LANKAU GEORG ALEXANDER, burmistrz Gdańska
| < Poprzednie | Następne > |
GEORG ALEXANDER LANKAU (11 III 1764 Gdańsk – 8 V 1843 Gdańsk), burmistrz Gdańska. Syn gdańskiego browarnika Gottfrieda Lankaua (posiadającego prawa miejskie od 1752) i Concordii Marii Söderpflicht. Uczeń szkoły św. Katarzyny, od 1779 Gimnazjum Akademickiego. Po uzyskaniu stypendium z fundacji Diesseldorfów ( Johann Gottfried Diesseldorf) w latach 1783–1786 studiował prawo na uniwersytecie w Getyndze.
Po studiach w 1787 pracował w sądzie ławniczym w Gdańsku jako podsędek ( sędzia) na Starym Mieście. W latach 1793–1795, po włączeniu Gdańska do Prus, był sekretarzem Sądu Miejskiego i Krajowego (Stadt- und Landgericht), 1796–1806 tamże radcą sądowym. W czasach I Wolnego Miasta Gdańska został członkiem sądu ławniczego (od 1807), następnie senatorem (1809–1813). Z ramienia Senatu w latach 1810–1812 pełnił funkcję sędziego miejskiego. Po powrocie Gdańska do Prus w 1814 był radcą prawnym w Zarządzie Miasta, w latach 1827–1836 sprawował urząd drugiego burmistrza jako zastępca nadburmistrza Joachima Heinricha Weickhmanna. Od 1836 członek Towarzystwa Przyrodniczego. W 1837 przeszedł na emeryturę.
W czasie jego kadencji największymi wydarzeniami były: spotkanie w Gdańsku króla Prus Fryderyka Wilhelma IV z carem Rosji Mikołajem I, do którego doszło 16–17 VIII 1835 (był współodpowiedzialny za przygotowanie miasta na tę wizytę, zapewnienie porządku, kwater dla dworu cara i króla), oraz oddanie do użytku w 1837 nowego gmachu Gimnazjum Miejskiego przy Lastadii. Okolicznościową publikację z okazji 50. rocznicy jego pracy opublikowali między innymi Matthias Gotthilf Löschin (Blätter zur Rückerinnerung an den siebzehnten November des Jahres 1786. Sr. Hochwohlgeboren dem Herren George Alexander Lankau …, Danzig 1836) oraz „gdańscy gimnazjaliści” (Ihrem geehrten Gdnner dem Bürgermeister der Stadt Danzig Herrn Georg Alexander Lankau bei seinem funfzigjährigen Amts-Jubiläum, Danzig 1836).
W 1808 należał do niego dom przy Poggenpfuhl 76 (ul. Żabi Kruk); jako emeryt mieszkał przy Melzergasse 11/12 (ul. Słodowników). Był żonaty z Christine Konstancją, córką pochodzącego spod Antwerpii Martinusa Martensa, zmarłą 7 V 1807 przy porodzie; brak informacji o ponownym ożenku i o żyjących potomkach. Nekrolog w „Danziger Intelligenzblatt” z 11 V 1843 opublikowała nieznana z imienia siostra.
