GRACZYK EWA, profesor Uniwersytetu Gdańskiego

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
 
(Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
{{web}}
 
{{web}}
'''EWA GRACZYK''' (ur. 24 VIII 1953 Gdynia), literaturoznawczyni, działaczka społeczna. Absolwentka Instytutu Filologii Polskiej [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG, 1977). Od 1979 do początku 1983 słuchaczka studium doktoranckiego w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (IBL PAN) w Warszawie. Od lutego 1983 asystentka na UG, od 1986 doktor – po obronie pracy doktorskiej w IBL PAN, następnie od 1988 adiunkt w Zakładzie Teorii Literatury Instytutu Filologii Polskiej UG. Od 2005 doktor habilitowany, od 2006 profesor UG, od 2015 profesor tytularny.<br/><br/>
+
[[File: Ewa_Graczyk.jpg |thumb| Ewa Graczyk (trzecia od lewej) podczas Gali Stulecia Praw Wyborczych Kobiet, 2018]]
W latach 80. XX wieku uczestniczka konwersatoriów i seminariów [[JANION MARIA | prof. Marii Janion]] na UG. Ich wynikiem były publikowane w latach 1981–1988 kolejne tomy [[TRANSGRESJE | „Transgresji”]], w których znalazły się między innymi artykuły jej autorstwa. W latach 1994–1998 lektorka języka polskiego oraz wykładowczyni literatury i kultury polskiej na Uniwersytecie w Tuluzie (Francja). Jej zainteresowania naukowe, oprócz literatury i filmu, obejmują także kwestie społeczne i polityczne.<br/><br/>
+
[[File: Graczyk_Ewa.jpg |thumb| Ewa Graczyk, 2024]]
 +
'''EWA GRACZYK''' (ur. 24 VIII 1953 Gdynia), literaturoznawczyni, profesor [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG), działaczka społeczna. W 1977 absolwentka Instytutu Filologii Polskiej UG. Od 1979 do początku 1983 słuchaczka studium doktoranckiego w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (IBL PAN) w Warszawie. Od lutego 1983 asystentka na UG, od 1986 doktor – po obronie pracy doktorskiej w IBL PAN, następnie od 1988 adiunkt w Zakładzie Teorii Literatury Instytutu Filologii Polskiej UG. Od 2005 doktor habilitowany, od 2006 profesor UG, od 2015 profesor tytularny.<br/><br/>
 +
W latach 80. XX wieku uczestniczka konwersatoriów i seminariów [[JANION MARIA, historyczka literatury, profesor | prof. Marii Janion]] na UG. Ich wynikiem były publikowane w latach 1981–1988 kolejne tomy [[TRANSGRESJE | „Transgresji”]], w których znalazły się m.in. artykuły jej autorstwa. W latach 1994–1998 lektorka języka polskiego oraz wykładowczyni literatury i kultury polskiej na Uniwersytecie w Tuluzie (Francja). Jej zainteresowania naukowe, oprócz literatury i filmu, obejmują także kwestie społeczne i polityczne.<br/><br/>
 
W latach 2002–2010, wspólnie z dr Moniką Pomirską, opiekowała się Kołem Naukowym Gender Studies Uniwersytetu Gdańskiego. Pracuje w Katedrze Teorii Literatury i Krytyki Artystycznej Instytutu Filologii Polskiej UG. Jest autorką następujących książek: ''Ćma. O Stanisławie Przybyszewskiej'' (1994, zmodyfikowana wersja pracy doktorskiej), ''O Gombrowiczu, Kunderze, Grassie i innych ważnych sprawach. Eseje'' (1994), ''Przed wybuchem wstrząsnąć. O twórczości Gombrowicza w okresie międzywojennym'' (2004, książka habilitacyjna), ''Od Żmichowskiej do Masłowskiej. O pisarstwie w nadwiślańskim kraju'' (2013).<br/><br/>
 
