LICHT JULIUS ALBERT, inżynier, architekt, honorowy obywatel Gdańska
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''JULIUS ALBERT LICHT''' (25 VI 1821 Gieshof koło Wrietzen – 28 I 1898 Wiesbaden), inżynier budownictwa, architekt. W latach 1845–1848 studiował w państwowej szkole budowlanej w Berlinie, pracował przy budowie linii kolejowych na terenie Niemiec. W roku 1855 uzyskał uprawnienia państwowego inżyniera budownictwa lądowego i wodnego.<br/><br/> | '''JULIUS ALBERT LICHT''' (25 VI 1821 Gieshof koło Wrietzen – 28 I 1898 Wiesbaden), inżynier budownictwa, architekt. W latach 1845–1848 studiował w państwowej szkole budowlanej w Berlinie, pracował przy budowie linii kolejowych na terenie Niemiec. W roku 1855 uzyskał uprawnienia państwowego inżyniera budownictwa lądowego i wodnego.<br/><br/> | ||
| − | Od 30 XII 1856 do przejścia na emeryturę (1 IV 1893) etatowy miejski radca budowlany w Gdańsku, członek Zarządu Miasta. Pod jego nadzorem lub bezpośrednim kierownictwem wybudowano w Gdańsku w okresie 1868–1872 sieć wodociągową i kanalizacyjną ([[TARG MAŚLANY | Targ Maślany]]), wybrukowano ulice, położono kamienne chodniki, wzniesiono liczne budynki szkolne, rzeźnię miejską, [[SZPITAL MIEJSKI (Lazaret przy Sandgrube) | szpital miejski przy Sandgrube]]. Według opracowanych przez niego planów architektonicznych przebudowano były klasztor [[FRANCISZKANIE | franciszkanów]] na potrzeby szkoły i [[MUZEUM MIEJSKIE | Muzeum Miejskiego]], a [[BRAMA ZIELONA | | + | Od 30 XII 1856 do przejścia na emeryturę (1 IV 1893) etatowy miejski radca budowlany w Gdańsku, członek Zarządu Miasta. Pod jego nadzorem lub bezpośrednim kierownictwem wybudowano w Gdańsku w okresie 1868–1872 sieć wodociągową i kanalizacyjną ([[TARG MAŚLANY | Targ Maślany]]), wybrukowano ulice, położono kamienne chodniki, wzniesiono liczne budynki szkolne, rzeźnię miejską, [[SZPITAL MIEJSKI (Lazaret przy Sandgrube) | szpital miejski przy Sandgrube]]. Według opracowanych przez niego planów architektonicznych przebudowano były klasztor [[FRANCISZKANIE | franciszkanów]] na potrzeby szkoły i [[MUZEUM MIEJSKIE | Muzeum Miejskiego]], a [[BRAMA ZIELONA | Bramę Zieloną]] dla [[MUZEUM PROWINCJI ZACHODNIOPRUSKIEJ | Muzeum Prowincji Zachodniopruskiej]]. Projektant i budowniczy drewnianego teatru przy obecnych [[DŁUGIE OGRODY | Długich Ogrodach]] ([[TEATR WILHELMA | Wilhelm-Theater]]), [[KOŚCIÓŁ NIEPOKALANEGO POCZĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY | kościoła Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny]], pawilonu na [[PROWINCJONALNA WYSTAWA PRZEMYSŁOWA, 1858 | prowincjonalną wystawę przemysłową w roku 1858]] przy Targu Maślanym, pawilonu na Długim Targu z okazji wizyty w Gdańsku pruskiej pary królewskiej 20 X 1861 ([[FONTANNA NEPTUNA | fontanna Neptuna]]).<br/><br/> |
Kształtował całość polityki inwestycyjnej miasta, w ścisłej współpracy z nadburmistrzem [[WINTER LEOPOLD von | Leopoldem Winterem]]. W latach 1870–1890 zasiadał w Zarządzie [[FUNDACJA ABEGGA | Fundacji Abegga]]. Jego wizerunek w medalionie ozdobił cokół [[FONTANNA WINTERA | fontanny Wintera]].<br/><br/> | Kształtował całość polityki inwestycyjnej miasta, w ścisłej współpracy z nadburmistrzem [[WINTER LEOPOLD von | Leopoldem Winterem]]. W latach 1870–1890 zasiadał w Zarządzie [[FUNDACJA ABEGGA | Fundacji Abegga]]. Jego wizerunek w medalionie ozdobił cokół [[FONTANNA WINTERA | fontanny Wintera]].<br/><br/> | ||
Za wkład w rozwój życia gospodarczego Rada Miejska nadała mu w chwili przejścia na emeryturę 31 I 1893 [[HONOROWE OBYWATELSTWO MIASTA | honorowe obywatelstwo miasta]]. Zmarł w czasie kuracji. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Za wkład w rozwój życia gospodarczego Rada Miejska nadała mu w chwili przejścia na emeryturę 31 I 1893 [[HONOROWE OBYWATELSTWO MIASTA | honorowe obywatelstwo miasta]]. Zmarł w czasie kuracji. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 14:39, 18 maj 2021
JULIUS ALBERT LICHT (25 VI 1821 Gieshof koło Wrietzen – 28 I 1898 Wiesbaden), inżynier budownictwa, architekt. W latach 1845–1848 studiował w państwowej szkole budowlanej w Berlinie, pracował przy budowie linii kolejowych na terenie Niemiec. W roku 1855 uzyskał uprawnienia państwowego inżyniera budownictwa lądowego i wodnego.
Od 30 XII 1856 do przejścia na emeryturę (1 IV 1893) etatowy miejski radca budowlany w Gdańsku, członek Zarządu Miasta. Pod jego nadzorem lub bezpośrednim kierownictwem wybudowano w Gdańsku w okresie 1868–1872 sieć wodociągową i kanalizacyjną ( Targ Maślany), wybrukowano ulice, położono kamienne chodniki, wzniesiono liczne budynki szkolne, rzeźnię miejską, szpital miejski przy Sandgrube. Według opracowanych przez niego planów architektonicznych przebudowano były klasztor franciszkanów na potrzeby szkoły i Muzeum Miejskiego, a Bramę Zieloną dla Muzeum Prowincji Zachodniopruskiej. Projektant i budowniczy drewnianego teatru przy obecnych Długich Ogrodach ( Wilhelm-Theater), kościoła Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, pawilonu na prowincjonalną wystawę przemysłową w roku 1858 przy Targu Maślanym, pawilonu na Długim Targu z okazji wizyty w Gdańsku pruskiej pary królewskiej 20 X 1861 ( fontanna Neptuna).
Kształtował całość polityki inwestycyjnej miasta, w ścisłej współpracy z nadburmistrzem Leopoldem Winterem. W latach 1870–1890 zasiadał w Zarządzie Fundacji Abegga. Jego wizerunek w medalionie ozdobił cokół fontanny Wintera.
Za wkład w rozwój życia gospodarczego Rada Miejska nadała mu w chwili przejścia na emeryturę 31 I 1893 honorowe obywatelstwo miasta. Zmarł w czasie kuracji.
