 
|-  
 
| 1957–1960  
 
| 1957–1960  
| prof. q Witold Tubilewicz
+
| prof. [[TUBIELEWICZ WITOLD, dyrektor Instytutu Budownictwa Wodnego PAN | Witold Tubielewicz]]
 
|-  
 
|-  
 
| 1960–1974  
 
| 1960–1974  
| prof. q Stanisław Hückel
+
| prof. [[HÜCKEL STANISŁAW MARIA, rektor Politechniki Gdańskiej | Stanisław Hückel]]
 
|-  
 
|-  
 
| 1974–1986  
 
| 1974–1986  
| prof. q Piotr Wilde
+
| prof. [[WILDE PIOTR KRZEMYŚL, profesor Politechniki Gdańskiej | Piotr Wilde]]
 
|-  
 
|-  
 
| 1986–1991  
 
| 1986–1991  
| prof. Stanisław Massel
+
| prof. [[MASSEL STANISŁAW, dyrektor Instytutu Budownictwa Wodnego PAN | Stanisław Massel]]
 
|-  
 
|-  
 
| 1991–1997  
 
| 1991–1997  
| prof. q Andrzej Sawicki
+
| prof. [[SAWICKI ANDRZEJ, dyrektor Instytutu Budownictwa Wodnego PAN | Andrzej Sawicki]]
 
|-  
 
|-  
 
| 1997–2000  
 
| 1997–2000  
| prof. Piotr Wilde
+
| prof. [[WILDE PIOTR KRZEMYŚL, profesor Politechniki Gdańskiej | Piotr Wilde]]
 
|-  
 
|-  
 
| 2000–2004  
 
| 2000–2004  
| prof. q Wojciech Majewski
+
| prof. [[MAJEWSKI WOJCIECH, dyrektor Instytutu Budownictwa Wodnego PAN | Wojciech Majewski]]
 
|-  
 
|-  
| 2004 –
+
| 2004–2016
| prof. q Andrzej Sawicki
+
| prof. [[SAWICKI ANDRZEJ, dyrektor Instytutu Budownictwa Wodnego PAN | Andrzej Sawicki]]
|} [[Category: Encyklopedia]]
+
|-
 +
| 2016 –
 +
| dr inż. Waldemar Świdziński
 +
|-
 +
| class="authorEgTab" | {{author: RED}}
 +
|} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]]

Aktualna wersja na dzień 06:48, 15 sie 2023

Dalby pomiarowe w Morskim Laboratorium Brzegowym
w Lubiatowie

INSTYTUT BUDOWNICTWA WODNEGO POLSKIEJ AKADEMII NAUK W GDAŃSKU, ul. Kościerska 7. Powołany w kwietniu 1953 decyzją rządową na bazie Instytutu Wodnego Politechniki Gdańskiej (PG) dzięki staraniom Romualda Cebertowicza, w celu rozwinięcia badań dla gospodarki wodnej, budownictwa hydrotechnicznego, inżynierii morskiej. Wiązało się to z koniecznością rozwoju mechaniki płynów, mechaniki gruntów i skał oraz teorii budowli inżynierskich.

Prowadzi badania z dziedziny hydrauliki morskiej i śródlądowej, mechaniki gruntów i fundamentowania. Początkowo z siedzibą na Wydziale Budownictwa Wodnego i Inżynierii Środowiska PG, następnie czasowo w dwóch lokalizacjach: w oliwskim Pałacu Opatów i w Instytucie Maszyn Przepływowych PAN we Wrzeszczu. W 1969, głównie w celu wykonania hydraulicznych badań modelowych projektowanego Portu Północnego oraz planowanej przebudowy Cieśniny Świny, uzyskał teren przy ul. Kościerskiej dla laboratorium hydraulicznego na otwartym powietrzu, gdzie w latach 90. XX wieku do budowanego sukcesywnie zaplecza technicznego przeniosły się wszystkie komórki organizacyjne Instytutu. Następnie powstał budynek laboratoryjno-biurowy oraz długi na 70 m budynek, w którym zainstalowano kanał falowy, wyposażony w aparaturę pomiarową. W 1976 zatrudniał 213 pracowników, w tym 58 naukowych (14 profesorów i docentów).

Posiada Morskie Laboratorium Brzegowe w Lubiatowie im. prof. Stanisława Hueckla, miał znaczący udział badawczy w większości projektowanych dużych obiektów hydrotechnicznych w Polsce (Tresna, Włocławek, Solina, Koronowo i in.) oraz wykonał hydrauliczne badania modelowe i pomiary terenowe dla Iraku, Libii, Senegalu, Wietnamu, Algierii, Kuby, Maroka, Syrii, Jugosławii, Holandii, Nigerii. Wyodrębniony w 2000 – obok Zakładu Mechaniki i Inżynierii Brzegów oraz Zakładu Mechaniki Falowania i Dynamiki Budowli – Zakład Geomechaniki, realizuje m.in. takie projekty jak w latach 2022-2023 „Badanie stateczności hałdy fosfogipsu w Wiślince” czy rozpoczęte w 2021 i planowane do 2025 „Wieloskalowe badanie pól sił kontaktowych w materiałach granulowanych”, mające na celu zbadanie ewolucji pól sił kontaktowych w niespoistych materiałach ziarnistych pod wpływem obciążenia i deformacji, w skali od mikro do makro.

Należy do Wydziału IV Nauk Technicznych PAN, z prawem nadawania stopnia doktora nauk technicznych w dyscyplinie naukowej budownictwo. RED

Dyrektorzy Instytutu Budownictwa Wodnego Polskiej Akademii Nauk w Gdańsku
1953–1957 prof. Romuald Cebertowicz
1957–1960 prof. Witold Tubielewicz
1960–1974 prof. Stanisław Hückel
1974–1986 prof. Piotr Wilde
1986–1991 prof. Stanisław Massel
1991–1997 prof. Andrzej Sawicki
1997–2000 prof. Piotr Wilde
2000–2004 prof. Wojciech Majewski
2004–2016 prof. Andrzej Sawicki
2016 – dr inż. Waldemar Świdziński
RED
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania