ZEDELER JOHANN, burmistrz Młodego Miasta
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN ZEDELER (zm. 1415 lub dopiero po 5 II 1437), burmistrz Młodego Miasta Gdańska. Pochodził prawdopodobnie z Głównego Miasta Gdańska. W 1395 roku mieszkała tu jego siostra Elisabeth, która z mężem Heinrichem von Oringen była spadkobierczynią sporego majątku w Głównym Mieście po ławniku Wilhelmie Oringenie (zm. 1398/1401). Obywatelstwo miejskie Młodego Miasta przyjął przed 1400 (od tego roku znane są spisy obywateli Młodego Miasta). Po raz pierwszy wzmiankowany był właśnie w roku 1400, kiedy wielki mistrz Konrad von Jungingen ujął się za nim w sporze z rewalskim kupcem Albrechtem Schultem. Wstawiennictwo wielkiego mistrza zawdzięczał zapewne kontaktom handlowym utrzymywanym z szafarzem malborskim i jego gdańskimi komisantami (w 1403 roku był mu winien 136 grzywien za 14 łasztów soli). Prawdopodobnie już wówczas wchodził w skład Rady Młodego Miasta. Urząd drugiego burmistrza objął w 1405 roku, pełniąc go również w roku następnym. W 1407 po raz pierwszy został pierwszym burmistrzem. Nie jest wzmiankowany w źródłach w latach 1408–1410 (brak go nawet wśród świadków dokumentu wystawionego w 1409 roku przez Radę Młodego Miasta), ponownie objął urząd drugiego burmistrza w 1411 roku, w latach 1412, 1413 i 1414 był pierwszym burmistrzem.
Jako burmistrz musiał dać się we znaki brygidkom osiadłym na Starym Mieście – w 1415 twierdziły, że wyrządził im w przeszłości wiele krzywd. Być może konflikt ten, którym zainteresowany był sam prokurator krzyżacki i jeden z wysłanników Zakonu na Sobór w Konstancji, Peter von Wormditt (z Ornety), wpłynął na jego ustąpienie z urzędu. Nie został już wymieniony w składzie Rady Młodego Miasta z 1415 roku.
Jego najbliższymi krewnymi (być może bratankami) byli zapewne Bernt (Bernard?) i Nicolaus, podobnie jak Johann handlujący solą i posiadający w latach 30. XV wieku atrakcyjnie położone działki przy młodomiejskim rynku.
Dyskusyjna pozostaje kwestia identyfikacji Johanna Zedelera z notowanym w latach 1429–1437 Johanesem Setelerem, który – po stracie na morzu syna Georga – został prawdopodobnie prebendarzem karmelitów na Młodym Mieście i zamieszkał w ich klasztorze.
