REINIGER SIMON jr, drukarz
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę REINIGER SIMON jr na REINIGER SIMON jr, drukarz) |
|||
| (Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:1_Simon_Reiniger_jr.jpg|thumb|Obelisk na cześć wizyty w Gdańsku króla polskiego Jana III Sobieskiego; z okolicznościowego druku ''Kurtzer Bericht von Sr. Königl. Majestät in Polen angestelten Reyse in Preussen…'' wydanego przez Simona Reinigera jr, Dantisci 1677]] | [[File:1_Simon_Reiniger_jr.jpg|thumb|Obelisk na cześć wizyty w Gdańsku króla polskiego Jana III Sobieskiego; z okolicznościowego druku ''Kurtzer Bericht von Sr. Königl. Majestät in Polen angestelten Reyse in Preussen…'' wydanego przez Simona Reinigera jr, Dantisci 1677]] | ||
| − | [[File:Simon_Reiniger_jr.jpg|thumb|Strona tytułowa dzieła [[PASTORIUS JOACHIM| Joachima Pastoriusa]] ''Florus Polonicus'', 1679 wydanego przez Simona Reinigera jra.]] | + | [[File:Simon_Reiniger_jr.jpg|thumb|Strona tytułowa dzieła [[PASTORIUS JOACHIM, uczony, proboszcz kościoła NMP| Joachima Pastoriusa]] ''Florus Polonicus'', 1679 wydanego przez Simona Reinigera jra.]] |
| − | '''SIMON REINIGER jr''' (zm. 1712 Gdańsk), drukarz. Syn [[REINIGER SIMON sen. | Simona Reinigera sen]]. Po przejęciu po ojcu zakładu podjął się odnowienia jego zasobu typograficznego. Jedynym warunkiem jego działalności w Gdańsku ze strony [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]] był zakaz wydawania druków antyreformacyjnych. Drukował na potrzeby [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]] i [[JEZUICI | jezuitów]] ze [[STARE SZKOTY | Starych Szkotów]]. | + | '''SIMON REINIGER jr''' (zm. 1712 Gdańsk), drukarz. Syn [[REINIGER SIMON sen., drukarz | Simona Reinigera sen]]. Po przejęciu po ojcu zakładu podjął się odnowienia jego zasobu typograficznego. Jedynym warunkiem jego działalności w Gdańsku ze strony [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]] był zakaz wydawania druków antyreformacyjnych. Drukował na potrzeby [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]] i [[JEZUICI | jezuitów]] ze [[STARE SZKOTY | Starych Szkotów]]. Po śmierci w 1694 drukarza [[RHETE DAVID FRIEDRICH, drukarz, poeta | Davida Friedricha Rhete]] starał się o nabycie jego zakładu, drukującego m.in. na potrzeby Rady Miejskiej, nie uzyskał jednak na to jej zgody, jak się przypuszcza z uwagi na swoje katolickie wyznanie.<br/><br/> |
| − | Jego repertuar wydawniczy był rozległy i obejmował | + | Jego repertuar wydawniczy był rozległy i obejmował m.in. wydawnictwa polityczne, katalogi aukcyjne, teksty kościelne, kancjonały, kalendarze, tygodniki. Ocenia się, że wydał ponad 100 druków w językach niemieckim, łacińskim i polskim. Z jego zakładu wychodziły dzieła protestanckie i katolickie. Współpracował z miejscowym środowiskiem literackim i naukowym, w tym z [[HEWELIUSZ JAN, astronom | Janem Heweliuszem]]; w latach 1662–1679 zarządzał jego prywatną drukarnią. W 1679 wydał ''Florus Polonicus'' [[PASTORIUS JOACHIM, uczony, proboszcz kościoła NMP | Joachima Pastoriusa]], pierwszą naukową syntezę dziejów Polski. Na profil jego wydawnictwa wpływ mieli tacy nakładcy jak Simon Beckenstein, Christian Mansklap czy Simon Andres. <br/><br/> |
| − | Miał synów Simona, | + | Miał synów Simona i Gottfrieda, których we wrześniu 1672 zapisano do początkującej (piatej) klasy gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. W 1688 Simon zapisał się na uniwersytet w Królewcu, obaj bracia wystarali się o potwierdzenie każdemu robotniczego (pracowniczego) [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwa Gdańska]] (jako tzw. Bürger-Kind), odpowiednio Simon 23 X 1691, Gottfried 1 VII 1692. <br/><br/> |
| + | Po jego śmierci drukarnię przejął [[MÜLLER, rodzina drukarzy | Israel Müller]]. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 402, 485. <br/> | ||
| + | Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 225. | ||
Aktualna wersja na dzień 18:35, 6 lut 2024
SIMON REINIGER jr (zm. 1712 Gdańsk), drukarz. Syn Simona Reinigera sen. Po przejęciu po ojcu zakładu podjął się odnowienia jego zasobu typograficznego. Jedynym warunkiem jego działalności w Gdańsku ze strony Rady Miejskiej był zakaz wydawania druków antyreformacyjnych. Drukował na potrzeby Gimnazjum Akademickiego i jezuitów ze Starych Szkotów. Po śmierci w 1694 drukarza Davida Friedricha Rhete starał się o nabycie jego zakładu, drukującego m.in. na potrzeby Rady Miejskiej, nie uzyskał jednak na to jej zgody, jak się przypuszcza z uwagi na swoje katolickie wyznanie.
Jego repertuar wydawniczy był rozległy i obejmował m.in. wydawnictwa polityczne, katalogi aukcyjne, teksty kościelne, kancjonały, kalendarze, tygodniki. Ocenia się, że wydał ponad 100 druków w językach niemieckim, łacińskim i polskim. Z jego zakładu wychodziły dzieła protestanckie i katolickie. Współpracował z miejscowym środowiskiem literackim i naukowym, w tym z Janem Heweliuszem; w latach 1662–1679 zarządzał jego prywatną drukarnią. W 1679 wydał Florus Polonicus Joachima Pastoriusa, pierwszą naukową syntezę dziejów Polski. Na profil jego wydawnictwa wpływ mieli tacy nakładcy jak Simon Beckenstein, Christian Mansklap czy Simon Andres.
Miał synów Simona i Gottfrieda, których we wrześniu 1672 zapisano do początkującej (piatej) klasy gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. W 1688 Simon zapisał się na uniwersytet w Królewcu, obaj bracia wystarali się o potwierdzenie każdemu robotniczego (pracowniczego) obywatelstwa Gdańska (jako tzw. Bürger-Kind), odpowiednio Simon 23 X 1691, Gottfried 1 VII 1692.
Po jego śmierci drukarnię przejął Israel Müller.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 402, 485.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 225.
