PUZYREWSKI ROMUALD, profesor Instytutu Maszyn Przepływowych PAN i Politechniki Gdańskiej
| < Poprzednie | Następne > |
ROMUALD PUZYREWSKI (3 III 1935 Brasław, obecnie Białoruś – 22 III 2016 Gdańsk), profesor Instytucie Maszyn Przepływowych Polskiej Akademii Nauk (PAN) w Gdańsku, profesor Politechniki Gdańskiej (PG). Syn Izydora (4 IX 1903 – 8 III 2000 Gdańsk) i Stefanii z domu Błazys (10 VII 1911 – 12 VI 1997 Gdańsk). W 1952 absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Łobzie (Pomorze Zachodnie). W latach 1952–1958 studiował na Wydziale Budowy Okrętów PG, specjalność: turbiny parowe. W latach 1958–1994 pracował w Instytucie Maszyn Przepływowych PAN w Gdańsku. Odbył staże naukowe w Uniwersytecie Technicznym (Katedra Hydrodynamiki) w Sankt Petersburgu (1962) i w Instytucie Maszyn Przepływowych w Kalifornijskim Instytucie Technologicznym w Pasadenie (1963–1964). Od 1963 doktor (przewód na Wydziale Budowy Okrętów PG), od 1969 doktor habilitowany, od 1973 profesor nadzwyczajny, od 1989 profesor zwyczajny. W latach 1970–1985 był kierownikiem Pracowni Przepływów Dwufazowych.
Jednocześnie w latach 1964–1970 był wykładowcą Politechniki Szczecińskiej, a od 1975 do 2005 pracował na PG, gdzie w latach 1984–1992 był kierownikiem Katedry Turbin Wodnych i Pomp, w 1992–2005 Katedry Maszyn Wirnikowych i Mechaniki Płynów na Wydziale Mechanicznym. W 1996 zorganizował i do 2005 kierował Środowiskowym Studium Doktoranckim PG „Współczesne technologie i konwersja energii” dla Wydziałów: Mechanicznego, Oceanotechniki i Okrętownictwa oraz Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej PG oraz Instytutu Maszyn Przepływowych PAN. Był członkiem Rady Naukowej Instytutu Maszyn Przepływowych PAN i Instytutu Budownictwa Wodnego PAN w Gdańsku.
Autor i współautor publikacji na temat turbin, maszyn wirnikowych, w tym czterech monografii (m.in. Podstawy mechaniki płynów i hydrauliki, Gdańsk 1997) i dwóch skryptów (m.in. Podstawy mechaniki płynów, Gdańsk 1970). Twórca i współtwórca ośmiu patentów (m.in. „Układ zasilania turbiny parowej”, 1993). Twórca szkoły naukowej z zakresu badania i projektowania mechaniki płynów i maszyn wirnikowych. Uczestniczył w projekcie stworzenia i opatentowania łopatki kierowniczej z lotką do regulacji masowego natężenia przepływu w stopniu adaptacyjnym turbiny 25 MW w Elektrociepłowni II w Łodzi. Był współtwórcą konstrukcji łopatki wirnikowej wdrożonej w elektrowni Mertaniemi w Finlandii. W latach 1980–1981 był konsultantem firmy „Brown-Boveri”, w 1989–1991 „Asea Brown-Boveri” w Szwajcarii.
Należał do Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, Komitetu Mechaniki Płynów PAN, Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej, Związku Nauczycielstwa Polskiego. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (2011), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1994), Medalem Komisji Edukacji Narodowej, odznaką „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”, Medalem „Za Zasługi dla Politechniki Gdańskiej”. W 1988 laureat Nagrody im. Stefana Drzewieckiego PAN.
Żonaty był z Ireną z domu Świątkowską (2 I 1937 – 22 IV 2009 Gdańsk), ojciec Piotra (ur. 1959), od 1992 właściciela Biura Konstrukcyjnego Puzyrewski (od 2022 BKP Puzyrewski Sp. z o.o.), konstruktora m.in. Centrum Medycyny Inwazyjnej w Gdańsku (2009) oraz budynku „Krzywy Domek” w Sopocie (2014), kolejki na Kamienną Górę w Gdyni (2015), Centrum Medycyny Nieinwazyjnej w Gdańsku (2020), oraz osiedla ODEA Park w Gdańsku (od 2023), oraz Doroty (ur. 1964), specjalistki ds. public relations. Pochowany w grobie rodzinnym (z rodzicami i żoną) na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku.
Bibliografia:
Dział Obiegu i Archiwizacji Dokumentów Politechniki Gdańskiej, akta osobowe.
Gapiński Szczepan, Absolwenci Politechniki Gdańskiej i ich osiągnięcia w dziedzinie mechaniki i okrętownictwa, Gdańsk 2020, s. 131.
Wydział Mechaniczny Politechniki Gdańskiej w latach 1945-2005. Monografia historyczno-biograficzna, red. Andrzej Barylski, Gdańsk 2005, s. 221–222.
50 lat Instytutu Maszyn Przepływowych im. R. Szewalskiego Polskiej Akademii Nauk w Gdańsku, red. Wojciech Pietraszkiewicz et al., Gdańsk 2006.
