KOŁODZIEJSKI JERZY, wojewoda gdański

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 3: Linia 3:
 
[[File:Nagrobek_Jerzego_Kołodziejskiego.jpg|thumb|Nagrobek Jerzego Kołodziejskiego]]
 
[[File:Nagrobek_Jerzego_Kołodziejskiego.jpg|thumb|Nagrobek Jerzego Kołodziejskiego]]
  
'''JERZY KOŁODZIEJSKI''' (13 XII 1933 Nowa Wieś, województwo bydgoskie – 24 VI 2001 Gdańsk), naukowiec, urbanista, [[WOJEWODA GDAŃSKI | wojewoda gdański]]. W latach 1951–1957 studiował architekturę na [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechnice Gdańskiej]]. Był członkiem Prezydium Zarządu Uczelnianego Związku Młodzieży Polskiej na PG, następnie przewodniczącym Komitetu Uczelnianego Związku Studentów Polskich, w styczniu 1955 delegatem na ogólnopolski II Zjazd ZMP w Warszawie. W latach 1957–1969 generalny projektant planów regionalnych województwa gdańskiego, 1971–1975 autor projektu osłony ekologicznej Wybrzeża.<br/><br/>
+
'''JERZY KOŁODZIEJSKI''' (13 XII 1933 Nowa Wieś, województwo bydgoskie – 24 VI 2001 Gdańsk), naukowiec, urbanista, [[WOJEWODA GDAŃSKI | wojewoda gdański]]. W latach 1951–1957 studiował architekturę na [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechnice Gdańskiej]]. Był członkiem Prezydium Zarządu Uczelnianego Związku Młodzieży Polskiej na PG, następnie przewodniczącym Komitetu Uczelnianego Związku Studentów Polskich, w styczniu 1955 delegatem na ogólnopolski II Zjazd ZMP w Warszawie. W latach 1957–1969 generalny projektant planów regionalnych województwa gdańskiego, 1971–1975 autor projektu osłony ekologicznej Wybrzeża, współtwórca systemu planowania makroregionalnego w Polsce.<br/><br/>
 
Od 1970 kierownik Zakładu Instytutu Architektury i Urbanistyki PG, od 1975 dyrektor Zespołu Planowania Regionalnego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z siedzibą w Gdańsku. W latach 1974–1981 członek egzekutywy [[POLSKA ZJEDNOCZONA PARTIA ROBOTNICZA. KOMITET WOJEWÓDZKI | Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej  w Gdańsku]], 1977–1978 wicewojewoda, 1979–1982 wojewoda gdański.<br/><br/>
 
Od 1970 kierownik Zakładu Instytutu Architektury i Urbanistyki PG, od 1975 dyrektor Zespołu Planowania Regionalnego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z siedzibą w Gdańsku. W latach 1974–1981 członek egzekutywy [[POLSKA ZJEDNOCZONA PARTIA ROBOTNICZA. KOMITET WOJEWÓDZKI | Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej  w Gdańsku]], 1977–1978 wicewojewoda, 1979–1982 wojewoda gdański.<br/><br/>
Miał udział w dojściu do podpisania [[POROZUMIENIE GDAŃSKIE | porozumień sierpniowych]], podał się do dymisji w związku z wprowadzeniem [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] (13 XII 1981). W okresie 1986–1990 prezes Towarzystwa Urbanistów Polskich. W 1989 roku współprzewodniczył w obradach okrągłego stołu zespołowi do spraw ekologii. W 1989 z listy PZPR bezskutecznie kandydował do Senatu RP (otrzymał 107.004 głosy). W 1989–1991 sekretarz stanu w rządzie Rzeczypospolitej Polskiej Tadeusza Mazowieckiego. Działał w komitetach naukowych Polskiej Akademii Nauk, między innymi jako przewodniczący Zespołu do spraw Polityki Regionalnej i Ekologicznej.<br/><br/>
+
Miał udział w dojściu do podpisania [[POROZUMIENIE GDAŃSKIE | porozumień sierpniowych]], podał się do dymisji w związku z wprowadzeniem [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] (13 XII 1981). W okresie 1986–1990 prezes Towarzystwa Urbanistów Polskich. W 1989 współprzewodniczył w obradach okrągłego stołu zespołowi do spraw ekologii. W 1989 z listy PZPR bezskutecznie kandydował do Senatu RP (otrzymał 107.004 głosy). W 1989–1991 sekretarz stanu w rządzie Rzeczypospolitej Polskiej Tadeusza Mazowieckiego. Działał w komitetach naukowych Polskiej Akademii Nauk zajmujących się prognozowaniem rozwoju, między innymi przewodniczący Zespołu do spraw Polityki Regionalnej i Ekologicznej, przewodniczący Rady Naukowej Ministra Administracji i Gospodarki Przestrzennej, członek Państwowej Rady Gospodarki Przestrzennej, Rady Społeczno-Gospodarczej przy Sejmie RP, Komitetu nagród państwowych. W 1988 prezes Narodowej Fundacji Ochrony Środowiska .<br/><br/>
Pochowany na  [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. W roku 2003 pośmiertnie odznaczony [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medalem Księcia Mściwoja II]]. Uchwałą [[RADA MIEJSKA | Rady Miasta]] z 28 VIII 2003 roku, na wniosek Towarzystwa Urbanistów Polskich, jego imieniem nazwano plac przy [[DWORZEC WE WRZESZCZU | dworcu kolejowym we Wrzeszczu]]. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
+
Żonaty był z Janiną, ojciec Katarzyny. Pochowany na  [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. W roku 2003 pośmiertnie odznaczony [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medalem Księcia Mściwoja II]]. Uchwałą [[RADA MIEJSKA | Rady Miasta]] z 28 VIII 2003 roku, na wniosek Towarzystwa Urbanistów Polskich, jego imieniem nazwano plac przy [[DWORZEC WE WRZESZCZU | dworcu kolejowym we Wrzeszczu]]. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Wersja z 21:52, 7 mar 2022

Jerzy Kołodziejski
Nagrobek Jerzego Kołodziejskiego

JERZY KOŁODZIEJSKI (13 XII 1933 Nowa Wieś, województwo bydgoskie – 24 VI 2001 Gdańsk), naukowiec, urbanista, wojewoda gdański. W latach 1951–1957 studiował architekturę na Politechnice Gdańskiej. Był członkiem Prezydium Zarządu Uczelnianego Związku Młodzieży Polskiej na PG, następnie przewodniczącym Komitetu Uczelnianego Związku Studentów Polskich, w styczniu 1955 delegatem na ogólnopolski II Zjazd ZMP w Warszawie. W latach 1957–1969 generalny projektant planów regionalnych województwa gdańskiego, 1971–1975 autor projektu osłony ekologicznej Wybrzeża, współtwórca systemu planowania makroregionalnego w Polsce.

Od 1970 kierownik Zakładu Instytutu Architektury i Urbanistyki PG, od 1975 dyrektor Zespołu Planowania Regionalnego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z siedzibą w Gdańsku. W latach 1974–1981 członek egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Gdańsku, 1977–1978 wicewojewoda, 1979–1982 wojewoda gdański.

Miał udział w dojściu do podpisania porozumień sierpniowych, podał się do dymisji w związku z wprowadzeniem stanu wojennego (13 XII 1981). W okresie 1986–1990 prezes Towarzystwa Urbanistów Polskich. W 1989 współprzewodniczył w obradach okrągłego stołu zespołowi do spraw ekologii. W 1989 z listy PZPR bezskutecznie kandydował do Senatu RP (otrzymał 107.004 głosy). W 1989–1991 sekretarz stanu w rządzie Rzeczypospolitej Polskiej Tadeusza Mazowieckiego. Działał w komitetach naukowych Polskiej Akademii Nauk zajmujących się prognozowaniem rozwoju, między innymi przewodniczący Zespołu do spraw Polityki Regionalnej i Ekologicznej, przewodniczący Rady Naukowej Ministra Administracji i Gospodarki Przestrzennej, członek Państwowej Rady Gospodarki Przestrzennej, Rady Społeczno-Gospodarczej przy Sejmie RP, Komitetu nagród państwowych. W 1988 prezes Narodowej Fundacji Ochrony Środowiska .

Żonaty był z Janiną, ojciec Katarzyny. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko. W roku 2003 pośmiertnie odznaczony Medalem Księcia Mściwoja II. Uchwałą Rady Miasta z 28 VIII 2003 roku, na wniosek Towarzystwa Urbanistów Polskich, jego imieniem nazwano plac przy dworcu kolejowym we Wrzeszczu. MA

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania