ŚWIERCZYŃSKI MARCIN, kompozytor, gitarzysta, wokalista
| < Poprzednie | Następne > |
MARCIN ŚWIERCZYŃSKI (pseud. SVierszcz) (ur. 6 I 1975 Gdańsk), kompozytor muzyki metalowej, gitarzysta, basista, wokalista oraz autor tekstów. Wnuk Stefana Budzisza (18 I 1920 – 5 XI 2003), marynarza na statkach Polskiej Marynarki Handlowej i w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie w czasie II wojny światowej, biorącego udział w konwojach morskich i działaniach inwazyjnych kolejno na statkach: „Adam”, „Rozewie”, „Śląsk”, „Lechistan”. Syn pruszczańskich księgarzy Romualda (ur. 8 VII 1950 Gdańsk) i Krystyny z domu Budzisz (ur. 21 IV 1950 Gdynia). Do 1990 mieszkał w Gdańsku-Przymorzu, następnie wraz z rodziną przeprowadził się do Pruszcza Gdańskiego.
W 1995 absolwent gdańskiego Conradinum, w którym uzyskał specjalizację w zakresie budowy maszyn i urządzeń okrętowych. Po maturze podjął studia na Wydziale Oceanotechniki i Okrętownictwa Politechniki Gdańskiej, których nie ukończył. W latach 2018–2021 studiował i ukończył studia licencjackie z Wiedzy o Filmie i Kulturze Audiowizualnej (WoFiKA) na Uniwersytecie Gdańskim (UG). W ramach pracy dyplomowej przygotował projekt nagrań audiowizualnych grupy Pomór, w tym teledysk do utworu Córa złego powietrza. W 2022 uzyskał stopień magistra WoFiKA, przedkładając pracę oraz film dokumentalny X Świątyń na temat wybranych budynków architektury sakralnej znajdujących się na terenie Gdańska i rejonu Żuław Gdańskich w granicach II Wolnego Miasta Gdańska. Inspiracją do ekranizacji była rozprawa doktorska architekta Viktora Zirkwitza Das Dorf und Danzig (Danzig 1940). W 2022 rozpoczął kolejne studia na UG – Zarządzanie i Komunikacja w Sztukach Scenicznych, w 2023 ukończył studia podyplomowe z zakresu "Gedanistyki".
W latach 1991–2005 współtworzył gdański zespół Yattering, z którym wydał cztery albumy muzyczne: Human’s Pain (1998), Murder’s Concept (2000), Genocide (2003), III (2005) i kasetę VHS Creative Chaos (2000), a także nagrania: The Sick Society (1996), Promo'97 (1997), Polish Assault (2002) oraz odbył trasy koncertowe, m.in. w Anglii, Portugalii, Hiszpanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemczech, Szkocji, Szwajcarii, Czechach i Słowacji. W tym czasie współpracował również z olsztyńską formacją Nyia przy produkcji Nospromo (2000). W latach 2004–2010 wokalista i basista gdańskiego zespołu Sainc (DEMO (2005), Pathogen (2009), Schizis (2010), Decameron (2012)). Od 2011 do 2021 basista i wokalista w zespole Ogotay (Eve of the Last Day (2012), Dead God's Prophet (2015)).
Od 2017 współtworzy z Szymonem Andryszczakiem (Simon, Pandemonium, Ogotay) oraz Markiem Chudzikiewiczem (Hudy, Yattering) zespół „Pomór”. W 2019 na festiwalu Pewel Forever w Peweli Małej nagrali teledysk koncertowy Córa złego powietrza. W 2021 powstały teledyski Córa złego powietrza oraz Oczyszczenie nagrywane w Centrum Świętego Jana. Nazwa zespołu „Pomór” etymologicznie wiąże się z Pomorzem, a semantycznie nawiązuje do średniowiecznych epidemii niosących śmierć (pomór) tysiącom ludzi. W związku z tym w twórczości tej formacji pojawiają się przede wszystkim tropy kulturowe znane ze średniowiecza, takie jak memento mori, danse macabre, ars moriendi oraz popularny w literaturze barokowej motyw Koheleta – vanitas, ukazujący marność doczesnego życia. Muzycznie Pomór charakteryzują niskie brzmienia gitarowe, typowe dla muzyki djentowej. Współorganizator polskiej sceny metalowej na Drrrama Festiwal (1991–1997), Cytava Rock and Metal Festival oraz Praust Festival w Pruszczu Gdańskim, przedstawiciel medialny Pewel Forever Festiwal w Peweli Małej (2018–2022). W latach 2005–2012 właściciel wytwórni muzycznej Chaos III Production.
W ramach działań z zespołami muzycznymi produkuje także materiały multimedialne. Pierwszym tego typu przedsięwzięciem były nagrania do niewydanego DVD zespołu Yattering w gdyńskim klubie muzycznym Ucho (2004). Z powodu rozpadu grupy oraz późniejszego braku zainteresowania wytwórni wydaniem DVD materiał został opublikowany pod nazwą Otitis Media Chronica (Chroniczne Zapalenie Ucha). Kilka ważniejszych produkcji powstało w ramach działań z zespołami Sainc, Ogotay oraz Lipali.
Prowadzi blog historyczny Ocalić od zapomnienia – Praust, upamiętniający dzieje Pruszcza Gdańskiego. W 2015 współtworzył Fundację „Praust”, której celem było uratowanie poniemieckiego hangaru lotniczego znajdującego się na terenach dawnego lądowiska oraz obozu pracy przymusowej w Pruszczu Gdańskim. Przeciwstawiał się dewastacji i rozbiórce obiektu historycznego. Fundacja zakończyła swoją działalność po podpaleniu hangaru przez nieznanych sprawców. Autor prac związanych z historią Pruszcza Gdańskiego, publikowanych w czasopiśmie „Neony – Tożsamość. Kwartalnik Artystyczno-Historyczny”: Nowy ośrodek na gruźlicę w Praust (2018, nr 1 (9)), Egzekucja przy Pfarrlandweg (2019, nr 4 (16)), Historia pewnego szyldu (wspólnie z Piotrem Wójcikiem, 2020, nr 4 (20)), Aeradiostacja Luftwaffe Cieplewo (2021, nr 1 (21)), Ervin Voltz. Wspomnienia z mojego dzieciństwa w Danzig–Praust (2021, nr 4 (24)), Rozbudowa potężnego lotniska w Praust (2021, nr 4 (24)), Tabliczka C.A. Klinger (2022, nr 1 (25)), Przedszkole z Praust – film propagandowy (2022, nr 3 (27)), Porwania pruszczańskich maszyn latających (2023, nr 1 (29)), Tajemnice przykościelnego muru; Zmiany nazw ulic w Pruszczu Gdańskim (2023, nr 2 (30)).
Za działalność artystyczną otrzymał wyróżnienia i nagrody: Nadzieja roku – szóste miejsce dla zespołu Yattering w plebiscycie miesięcznika „Tylko Rock” (2000); Najlepszy montaż, Najlepsza reżyseria – nominacje dla teledysku Anal narcotic (Yattering) na Festiwalu Polskich Wideoklipów Yach Film (2001); Best Rock Music Video – nagroda za teledysk Córa złego powietrza (Pomór) na International Sound Music Video Awards w Pradze (2022), wyróżnienie honorowe w amerykańskim festiwalu filmowym Student World Impact Film Festival (Córa złego powietrza, Pomór, 2023).
