JANUKOWICZ-POBŁOCKA ZOFIA TERESA, śpiewaczka, profesor Akademii Muzycznej w Gdańsku
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File: Janukowicz_Pobłocka.jpeg |thumb| Zofia Janukowicz-Pobłocka]] | [[File: Janukowicz_Pobłocka.jpeg |thumb| Zofia Janukowicz-Pobłocka]] | ||
[[File: Zofia_Janukowicz-Pobłocka.jpg |thumb| Tablica pamiątkowa Zofii Janukowicz–Pobłockiej i Huberta Pobłockiego, odsłonięta 22 IX 2022]] | [[File: Zofia_Janukowicz-Pobłocka.jpg |thumb| Tablica pamiątkowa Zofii Janukowicz–Pobłockiej i Huberta Pobłockiego, odsłonięta 22 IX 2022]] | ||
| − | '''ZOFIA TERESA JANUKOWICZ-POBŁOCKA''' (9 II 1928 Parafianów, Wileńszczyzna – 30 I 2019 | + | '''ZOFIA TERESA JANUKOWICZ-POBŁOCKA''' (9 II 1928 Parafianów, Wileńszczyzna – 30 I 2019 Dzierżążno koło Gdańska), artystka muzyk, śpiewaczka, profesor [[AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI | Akademii Muzycznej]] w Gdańsku. Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Sopocie (PWSM; później Akademia Muzyczna w Gdańsku), w 1957 uzyskała dyplom na Wydziale Pedagogiki Muzycznej i Dyrygentury Zespołami Wokalno-Instrumentalnymi, w 1958 dyplom na Wydziale Wokalnym w klasie śpiewu [[IGLIKOWSKA BARBARA, śpiewaczka, profesor Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej | Barbary Iglikowskiej]]. 26 XII 1958 wystąpiła w pierwszym historycznie programie [[TELEWIZJA POLSKA GDAŃSK | Ośrodka Telewizyjnego w Gdańsku]]. <br/><br/> |
Studia wokalne kontynuowała u Ady Sari w Warszawie i w latach 1960–1961 pod kierunkiem Giorgia Favaretta i Rachele Maragliano-Mori w Accademia di Santa Cecilia w Rzymie. W 1955 laureatka I nagrody na III Ogólnopolskim Konkursie Śpiewaczym im. Stanisława Moniuszki w Warszawie, 1956 otrzymała srebrny medal na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym w Genewie, 1959 I nagrodę i złoty medal na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w ‘s-Hertogenbosch (Holandia), 1961 nagrodę Polskiego Radia za interpretacje pieśni Karola Szymanowskiego i Witolda Lutosławskiego.<br/><br/> | Studia wokalne kontynuowała u Ady Sari w Warszawie i w latach 1960–1961 pod kierunkiem Giorgia Favaretta i Rachele Maragliano-Mori w Accademia di Santa Cecilia w Rzymie. W 1955 laureatka I nagrody na III Ogólnopolskim Konkursie Śpiewaczym im. Stanisława Moniuszki w Warszawie, 1956 otrzymała srebrny medal na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym w Genewie, 1959 I nagrodę i złoty medal na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w ‘s-Hertogenbosch (Holandia), 1961 nagrodę Polskiego Radia za interpretacje pieśni Karola Szymanowskiego i Witolda Lutosławskiego.<br/><br/> | ||
| − | Występowała w większości krajów Europy, w USA i krajach Azji, wykonując repertuar pieśniarski, oratoryjno-kantatowy i wokalno-symfoniczny. Pierwsza wykonawczyni utworów kompozytorów gdańskich, między innymi [[PAŁUBICKI KONRAD JÓZEF | Konrada Pałubickiego]], popularyzowała regionalną twórczość kaszubską. W latach 1962–1974, 1980–1999 i 2003–2005 w PWSM (później Akademia Muzyczna); 1984–1990 przekształciła Wydział Wokalny w Wokalno-Aktorski, którego była dziekanem, 1985–1996 kierowała reaktywowaną przez siebie Katedrą Wokalistyki, od 1990 profesor tytularny nauk muzycznych, od 1997 profesor zwyczajny. W latach 1972–1979 związana ze Studiem Wokalno-Aktorskim przy Teatrze Muzycznym w Gdyni.<br/><br/> | + | Występowała w większości krajów Europy, w USA i krajach Azji, wykonując repertuar pieśniarski, oratoryjno-kantatowy i wokalno-symfoniczny. Pierwsza wykonawczyni utworów kompozytorów gdańskich, między innymi [[PAŁUBICKI KONRAD JÓZEF, profesor Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej | Konrada Pałubickiego]], popularyzowała regionalną twórczość kaszubską. W latach 1962–1974, 1980–1999 i 2003–2005 w PWSM (później Akademia Muzyczna); 1984–1990 przekształciła Wydział Wokalny w Wokalno-Aktorski, którego była dziekanem, 1985–1996 kierowała reaktywowaną przez siebie Katedrą Wokalistyki, od 1990 profesor tytularny nauk muzycznych, od 1997 profesor zwyczajny. W latach 1972–1979 związana ze Studiem Wokalno-Aktorskim przy Teatrze Muzycznym w Gdyni.<br/><br/> |
W 1974 uhonorowana [[MEDAL STOLEMA | Medalem Stolema]], w 2005 otrzymała [[MEDAL ŚWIĘTEGO WOJCIECHA | Medal św. Wojciecha]], w 2005 [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury]] z okazji jubileuszu 50-lecia pracy artystycznej.<br/><br/> | W 1974 uhonorowana [[MEDAL STOLEMA | Medalem Stolema]], w 2005 otrzymała [[MEDAL ŚWIĘTEGO WOJCIECHA | Medal św. Wojciecha]], w 2005 [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury]] z okazji jubileuszu 50-lecia pracy artystycznej.<br/><br/> | ||
| − | Od 1956 żona Huberta Pobłockiego (8 I 1934 Starogard Gdański – 14 XI 2016 Gdańsk), literata i lekarza-stomatologa, propagatora kultury kociewskiej, w latach 2005-2015 prezesa Trójmiejskiego Klubu Kociewiaków, Honorowego Członka Towarzystwa Miłośników Ziemi Kociewskiej w Starogardzie Gdańskim, odznaczonego Orłem Senackim za działalność na rzecz społeczności lokalnej. Mieszkali w Gdańsku-[[OLIWA |Oliwie]] przy ul. Kwietnej 3. Matka [[POBŁOCKA EWA | Ewy Pobłockiej]]. Pochowana w rodzinny grobie na [[CMENTARZE W OLIWIE| cmentarzu komunalnym w Oliwie]]. 22 IX 2022 na domu przy ul. Kwietnej 3 odsłonięto tablicę upamiętniającą ją i męża. {{author: AZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Od 1956 żona Huberta Pobłockiego (8 I 1934 Starogard Gdański – 14 XI 2016 Gdańsk), literata i lekarza-stomatologa, propagatora kultury kociewskiej, w latach 2005-2015 prezesa Trójmiejskiego Klubu Kociewiaków, Honorowego Członka Towarzystwa Miłośników Ziemi Kociewskiej w Starogardzie Gdańskim, odznaczonego Orłem Senackim za działalność na rzecz społeczności lokalnej. Mieszkali w Gdańsku-[[OLIWA |Oliwie]] przy ul. Kwietnej 3. Matka [[POBŁOCKA EWA, pianistka | Ewy Pobłockiej]]. Pochowana w rodzinny grobie na [[CMENTARZE W OLIWIE| cmentarzu komunalnym w Oliwie]]. 22 IX 2022 na domu przy ul. Kwietnej 3 odsłonięto tablicę upamiętniającą ją i męża. {{author: AZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 14:52, 2 lut 2023
ZOFIA TERESA JANUKOWICZ-POBŁOCKA (9 II 1928 Parafianów, Wileńszczyzna – 30 I 2019 Dzierżążno koło Gdańska), artystka muzyk, śpiewaczka, profesor Akademii Muzycznej w Gdańsku. Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Sopocie (PWSM; później Akademia Muzyczna w Gdańsku), w 1957 uzyskała dyplom na Wydziale Pedagogiki Muzycznej i Dyrygentury Zespołami Wokalno-Instrumentalnymi, w 1958 dyplom na Wydziale Wokalnym w klasie śpiewu Barbary Iglikowskiej. 26 XII 1958 wystąpiła w pierwszym historycznie programie Ośrodka Telewizyjnego w Gdańsku.
Studia wokalne kontynuowała u Ady Sari w Warszawie i w latach 1960–1961 pod kierunkiem Giorgia Favaretta i Rachele Maragliano-Mori w Accademia di Santa Cecilia w Rzymie. W 1955 laureatka I nagrody na III Ogólnopolskim Konkursie Śpiewaczym im. Stanisława Moniuszki w Warszawie, 1956 otrzymała srebrny medal na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym w Genewie, 1959 I nagrodę i złoty medal na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w ‘s-Hertogenbosch (Holandia), 1961 nagrodę Polskiego Radia za interpretacje pieśni Karola Szymanowskiego i Witolda Lutosławskiego.
Występowała w większości krajów Europy, w USA i krajach Azji, wykonując repertuar pieśniarski, oratoryjno-kantatowy i wokalno-symfoniczny. Pierwsza wykonawczyni utworów kompozytorów gdańskich, między innymi Konrada Pałubickiego, popularyzowała regionalną twórczość kaszubską. W latach 1962–1974, 1980–1999 i 2003–2005 w PWSM (później Akademia Muzyczna); 1984–1990 przekształciła Wydział Wokalny w Wokalno-Aktorski, którego była dziekanem, 1985–1996 kierowała reaktywowaną przez siebie Katedrą Wokalistyki, od 1990 profesor tytularny nauk muzycznych, od 1997 profesor zwyczajny. W latach 1972–1979 związana ze Studiem Wokalno-Aktorskim przy Teatrze Muzycznym w Gdyni.
W 1974 uhonorowana Medalem Stolema, w 2005 otrzymała Medal św. Wojciecha, w 2005 Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury z okazji jubileuszu 50-lecia pracy artystycznej.
Od 1956 żona Huberta Pobłockiego (8 I 1934 Starogard Gdański – 14 XI 2016 Gdańsk), literata i lekarza-stomatologa, propagatora kultury kociewskiej, w latach 2005-2015 prezesa Trójmiejskiego Klubu Kociewiaków, Honorowego Członka Towarzystwa Miłośników Ziemi Kociewskiej w Starogardzie Gdańskim, odznaczonego Orłem Senackim za działalność na rzecz społeczności lokalnej. Mieszkali w Gdańsku-Oliwie przy ul. Kwietnej 3. Matka Ewy Pobłockiej. Pochowana w rodzinny grobie na cmentarzu komunalnym w Oliwie. 22 IX 2022 na domu przy ul. Kwietnej 3 odsłonięto tablicę upamiętniającą ją i męża.