W latach 2002–2010, wspólnie z dr Moniką Pomirską, opiekowała się Kołem Naukowym Gender Studies Uniwersytetu Gdańskiego. Pracuje w Katedrze Teorii Literatury i Krytyki Artystycznej Instytutu Filologii Polskiej UG. Jest autorką następujących książek: ''Ćma. O Stanisławie Przybyszewskiej'' (1994, zmodyfikowana wersja pracy doktorskiej), ''O Gombrowiczu, Kunderze, Grassie i innych ważnych sprawach. Eseje'' (1994), ''Przed wybuchem wstrząsnąć. O twórczości Gombrowicza w okresie międzywojennym'' (2004, książka habilitacyjna), ''Od Żmichowskiej do Masłowskiej. O pisarstwie w nadwiślańskim kraju'' (2013).<br/><br/>
W kadencji 2009–2014 członek [[RADA KULTURY GDAŃSKIEJ | Rady Kultury Gdańskiej]]. W 2019 ubiegała się o mandat posła do Parlamentu Europejskiego z ramienia partii Wiosna. {{author: JAK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
+
W kadencji 2009–2014 członkini [[RADA KULTURY GDAŃSKIEJ | Rady Kultury Gdańskiej]]. W 2019 ubiegała się bezskutecznie o mandat posła do Parlamentu Europejskiego z ramienia partii Wiosna, w 2023 o mandat do Sejmu RP z ramienia Komitetu Wyborczego Nowa Lewica (otrzymała 1343 głosów), w 2024 z listy Koalicyjnego Komitetu Wyborczego Lewica o mandat do Sejmiku Województwa Pomorskiego (uzyskała 6637 głosów). Członki Tolerado, Stowarzyszenia na rzecz osób LGBT. {{author: JAK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Aktualna wersja na dzień 08:23, 9 kwi 2024

Ewa Graczyk (trzecia od lewej) podczas Gali Stulecia Praw Wyborczych Kobiet, 2018
Ewa Graczyk, 2024

EWA GRACZYK (ur. 24 VIII 1953 Gdynia), literaturoznawczyni, profesor Uniwersytetu Gdańskiego (UG), działaczka społeczna. W 1977 absolwentka Instytutu Filologii Polskiej UG. Od 1979 do początku 1983 słuchaczka studium doktoranckiego w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (IBL PAN) w Warszawie. Od lutego 1983 asystentka na UG, od 1986 doktor – po obronie pracy doktorskiej w IBL PAN, następnie od 1988 adiunkt w Zakładzie Teorii Literatury Instytutu Filologii Polskiej UG. Od 2005 doktor habilitowany, od 2006 profesor UG, od 2015 profesor tytularny.

W latach 80. XX wieku uczestniczka konwersatoriów i seminariów prof. Marii Janion na UG. Ich wynikiem były publikowane w latach 1981–1988 kolejne tomy „Transgresji”, w których znalazły się m.in. artykuły jej autorstwa. W latach 1994–1998 lektorka języka polskiego oraz wykładowczyni literatury i kultury polskiej na Uniwersytecie w Tuluzie (Francja). Jej zainteresowania naukowe, oprócz literatury i filmu, obejmują także kwestie społeczne i polityczne.

W latach 2002–2010, wspólnie z dr Moniką Pomirską, opiekowała się Kołem Naukowym Gender Studies Uniwersytetu Gdańskiego. Pracuje w Katedrze Teorii Literatury i Krytyki Artystycznej Instytutu Filologii Polskiej UG. Jest autorką następujących książek: Ćma. O Stanisławie Przybyszewskiej (1994, zmodyfikowana wersja pracy doktorskiej), O Gombrowiczu, Kunderze, Grassie i innych ważnych sprawach. Eseje (1994), Przed wybuchem wstrząsnąć. O twórczości Gombrowicza w okresie międzywojennym (2004, książka habilitacyjna), Od Żmichowskiej do Masłowskiej. O pisarstwie w nadwiślańskim kraju (2013).

W kadencji 2009–2014 członkini Rady Kultury Gdańskiej. W 2019 ubiegała się bezskutecznie o mandat posła do Parlamentu Europejskiego z ramienia partii Wiosna, w 2023 o mandat do Sejmu RP z ramienia Komitetu Wyborczego Nowa Lewica (otrzymała 1343 głosów), w 2024 z listy Koalicyjnego Komitetu Wyborczego Lewica o mandat do Sejmiku Województwa Pomorskiego (uzyskała 6637 głosów). Członki Tolerado, Stowarzyszenia na rzecz osób LGBT. JAK

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania