GRODDECK ABRAHAM, burmistrz Gdańska
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[File: Abraham_Groddeck.jpg |thumb| Abraham Groddeck, 'De sacrificiis seu victimis status…'', Gedani 1692]] | + | [[File: Abraham_Groddeck.jpg |thumb| Abraham Groddeck, ''De sacrificiis seu victimis status…'', Gedani 1692]] |
| + | [[File: Constantin_Gottfried_Groddeck.jpg |thumb| Strona tytułowa dysputy kończącej naukę Constantina Gottfrieda Groddecka w gdańskim Gimnazjum Akademickim, 1730]] | ||
[[File:Herb rodu Groddecków.JPG|thumb|Herb rodziny Groddecków]] | [[File:Herb rodu Groddecków.JPG|thumb|Herb rodziny Groddecków]] | ||
| − | '''ABRAHAM GRODDECK''' (15 VIII 1673 Gdańsk – 16 VI 1739 Gdańsk), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz]] Gdańska. Był synem [[GRODDECK ALBRECHT, kupiec, armator | Albrechta Groddecka]] (zm. 1714) i Barbary, córki Konrada Fickego. W lutym 1686 razem z bratem [[GRODDECK GABRIEL, profesor Gimnazjum Akademickiego | Gabrielem]] podjął naukę w [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickim]], zapisany do przedostatniej klasy (secunda). W 1688, wraz z braćmi Gabrielem i Karlem, został stypendystą uniwersytetu w Królewcu; studiował tam m.in. prawo. W 1692 kontynuował studia prawnicze na uniwersytecie w Lipsku (przebywając tam z Gabrielem, który wybrał filozofię). Plonem jego zainteresowań naukowych były dwie dysertacje prawnicze. Pierwsza z nich, ''De sacrificiis seu victimis status…'', ukazała się jeszcze w Gdańsku, w 1692. Z kolei wydana w Lipsku w 1694 praca ''De magistro navis…'' przyniosła mu najprawdopodobniej tytuł naukowy magistra. <br/><br/> | + | '''ABRAHAM GRODDECK''' (15 VIII 1673 Gdańsk – 16 VI 1739 Gdańsk), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz]] Gdańska. Był synem [[GRODDECK ALBRECHT, kupiec, armator | Albrechta Groddecka]] (zm. 1714) i Barbary, córki Konrada Fickego. W lutym 1686 razem z bratem [[GRODDECK GABRIEL, profesor Gimnazjum Akademickiego | Gabrielem]] podjął naukę w [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickim]], zapisany do przedostatniej klasy (secunda). 4 IX 1692 bronił dysertacji pod przewodnictwem [[SCHULTZ JOHANN, profesor Gimnazjum Akademickiego | Johanna Schultza Szuleckiego]] ''Favente Divino Numine Dissertationem De Sacrificiis S. Victimis Status''. W 1688, wraz z braćmi Gabrielem i Karlem, został stypendystą uniwersytetu w Królewcu; studiował tam m.in. prawo. W 1692 kontynuował studia prawnicze na uniwersytecie w Lipsku (przebywając tam z Gabrielem, który wybrał filozofię). Plonem jego zainteresowań naukowych były dwie dysertacje prawnicze. Pierwsza z nich, ''De sacrificiis seu victimis status…'', ukazała się jeszcze w Gdańsku, w 1692. Z kolei wydana w Lipsku w 1694 praca ''De magistro navis…'' przyniosła mu najprawdopodobniej tytuł naukowy magistra. <br/><br/> |
Po powrocie do Gdańska początkowo zajmował się kupiectwem, od 1699 był sekretarzem miejskim. Jednocześnie powierzono mu pieczę nad miejskim archiwum. Z tego okresu pochodziły jego pozostające w rękopisie ''Annotationes ad librum fundorum…'', obszerne wyciągi z gdańskich [[KSIĘGI GRUNTOWE | ksiąg gruntowych]]. 6 III 1704 otrzymał kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli).<br/><br/> | Po powrocie do Gdańska początkowo zajmował się kupiectwem, od 1699 był sekretarzem miejskim. Jednocześnie powierzono mu pieczę nad miejskim archiwum. Z tego okresu pochodziły jego pozostające w rękopisie ''Annotationes ad librum fundorum…'', obszerne wyciągi z gdańskich [[KSIĘGI GRUNTOWE | ksiąg gruntowych]]. 6 III 1704 otrzymał kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli).<br/><br/> | ||
Od 1712 był [[ŁAWA MIEJSKA | ławnikiem]], od 1716 [[RADA MIEJSKA | rajcą]], w 1720 [[SĘDZIA | sędzią]]. W 1723 był jednym z tzw. "Panów Siedleckich" ("Schidlitzsche Herren"), czyli prowizorem zarządzającym w imieniu Rady Miejskiej [[SIEDLCE | Siedlcami]]. W latach 1723–1730 pełnił funkcję protobibliotekarza, nadzorując [[BIBLIOTEKA RADY MIEJSKIEJ GDAŃSKA | Bibliotekę Rady Miejskiej]]. W 1730 został burmistrzem (jednym z gratulujących mu osiągnięcia tego zaszczytu był [[DRAGHEIM JOHANN BENJAMIN, pastor kościoła św. Katarzyny| Johann Benjamin Dragheim]]) i zarządcą miejskich posiadłości na Helu (m.in. w 1732 z jego polecenia gdańscy murarze dobudowali nową wieżę do tamtejszego kościoła). Urząd pierwszego burmistrza piastował w latach 1731, 1735 i 1739, drugiego – 1730, 1734 i 1738, trzeciego – 1733 i 1737, czwartego – 1732 i 1736. W 1725 był [[BURGRABIOWIE | burgrabią]] królewskim w Gdańsku. <br/><br/> | Od 1712 był [[ŁAWA MIEJSKA | ławnikiem]], od 1716 [[RADA MIEJSKA | rajcą]], w 1720 [[SĘDZIA | sędzią]]. W 1723 był jednym z tzw. "Panów Siedleckich" ("Schidlitzsche Herren"), czyli prowizorem zarządzającym w imieniu Rady Miejskiej [[SIEDLCE | Siedlcami]]. W latach 1723–1730 pełnił funkcję protobibliotekarza, nadzorując [[BIBLIOTEKA RADY MIEJSKIEJ GDAŃSKA | Bibliotekę Rady Miejskiej]]. W 1730 został burmistrzem (jednym z gratulujących mu osiągnięcia tego zaszczytu był [[DRAGHEIM JOHANN BENJAMIN, pastor kościoła św. Katarzyny| Johann Benjamin Dragheim]]) i zarządcą miejskich posiadłości na Helu (m.in. w 1732 z jego polecenia gdańscy murarze dobudowali nową wieżę do tamtejszego kościoła). Urząd pierwszego burmistrza piastował w latach 1731, 1735 i 1739, drugiego – 1730, 1734 i 1738, trzeciego – 1733 i 1737, czwartego – 1732 i 1736. W 1725 był [[BURGRABIOWIE | burgrabią]] królewskim w Gdańsku. <br/><br/> | ||
Jako protobibliotekarz przyczynił się do powiększenia dochodów biblioteki, bardzo korzystnie i umiejętnie lokując jej fundusze. Zarówno w składzie Rady Miejskiej, jak i w kolegium burmistrzów zaliczał się do grona zwolenników dynastii saskiej. W 1725 król August II powierzył mu funkcję burgrabiego królewskiego, a w 1733 – wbrew opinii ogółu mieszkańców Gdańska i burmistrza [[BÖMELN GABRIEL, burmistrz Gdańska | Gabriela von Bömelna]], przywódcy partii „wojennej”, który entuzjastycznie odnosił się do elekcji Stanisława Leszczyńskiego – opowiedział się za nieangażowaniem w walkę o polski tron, po cichu wspierając kandydaturę Augusta III. W czasie [[OBLĘŻENIE GDAŃSKA W 1734 ROKU | oblężenia Gdańska w 1734]] zachowywał się jednak lojalnie w stosunku do Stanisława Leszczyńskiego i jego zwolenników. <br/><br/> | Jako protobibliotekarz przyczynił się do powiększenia dochodów biblioteki, bardzo korzystnie i umiejętnie lokując jej fundusze. Zarówno w składzie Rady Miejskiej, jak i w kolegium burmistrzów zaliczał się do grona zwolenników dynastii saskiej. W 1725 król August II powierzył mu funkcję burgrabiego królewskiego, a w 1733 – wbrew opinii ogółu mieszkańców Gdańska i burmistrza [[BÖMELN GABRIEL, burmistrz Gdańska | Gabriela von Bömelna]], przywódcy partii „wojennej”, który entuzjastycznie odnosił się do elekcji Stanisława Leszczyńskiego – opowiedział się za nieangażowaniem w walkę o polski tron, po cichu wspierając kandydaturę Augusta III. W czasie [[OBLĘŻENIE GDAŃSKA W 1734 ROKU | oblężenia Gdańska w 1734]] zachowywał się jednak lojalnie w stosunku do Stanisława Leszczyńskiego i jego zwolenników. <br/><br/> | ||
| − | 17 I 1702 poślubił Annę Wirginię (zm. 27 X 1739), córkę kupca Johanna von Diesseldorfa, której brat [[DIESSELDORF JOHANN GOTTFRIED, burmistrz Gdańska | Johann Gottfried von Diesseldorf]] był burmistrzem Gdańska. | + | 17 I 1702 poślubił Annę Wirginię (zm. 27 X 1739), córkę kupca Johanna von Diesseldorfa, której brat [[DIESSELDORF JOHANN GOTTFRIED, burmistrz Gdańska | Johann Gottfried von Diesseldorf]] był burmistrzem Gdańska. Ojciec 1/ Constantina Gottfrieda (21 VIII 1710 Gdańsk – 16 VIII 1770), zapisanego w czerwcu 1725 do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego (choć pod błędnym imieniem Constantin Ludwig), które ukończył w 1730 rozprawą o bożym powołaniu do świeckich urzędów w państwie (''De divina ad officia civitatis secularia vocatione; respond. Constantinus Godofredus Groddeck'') pod przewodnictwem [[WILLENBERG SAMUEL FRIEDRICH, profesor Gimnazjum Akademickiego | Samuela Friedricha Willenberga]], po studiach prawniczych w Lejdzie (1730) i Marburgu (1731), od 27 II 1738 posiadającego potwierdzone [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]], później kupca-armatora, ławnika (od 1752), rajcy (od 1755), żonatego z Jakobą Elisabeth, córką burmistrza [[REYGER FRIEDRICH, burmistrz Gdańska | Friedricha Reygera]]; oraz 2/ Jacoba, w 1725 z bratem zapisanego do tej samej klasy Gimnazjum Akademickiego, studenta 1631–1634 w Wittenberdze i Marburgu. Oprócz posiadłości dziedziczonych po ojcu Groddeckowie dysponowali w połowie XVIII wieku kamienicą przy Langgasse 18 (ul. Długa). <br/><br/> |
| − | Został pochowany 19 VI 1739 w krypcie [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]]. {{author: SK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Został pochowany 19 VI 1739 w krypcie [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]]. {{author: SK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> <br/><br/><br/><br/> |
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | ''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 343; VII, s. 450. br/> | ||
| + | ''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 309.<br/> | ||
| + | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 5, 55. <br/> | ||
| + | Zdrenka Joachim, ''Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342–1792 i 1807–1814'', t. II, Gdańsk 2008, s. 121–123. | ||
Aktualna wersja na dzień 17:59, 3 lis 2024
ABRAHAM GRODDECK (15 VIII 1673 Gdańsk – 16 VI 1739 Gdańsk), burmistrz Gdańska. Był synem Albrechta Groddecka (zm. 1714) i Barbary, córki Konrada Fickego. W lutym 1686 razem z bratem Gabrielem podjął naukę w Gimnazjum Akademickim, zapisany do przedostatniej klasy (secunda). 4 IX 1692 bronił dysertacji pod przewodnictwem Johanna Schultza Szuleckiego Favente Divino Numine Dissertationem De Sacrificiis S. Victimis Status. W 1688, wraz z braćmi Gabrielem i Karlem, został stypendystą uniwersytetu w Królewcu; studiował tam m.in. prawo. W 1692 kontynuował studia prawnicze na uniwersytecie w Lipsku (przebywając tam z Gabrielem, który wybrał filozofię). Plonem jego zainteresowań naukowych były dwie dysertacje prawnicze. Pierwsza z nich, De sacrificiis seu victimis status…, ukazała się jeszcze w Gdańsku, w 1692. Z kolei wydana w Lipsku w 1694 praca De magistro navis… przyniosła mu najprawdopodobniej tytuł naukowy magistra.
Po powrocie do Gdańska początkowo zajmował się kupiectwem, od 1699 był sekretarzem miejskim. Jednocześnie powierzono mu pieczę nad miejskim archiwum. Z tego okresu pochodziły jego pozostające w rękopisie Annotationes ad librum fundorum…, obszerne wyciągi z gdańskich ksiąg gruntowych. 6 III 1704 otrzymał kupieckie obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli).
Od 1712 był ławnikiem, od 1716 rajcą, w 1720 sędzią. W 1723 był jednym z tzw. "Panów Siedleckich" ("Schidlitzsche Herren"), czyli prowizorem zarządzającym w imieniu Rady Miejskiej Siedlcami. W latach 1723–1730 pełnił funkcję protobibliotekarza, nadzorując Bibliotekę Rady Miejskiej. W 1730 został burmistrzem (jednym z gratulujących mu osiągnięcia tego zaszczytu był Johann Benjamin Dragheim) i zarządcą miejskich posiadłości na Helu (m.in. w 1732 z jego polecenia gdańscy murarze dobudowali nową wieżę do tamtejszego kościoła). Urząd pierwszego burmistrza piastował w latach 1731, 1735 i 1739, drugiego – 1730, 1734 i 1738, trzeciego – 1733 i 1737, czwartego – 1732 i 1736. W 1725 był burgrabią królewskim w Gdańsku.
Jako protobibliotekarz przyczynił się do powiększenia dochodów biblioteki, bardzo korzystnie i umiejętnie lokując jej fundusze. Zarówno w składzie Rady Miejskiej, jak i w kolegium burmistrzów zaliczał się do grona zwolenników dynastii saskiej. W 1725 król August II powierzył mu funkcję burgrabiego królewskiego, a w 1733 – wbrew opinii ogółu mieszkańców Gdańska i burmistrza Gabriela von Bömelna, przywódcy partii „wojennej”, który entuzjastycznie odnosił się do elekcji Stanisława Leszczyńskiego – opowiedział się za nieangażowaniem w walkę o polski tron, po cichu wspierając kandydaturę Augusta III. W czasie oblężenia Gdańska w 1734 zachowywał się jednak lojalnie w stosunku do Stanisława Leszczyńskiego i jego zwolenników.
17 I 1702 poślubił Annę Wirginię (zm. 27 X 1739), córkę kupca Johanna von Diesseldorfa, której brat Johann Gottfried von Diesseldorf był burmistrzem Gdańska. Ojciec 1/ Constantina Gottfrieda (21 VIII 1710 Gdańsk – 16 VIII 1770), zapisanego w czerwcu 1725 do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego (choć pod błędnym imieniem Constantin Ludwig), które ukończył w 1730 rozprawą o bożym powołaniu do świeckich urzędów w państwie (De divina ad officia civitatis secularia vocatione; respond. Constantinus Godofredus Groddeck) pod przewodnictwem Samuela Friedricha Willenberga, po studiach prawniczych w Lejdzie (1730) i Marburgu (1731), od 27 II 1738 posiadającego potwierdzone obywatelstwo Gdańska, później kupca-armatora, ławnika (od 1752), rajcy (od 1755), żonatego z Jakobą Elisabeth, córką burmistrza Friedricha Reygera; oraz 2/ Jacoba, w 1725 z bratem zapisanego do tej samej klasy Gimnazjum Akademickiego, studenta 1631–1634 w Wittenberdze i Marburgu. Oprócz posiadłości dziedziczonych po ojcu Groddeckowie dysponowali w połowie XVIII wieku kamienicą przy Langgasse 18 (ul. Długa).
Został pochowany 19 VI 1739 w krypcie kościoła Najświętszej Marii Panny.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 343; VII, s. 450. br/>
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 309.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 5, 55.
Zdrenka Joachim, Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342–1792 i 1807–1814, t. II, Gdańsk 2008, s. 121–123.
