GERHARD GUSTAV ADOLPH FRIEDRICH, księgarz, radny

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 2: Linia 2:
 
[[File:Ignatz_Julius_Lasker.jpg|thumb|Ignatz Julius Lasker, Gustav Adolph Friedrich Gerhard, ''Des deutschen Volkes Erhebung im Jahre 1848, sein Kampf um freie Institutionen und sein Siegesjubel'', Danzig 1848]]
 
[[File:Ignatz_Julius_Lasker.jpg|thumb|Ignatz Julius Lasker, Gustav Adolph Friedrich Gerhard, ''Des deutschen Volkes Erhebung im Jahre 1848, sein Kampf um freie Institutionen und sein Siegesjubel'', Danzig 1848]]
  
'''GUSTAV ADOLPH FRIEDRICH GERHARD''' (2 V 1805 Gdańsk – 1889 Nowy Jork), księgarz, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn księgarza Friedricha Samuela (1765–1831). Przejął w 1831 roku po zmarłym ojcu księgarnię przy Heilige-Geist-Gasse 755 (ul. św. Ducha 16) i prowadził ją do 1849 jako Fr. Sam. Gerhard ([[KSIĘGARSTWO | księgarstwo]]). Od roku 1836 firma miała siedzibę przy Langgasse 404 (ul. Długa 39), w 1838 przeniosła się do sąsiedniej, zakupionej przez niego kamieniczki pod nr 400 (nr 35).<br/><br/>  
+
'''GUSTAV ADOLPH FRIEDRICH GERHARD''' (2 V 1805 Gdańsk – 1889 Nowy Jork), księgarz, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn księgarza Friedricha Samuela (1765–1831). Przejął w 1831 po zmarłym ojcu księgarnię przy Heilige-Geist-Gasse 755 (ul. św. Ducha 16) i prowadził ją do 1849 jako Fr. Sam. Gerhard ([[KSIĘGARSTWO | księgarstwo]]). Od 1836 firma miała siedzibę przy Langgasse 404 (ul. Długa 39), w 1838 przeniosła się do sąsiedniej, zakupionej przez niego kamieniczki pod nr 400 (nr 35, [[LWI ZAMEK | Lwi Zamek]]).<br/><br/>  
W sierpniu 1830 roku wydał dwie serie litografii z rysunkami [[LUDWIG CHRISTIAN GOTTLIEB | Christiana Gottlieba Ludwiga]]. W latach 1837–1849 był wydawcą [[DANZIGER DAMPFBOOT | „Danziger Dampfboot”]], a 1839–1849 gazety [[ALLGEMEINE POLITISCHE ZEITUNG FÜR DIE PROVINZ PREUSSEN | „Allgemeine Politische Zeitung für die Provinz Preussen”]]. Od 1843 roku był członkiem gdańskiej loży masońskiej Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]), w 1849 skreślony z jej ewidencji. W roku 1846 należał do [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]].<br/><br/>  
+
W sierpniu 1830 wydał dwie serie litografii z rysunkami [[LUDWIG CHRISTIAN GOTTLIEB | Christiana Gottlieba Ludwiga]]. W latach 1837–1849 był wydawcą [[DANZIGER DAMPFBOOT | „Danziger Dampfboot”]], a 1839–1849 gazety [[ALLGEMEINE POLITISCHE ZEITUNG FÜR DIE PROVINZ PREUSSEN | „Allgemeine Politische Zeitung für die Provinz Preussen”]]. Od 1843 był członkiem gdańskiej loży masońskiej Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]), w 1849 skreślony z jej ewidencji. W 1846 należał do [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]].<br/><br/>  
W 1848 jako radny Gdańska złożył petycję do władz miasta z żądaniem przyznania prawa głosu w wyborach wszystkim mieszkańcom miasta, niezależnie od ich statusu majątkowego. Wobec odrzucenia propozycji 31 V 1848 zrzekł się mandatu radnego, nosił się z zamiarem kandydowania do Reichstagu. Współpracował z [[LASKER IGNAZ JULIUS | Ignazem Laskerem]], między innymi wydając opracowanie dotyczące wydarzeń Wiosny Ludów 1848 roku w Niemczech, ''Des deutschen Volkes Erhebung im Jahre 1848, sein Kampf um freie Institutionen und sein Siegesjubel. Ein Volks- und Erinnerungsbuch für die Mit- und Nachwelt''. Publikacja zawierała opis wydarzeń 1848 w krajach niemieckich, także w Wiedniu i w Berlinie, podawała nazwiska zabitych zarówno po stronie cywilów, jak i wojska, przytaczała petycje ludności z poszczególnych krajów i regionów, patenty i orędzia królewskie. Pod wpływem tych wydarzeń wyjechał 17 IV 1849 do Berlina, stamtąd do Ameryki.<br/><br/>
+
W 1848 jako radny Gdańska złożył petycję do władz miasta z żądaniem przyznania prawa głosu w wyborach wszystkim mieszkańcom miasta, niezależnie od ich statusu majątkowego. Wobec odrzucenia propozycji 31 V 1848 zrzekł się mandatu radnego, nosił się z zamiarem kandydowania do Reichstagu. Współpracował z [[LASKER IGNAZ JULIUS | Ignazem Laskerem]], między innymi wydając opracowanie dotyczące wydarzeń Wiosny Ludów 1848 w Niemczech, ''Des deutschen Volkes Erhebung im Jahre 1848, sein Kampf um freie Institutionen und sein Siegesjubel. Ein Volks- und Erinnerungsbuch für die Mit- und Nachwelt''. Publikacja zawierała opis wydarzeń 1848 w krajach niemieckich, także w Wiedniu i w Berlinie, podawała nazwiska zabitych zarówno po stronie cywilów, jak i wojska, przytaczała petycje ludności z poszczególnych krajów i regionów, patenty i orędzia królewskie. Pod wpływem tych wydarzeń wyjechał 17 IV 1849 do Berlina, stamtąd do Ameryki.<br/><br/>
 
Pozostawił w Gdańsku żonę Lidię Ferdinandę z domu Brachvogel (1 I 1812 Chojnice - 9 IX 1901 Buffalo), którą poślubił 13 II 1831 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]], oraz ośmioro dzieci, urodzonych w latach 1832–1846. Wraz z dziećmi dołączyła po 1850 do męża. Zmarła w domu córki Aline Louise Grube (ur. 8 V 1842 Gdańsk), jej pogrzeb 2 X 1889 w Hoboken (New Jersey) był okazją do spotkania około 50 mieszkających w USA jej potomków. Trumnę niosło między innymi trzech najstarszych synów: Felix Friedrich (ur. 8 XI 1839), Paul Friedrich (ur. 2 III 1841) i Hermann Friedrich (ur. 9 VI 1846). Zabrakło najmłodszego z synów, Johannesa Friedricha (ur. 18 I 1845). {{author: MrGl}} {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
 
Pozostawił w Gdańsku żonę Lidię Ferdinandę z domu Brachvogel (1 I 1812 Chojnice - 9 IX 1901 Buffalo), którą poślubił 13 II 1831 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]], oraz ośmioro dzieci, urodzonych w latach 1832–1846. Wraz z dziećmi dołączyła po 1850 do męża. Zmarła w domu córki Aline Louise Grube (ur. 8 V 1842 Gdańsk), jej pogrzeb 2 X 1889 w Hoboken (New Jersey) był okazją do spotkania około 50 mieszkających w USA jej potomków. Trumnę niosło między innymi trzech najstarszych synów: Felix Friedrich (ur. 8 XI 1839), Paul Friedrich (ur. 2 III 1841) i Hermann Friedrich (ur. 9 VI 1846). Zabrakło najmłodszego z synów, Johannesa Friedricha (ur. 18 I 1845). {{author: MrGl}} {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Wersja z 17:48, 30 maj 2022

Ignatz Julius Lasker, Gustav Adolph Friedrich Gerhard, Des deutschen Volkes Erhebung im Jahre 1848, sein Kampf um freie Institutionen und sein Siegesjubel, Danzig 1848

GUSTAV ADOLPH FRIEDRICH GERHARD (2 V 1805 Gdańsk – 1889 Nowy Jork), księgarz, radny Gdańska. Syn księgarza Friedricha Samuela (1765–1831). Przejął w 1831 po zmarłym ojcu księgarnię przy Heilige-Geist-Gasse 755 (ul. św. Ducha 16) i prowadził ją do 1849 jako Fr. Sam. Gerhard ( księgarstwo). Od 1836 firma miała siedzibę przy Langgasse 404 (ul. Długa 39), w 1838 przeniosła się do sąsiedniej, zakupionej przez niego kamieniczki pod nr 400 (nr 35, Lwi Zamek).

W sierpniu 1830 wydał dwie serie litografii z rysunkami Christiana Gottlieba Ludwiga. W latach 1837–1849 był wydawcą „Danziger Dampfboot”, a 1839–1849 gazety „Allgemeine Politische Zeitung für die Provinz Preussen”. Od 1843 był członkiem gdańskiej loży masońskiej Eugenia ( wolnomularstwo), w 1849 skreślony z jej ewidencji. W 1846 należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki.

W 1848 jako radny Gdańska złożył petycję do władz miasta z żądaniem przyznania prawa głosu w wyborach wszystkim mieszkańcom miasta, niezależnie od ich statusu majątkowego. Wobec odrzucenia propozycji 31 V 1848 zrzekł się mandatu radnego, nosił się z zamiarem kandydowania do Reichstagu. Współpracował z Ignazem Laskerem, między innymi wydając opracowanie dotyczące wydarzeń Wiosny Ludów 1848 w Niemczech, Des deutschen Volkes Erhebung im Jahre 1848, sein Kampf um freie Institutionen und sein Siegesjubel. Ein Volks- und Erinnerungsbuch für die Mit- und Nachwelt. Publikacja zawierała opis wydarzeń 1848 w krajach niemieckich, także w Wiedniu i w Berlinie, podawała nazwiska zabitych zarówno po stronie cywilów, jak i wojska, przytaczała petycje ludności z poszczególnych krajów i regionów, patenty i orędzia królewskie. Pod wpływem tych wydarzeń wyjechał 17 IV 1849 do Berlina, stamtąd do Ameryki.

Pozostawił w Gdańsku żonę Lidię Ferdinandę z domu Brachvogel (1 I 1812 Chojnice - 9 IX 1901 Buffalo), którą poślubił 13 II 1831 w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, oraz ośmioro dzieci, urodzonych w latach 1832–1846. Wraz z dziećmi dołączyła po 1850 do męża. Zmarła w domu córki Aline Louise Grube (ur. 8 V 1842 Gdańsk), jej pogrzeb 2 X 1889 w Hoboken (New Jersey) był okazją do spotkania około 50 mieszkających w USA jej potomków. Trumnę niosło między innymi trzech najstarszych synów: Felix Friedrich (ur. 8 XI 1839), Paul Friedrich (ur. 2 III 1841) i Hermann Friedrich (ur. 9 VI 1846). Zabrakło najmłodszego z synów, Johannesa Friedricha (ur. 18 I 1845). MrGl JMM

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania