KUPRYSZEWSKI GOTFRYD, prorektor Uniwersytetu Gdańskiego

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 2: Linia 2:
 
[[File: Kupryszewski_Gotfryd.jpeg |thumb| Gotfryd Kupryszewski]]
 
[[File: Kupryszewski_Gotfryd.jpeg |thumb| Gotfryd Kupryszewski]]
 
[[File: Gotfryd_Kupryszewski_1973.jpeg |thumb| Gotfryd Kupryszewski (z prawej), obok [[HÜCKEL STANISŁAW MARIA | Stanisław Hückel]], 1973]]
 
[[File: Gotfryd_Kupryszewski_1973.jpeg |thumb| Gotfryd Kupryszewski (z prawej), obok [[HÜCKEL STANISŁAW MARIA | Stanisław Hückel]], 1973]]
'''GOTFRYD KUPRYSZEWSKI''' (30 IX 1929 Pińsk – 15 VII 2005 Gdańsk), chemik, prorektor [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). Ukończył gimnazjum i liceum w Gdyni, od 1949 studiował na Wydziale Chemii [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]], inżynier chemii (1953), magister nauk chemicznych (1955). Od 1953 asystent [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkoły Pedagogicznej]] (WSP) w Gdańsku, od 1958 doktor (kandydat nauk) i adiunkt, w 1962–1963 przebywał na stażu naukowym w Instytucie Chemii Związków Naturalnych Akademii Nauk ZSRR w Moskwie. Od 1963 docent (doktor habilitowany), od 1969 profesor nadzwyczajny (tytularny). W latach 1963–1968 dziekan Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego WSP, 1968–1970 prorektor WSP, od 1965 do 1970 kierownik Zakładu Syntezy Organicznej.<br/><br/>
+
'''GOTFRYD KUPRYSZEWSKI''' (30 IX 1929 Pińsk – 15 VII 2005 Gdańsk), chemik, prorektor [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). Ukończył gimnazjum i liceum w Gdyni, od 1949 studiował na Wydziale Chemii [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]], inżynier chemii (1953), magister nauk chemicznych (1955). Od 1953 asystent [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkoły Pedagogicznej]] (WSP) w Gdańsku, od 1958 doktor (kandydat nauk) i adiunkt, w 1962–1963 przebywał na stażu naukowym w Instytucie Chemii Związków Naturalnych Akademii Nauk ZSRR w Moskwie. Od 1963 docent (doktor habilitowany), od 1969 profesor nadzwyczajny (tytularny). W latach 1963–1968 dziekan Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego WSP, 1968–1970 prorektor WSP, od 1965 do 1970 kierownik Zakładu Syntezy Organicznej w Katedrze Chemii Organicznej.<br/><br/>
 
Jeden z inicjatorów utworzenia UG, w latach 1970–1972 prorektor, w 1972–1978 dziekan Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego UG. Od 1976 profesor zwyczajny. W latach 1970–1996 kierownik Zakładu Chemii Bioorganicznej, w 1988–1992 kierownik Studium Doktoranckiego Instytutu Chemii. W 1991 jeden z inicjatorów powstania Wydziału Chemii UG, w 1996–1999 kierownik Katedry Chemii Organicznej. Od 2002 na emeryturze.<br/><br/>
 
Jeden z inicjatorów utworzenia UG, w latach 1970–1972 prorektor, w 1972–1978 dziekan Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego UG. Od 1976 profesor zwyczajny. W latach 1970–1996 kierownik Zakładu Chemii Bioorganicznej, w 1988–1992 kierownik Studium Doktoranckiego Instytutu Chemii. W 1991 jeden z inicjatorów powstania Wydziału Chemii UG, w 1996–1999 kierownik Katedry Chemii Organicznej. Od 2002 na emeryturze.<br/><br/>
 
Zajmował się szeroko rozumianą chemią polipeptydów i aminokwasów, jeden z twórców polskiej chemii peptydów. Kilkakrotnie był profesorem wizytującym, między innymi w The Salk Institute (USA) oraz Uniwersytet w Uppsali (Szwecja). W latach 1973–1979 prezes [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]], od 1997 Honorowy Członek GTN. Przeciwnik budowy elektrowni atomowej w Żarnowcu. W 1989 brał udział, po stronie [[SOLIDARNOŚĆ | Solidarności]], w obradach "okrągłego stołu".
 
Zajmował się szeroko rozumianą chemią polipeptydów i aminokwasów, jeden z twórców polskiej chemii peptydów. Kilkakrotnie był profesorem wizytującym, między innymi w The Salk Institute (USA) oraz Uniwersytet w Uppsali (Szwecja). W latach 1973–1979 prezes [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]], od 1997 Honorowy Członek GTN. Przeciwnik budowy elektrowni atomowej w Żarnowcu. W 1989 brał udział, po stronie [[SOLIDARNOŚĆ | Solidarności]], w obradach "okrągłego stołu".

Wersja z 12:42, 7 sty 2022

Gotfryd Kupryszewski
Gotfryd Kupryszewski (z prawej), obok Stanisław Hückel, 1973

GOTFRYD KUPRYSZEWSKI (30 IX 1929 Pińsk – 15 VII 2005 Gdańsk), chemik, prorektor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Ukończył gimnazjum i liceum w Gdyni, od 1949 studiował na Wydziale Chemii Politechniki Gdańskiej, inżynier chemii (1953), magister nauk chemicznych (1955). Od 1953 asystent Wyższej Szkoły Pedagogicznej (WSP) w Gdańsku, od 1958 doktor (kandydat nauk) i adiunkt, w 1962–1963 przebywał na stażu naukowym w Instytucie Chemii Związków Naturalnych Akademii Nauk ZSRR w Moskwie. Od 1963 docent (doktor habilitowany), od 1969 profesor nadzwyczajny (tytularny). W latach 1963–1968 dziekan Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego WSP, 1968–1970 prorektor WSP, od 1965 do 1970 kierownik Zakładu Syntezy Organicznej w Katedrze Chemii Organicznej.

Jeden z inicjatorów utworzenia UG, w latach 1970–1972 prorektor, w 1972–1978 dziekan Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego UG. Od 1976 profesor zwyczajny. W latach 1970–1996 kierownik Zakładu Chemii Bioorganicznej, w 1988–1992 kierownik Studium Doktoranckiego Instytutu Chemii. W 1991 jeden z inicjatorów powstania Wydziału Chemii UG, w 1996–1999 kierownik Katedry Chemii Organicznej. Od 2002 na emeryturze.

Zajmował się szeroko rozumianą chemią polipeptydów i aminokwasów, jeden z twórców polskiej chemii peptydów. Kilkakrotnie był profesorem wizytującym, między innymi w The Salk Institute (USA) oraz Uniwersytet w Uppsali (Szwecja). W latach 1973–1979 prezes Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, od 1997 Honorowy Członek GTN. Przeciwnik budowy elektrowni atomowej w Żarnowcu. W 1989 brał udział, po stronie Solidarności, w obradach "okrągłego stołu". W latach 1966–1972 był członkiem Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego. Zasiadał w Radach Naukowych między innymi Instytutu Oceanologii PAN w Sopocie i Instytutu Chemii Bioorganicznej PAN w Poznaniu. Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Biochemicznego, Polskiego Towarzystwa Fizjologicznego, Szwedzkiego Towarzystwa Chemicznego. W Europejskim Towarzystwie Peptydowym był w latach 1976–1978 przewodniczącym, w 1990–1994 i 1994–1998 polskim przedstawicielem w Radzie Towarzystwa. W 1978 zorganizował w Gdańsku XV Europejskiego Sympozjum Peptydowe.

Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1967), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1974), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1974), Medalem 30-lecia Polski Ludowej (1974), Brązowym Medalem "Za zasługi dla obronności kraju" (1978), Medalem 10-lecia UG (1980), Medalem im. Stanisława Kostaneckiego Polskiego Towarzystwa Chemicznego, odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego (1965), odznaką „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1969) Wydział Chemii UG przyznaje nagrodę jego imienia młodym pracownikom za wybitne osiągniecia. Jego nazwisko umieszczono na tablicy w fasadzie gmachu Wydziału Chemii UG, poświęconej "ojcom-założycielom" gdańskiej chemii uniwersyteckiej. MA

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania