BIELAWSKI KRZYSZTOF PIOTR, prorektor Uniwersytetu Gdańskiego
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
| − | '''KRZYSZTOF PIOTR BIELAWSKI''' (ur. 28 VI 1961 Tczew), naukowiec, biolog, prorektor [[UNIWERSYTET GDAŃSKI| Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). W 1980 absolwent Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Tczewie, w 1985 absolwent Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi UG na kierunku biologia. W latach 1985–1987 asystent w Zakładzie Mikrobiologii UG, 1987–1990 asystent w Katedrze Biologii Molekularnej UG, 1990–1997 asystent w Katedrze Mikrobiologii UG. Od 1997 asystent w Katedrze Biotechnologii Międzyuczelnianego Wydziału Biotechnologii UG i Akademii Medycznej w Gdańsku ( | + | '''KRZYSZTOF PIOTR BIELAWSKI''' (ur. 28 VI 1961 Tczew), naukowiec, biolog, prorektor [[UNIWERSYTET GDAŃSKI| Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). W 1980 absolwent Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Tczewie, w 1985 absolwent Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi UG na kierunku biologia. W latach 1985–1987 asystent w Zakładzie Mikrobiologii UG, 1987–1990 asystent w Katedrze Biologii Molekularnej UG, 1990–1997 asystent w Katedrze Mikrobiologii UG. Od 1997 asystent w Katedrze Biotechnologii MWB – [[MIĘDZYUCZELNIANY WYDZIAŁ BIOTECHNOLOGII UNIWERSYTETU GDAŃSKIEGO I GDAŃSKIEGO UNIWERSYTETU MEDYCZNEGO | Międzyuczelnianego Wydziału Biotechnologii UG i Akademii Medycznej w Gdańsku]] (od 2009 [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY| Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego]]). Od 1999 – w oparciu o rozprawę ''Zastosowanie techniki PCR w badaniach onkogenów erbB i receptorów hormonów steroidowych jako czynników prognostycznych i predykcyjnych w raku sutka'' – doktor (specjalność biologia medyczna) i adiunkt tamże. Od 2006 doktor habilitowany, od 2007 profesor nadzwyczajny (uczelniany), od 2011 profesor tytularny i zwyczajny. Ukończył studia podyplomowe z zakresu europejskiego modelu zarządzania w Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie (2008–2009) oraz z zarządzania projektami badawczymi w Akademii Morskiej w Gdyni (2012–2013). Odbył staże naukowe w Instytucie Maxa Plancka w Berlinie (1991–1992), na Uniwersytecie w Münster (1999), w Institut national de la santé et de la recherche médicale w Lyonie (1998, 1999), na Uniwersytecie w Lund w Szwecji (2005). <br/><br/> |
| − | W latach 1997–2004 współtworzył Pracownię Diagnostyki Molekularnej w Zakładzie Diagnostyki Laboratoryjnej Wojewódzkiego [[SZPITAL ZAKAŹNY| Szpitala Zakaźnego w Gdańsku]] i nią kierował, jednocześnie, od 2001 do 2005, zarządzając także Pracownią Biologii Molekularnej w Regionalnym Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Gdańsku. Od 2005 kierownik Zakładu Diagnostyki Molekularnej | + | W latach 1997–2004 współtworzył Pracownię Diagnostyki Molekularnej w Zakładzie Diagnostyki Laboratoryjnej Wojewódzkiego [[SZPITAL ZAKAŹNY| Szpitala Zakaźnego w Gdańsku]] i nią kierował, jednocześnie, od 2001 do 2005, zarządzając także Pracownią Biologii Molekularnej w Regionalnym Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Gdańsku. Od 2005 kierownik Zakładu Diagnostyki Molekularnej MWB. W okresie 2008–2010 sprawował nadzór merytoryczny nad Pracownią Biologii Molekularnej Akademickiego Centrum Klinicznego AMG ([[UNIWERSYTECKIE CENTRUM KLINICZNE GDAŃSKIEGO UNIWERSYTETU MEDYCZNEGO| Uniwersyteckie Centrum Kliniczne Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego]]), był pierwszym prezesem Bałtyckiego Centrum Biotechnologii i Diagnostyki (Biobaltica sp. z o.o.), wspólnego przedsięwzięcia GUMedu, UG i [[POLITECHNIKA GDAŃSKA| Politechniki Gdańskiej]]. W latach 2008–2010 pełnił także funkcję zastępcy kierownika Studiów Podyplomowych na Wydziale Chemii UG, poświęconych współczesnym metodom analityki z elementami diagnostyki molekularnej. W latach 2014–2016 był dyrektorem Centrum Transferu Technologii UG. Od 1 IX 2016 prorektor UG do spraw rozwoju i współpracy z gospodarką (kadencja 2016–2020), od 20 IX 2020 p.o. rektora UG, od 24 XI 2020 prorektor do spraw innowacji i współpracy z otoczeniem społeczno-gospodarczym. Od września 2022 dyrektor Uniwersyteckiego Ośrodka Badań Stosowanych i Międzyobszarowych.<br/><br/> |
| − | Prowadzi badania z zakresu biologii molekularnej, diagnostyki molekularnej i biologii medycznej. Zrealizował kilkanaście grantów krajowych, był polskim współkoordynatorem (z [[PODHAJSKA ANNA JADWIGA | prof. Anną Podhajską]]) projektów HepBvar i Virgil – odpowiednio – 5. i 6. Programu Ramowego Unii Europejskiej (UE). W latach 2013–2016 koordynator międzynarodowego projektu 7. Programu Ramowego UE o akronimie MOBI4Health, finansowanego w ramach konkursu FP7-REGPOT-2012-2013 (budżet ponad 5 mln euro, którego beneficjentem był Międzyuczelniany Wydział Biotechnologii UG i GUMed), ponadto koordynator projektu STARBIOS 2 (Structural Transformation to Attain Responsible BIOSciences), rozpisanego na lata 2016–2020 i finansowanego z programu HORIZON 2020, w którym UG wraz z jedenastoma partnerami z Europy, USA i Brazylii pracuje nad koncepcją uwzględniania w procesie badawczym konsekwencji społecznych i etycznych prowadzonych badań (Responsible Research and Innovation), a także lider zespołu naukowego Międzyuczelnianego Wydziału Biotechnologii UG i GUMed, w latach 2014–2018 realizującego – wraz z partnerami z Niemiec, Francji i Belgii – projekt dotyczący badań biologii wirusa zapalenia wątroby typu B (akronim projektu „hepBccc”, konkurs Infect-ERA). <br/><br/> | + | Prowadzi badania z zakresu biologii molekularnej, diagnostyki molekularnej i biologii medycznej. Zrealizował kilkanaście grantów krajowych, był polskim współkoordynatorem (z [[PODHAJSKA ANNA JADWIGA, profesor Uniwersytetu Gdańskiego | prof. Anną Podhajską]]) projektów HepBvar i Virgil – odpowiednio – 5. i 6. Programu Ramowego Unii Europejskiej (UE). W latach 2013–2016 koordynator międzynarodowego projektu 7. Programu Ramowego UE o akronimie MOBI4Health, finansowanego w ramach konkursu FP7-REGPOT-2012-2013 (budżet ponad 5 mln euro, którego beneficjentem był Międzyuczelniany Wydział Biotechnologii UG i GUMed), ponadto koordynator projektu STARBIOS 2 (Structural Transformation to Attain Responsible BIOSciences), rozpisanego na lata 2016–2020 i finansowanego z programu HORIZON 2020, w którym UG wraz z jedenastoma partnerami z Europy, USA i Brazylii pracuje nad koncepcją uwzględniania w procesie badawczym konsekwencji społecznych i etycznych prowadzonych badań (Responsible Research and Innovation), a także lider zespołu naukowego Międzyuczelnianego Wydziału Biotechnologii UG i GUMed, w latach 2014–2018 realizującego – wraz z partnerami z Niemiec, Francji i Belgii – projekt dotyczący badań biologii wirusa zapalenia wątroby typu B (akronim projektu „hepBccc”, konkurs Infect-ERA). <br/><br/> |
| − | Członek Kolegium Medycyny Laboratoryjnej w Polsce (od 1999), Polskiego Towarzystwa Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych (od 2004), Krajowej Izby Diagnostów Laboratoryjnych (od 2004), międzynarodowego stowarzyszenia ScanBalt (od 2001, wiceprezydent od 2015 i członek Komitetu Sterującego), European Association for the Study of the Liver (EASL), European Society for Translational Antiviral Research (ESAR) – przedstawiciel Polski i członek Komitetu Sterującego w latach 2014–2017. Od 2013 członek Bałtyckiego Zespołu Doradczego przy Ministrze Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej oraz grupy roboczej do spraw krajowych inteligentnych specjalizacji w Ministerstwie Rozwoju. Od 2014 członek Rady Nadzorczej Pomorskiego Instytutu Naukowego im. [[SYNAK BRUNON| prof. Brunona Synaka]]. <br/><br/> | + | Członek Kolegium Medycyny Laboratoryjnej w Polsce (od 1999), Polskiego Towarzystwa Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych (od 2004), Krajowej Izby Diagnostów Laboratoryjnych (od 2004), międzynarodowego stowarzyszenia ScanBalt (od 2001, wiceprezydent od 2015 i członek Komitetu Sterującego), European Association for the Study of the Liver (EASL), European Society for Translational Antiviral Research (ESAR) – przedstawiciel Polski i członek Komitetu Sterującego w latach 2014–2017. Od 2013 członek Bałtyckiego Zespołu Doradczego przy Ministrze Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej oraz grupy roboczej do spraw krajowych inteligentnych specjalizacji w Ministerstwie Rozwoju. Od 2014 członek Rady Nadzorczej Pomorskiego Instytutu Naukowego im. [[SYNAK BRUNON, profesor Uniwersytetu Gdańskiego, działacz kaszubski, polityk | prof. Brunona Synaka]]. <br/><br/> |
Odznaczony Srebrnym Medalem za Długoletnią Służbę (2008) i Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2012). {{author: BM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Odznaczony Srebrnym Medalem za Długoletnią Służbę (2008) i Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2012). {{author: BM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 15:21, 24 cze 2024
KRZYSZTOF PIOTR BIELAWSKI (ur. 28 VI 1961 Tczew), naukowiec, biolog, prorektor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). W 1980 absolwent Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Tczewie, w 1985 absolwent Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi UG na kierunku biologia. W latach 1985–1987 asystent w Zakładzie Mikrobiologii UG, 1987–1990 asystent w Katedrze Biologii Molekularnej UG, 1990–1997 asystent w Katedrze Mikrobiologii UG. Od 1997 asystent w Katedrze Biotechnologii MWB – Międzyuczelnianego Wydziału Biotechnologii UG i Akademii Medycznej w Gdańsku (od 2009 Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego). Od 1999 – w oparciu o rozprawę Zastosowanie techniki PCR w badaniach onkogenów erbB i receptorów hormonów steroidowych jako czynników prognostycznych i predykcyjnych w raku sutka – doktor (specjalność biologia medyczna) i adiunkt tamże. Od 2006 doktor habilitowany, od 2007 profesor nadzwyczajny (uczelniany), od 2011 profesor tytularny i zwyczajny. Ukończył studia podyplomowe z zakresu europejskiego modelu zarządzania w Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie (2008–2009) oraz z zarządzania projektami badawczymi w Akademii Morskiej w Gdyni (2012–2013). Odbył staże naukowe w Instytucie Maxa Plancka w Berlinie (1991–1992), na Uniwersytecie w Münster (1999), w Institut national de la santé et de la recherche médicale w Lyonie (1998, 1999), na Uniwersytecie w Lund w Szwecji (2005).
W latach 1997–2004 współtworzył Pracownię Diagnostyki Molekularnej w Zakładzie Diagnostyki Laboratoryjnej Wojewódzkiego Szpitala Zakaźnego w Gdańsku i nią kierował, jednocześnie, od 2001 do 2005, zarządzając także Pracownią Biologii Molekularnej w Regionalnym Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Gdańsku. Od 2005 kierownik Zakładu Diagnostyki Molekularnej MWB. W okresie 2008–2010 sprawował nadzór merytoryczny nad Pracownią Biologii Molekularnej Akademickiego Centrum Klinicznego AMG ( Uniwersyteckie Centrum Kliniczne Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego), był pierwszym prezesem Bałtyckiego Centrum Biotechnologii i Diagnostyki (Biobaltica sp. z o.o.), wspólnego przedsięwzięcia GUMedu, UG i Politechniki Gdańskiej. W latach 2008–2010 pełnił także funkcję zastępcy kierownika Studiów Podyplomowych na Wydziale Chemii UG, poświęconych współczesnym metodom analityki z elementami diagnostyki molekularnej. W latach 2014–2016 był dyrektorem Centrum Transferu Technologii UG. Od 1 IX 2016 prorektor UG do spraw rozwoju i współpracy z gospodarką (kadencja 2016–2020), od 20 IX 2020 p.o. rektora UG, od 24 XI 2020 prorektor do spraw innowacji i współpracy z otoczeniem społeczno-gospodarczym. Od września 2022 dyrektor Uniwersyteckiego Ośrodka Badań Stosowanych i Międzyobszarowych.
Prowadzi badania z zakresu biologii molekularnej, diagnostyki molekularnej i biologii medycznej. Zrealizował kilkanaście grantów krajowych, był polskim współkoordynatorem (z prof. Anną Podhajską) projektów HepBvar i Virgil – odpowiednio – 5. i 6. Programu Ramowego Unii Europejskiej (UE). W latach 2013–2016 koordynator międzynarodowego projektu 7. Programu Ramowego UE o akronimie MOBI4Health, finansowanego w ramach konkursu FP7-REGPOT-2012-2013 (budżet ponad 5 mln euro, którego beneficjentem był Międzyuczelniany Wydział Biotechnologii UG i GUMed), ponadto koordynator projektu STARBIOS 2 (Structural Transformation to Attain Responsible BIOSciences), rozpisanego na lata 2016–2020 i finansowanego z programu HORIZON 2020, w którym UG wraz z jedenastoma partnerami z Europy, USA i Brazylii pracuje nad koncepcją uwzględniania w procesie badawczym konsekwencji społecznych i etycznych prowadzonych badań (Responsible Research and Innovation), a także lider zespołu naukowego Międzyuczelnianego Wydziału Biotechnologii UG i GUMed, w latach 2014–2018 realizującego – wraz z partnerami z Niemiec, Francji i Belgii – projekt dotyczący badań biologii wirusa zapalenia wątroby typu B (akronim projektu „hepBccc”, konkurs Infect-ERA).
Członek Kolegium Medycyny Laboratoryjnej w Polsce (od 1999), Polskiego Towarzystwa Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych (od 2004), Krajowej Izby Diagnostów Laboratoryjnych (od 2004), międzynarodowego stowarzyszenia ScanBalt (od 2001, wiceprezydent od 2015 i członek Komitetu Sterującego), European Association for the Study of the Liver (EASL), European Society for Translational Antiviral Research (ESAR) – przedstawiciel Polski i członek Komitetu Sterującego w latach 2014–2017. Od 2013 członek Bałtyckiego Zespołu Doradczego przy Ministrze Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej oraz grupy roboczej do spraw krajowych inteligentnych specjalizacji w Ministerstwie Rozwoju. Od 2014 członek Rady Nadzorczej Pomorskiego Instytutu Naukowego im. prof. Brunona Synaka.
Odznaczony Srebrnym Medalem za Długoletnią Służbę (2008) i Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2012).
