GÖTZ EMIL FRIEDRICH I, lekarz, honorowy obywatel Gdańska
| < Poprzednie | Następne > |
EMIL FRIEDRICH GÖTZ I (26 VII 1806 Gdańsk – 8 VIII 1858 Kilonia (Kiel)), lekarz. Syn Gottfrieda Götza. W 1826 roku ukończył Gimnazjum Miejskie, studiował medycynę w Heidelbergu i Halle, od roku 1831 doktor medycyny. W latach 1832–1833 asystent w klinice uniwersytetu w Halle. Od 1833 lekarz w Szpitalu Miejskim (Lazarecie przy Bramie Oliwskiej), od 1842 jego lekarz naczelny, znalazł środki na rozbudowę szpitala. W 1846 roku członek Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Za walkę z epidemią cholery w 1848 roku (zmarło 689 osób; epidemie 1801–1945) na wniosek Rady Miejskiej z 7 XI 1849 nadano mu honorowe obywatelstwo miasta. W 1853 roku powołany na stanowisko profesora patologii i terapii uniwersytetu w Kilonii. Opuścił Gdańsk 13 VIII 1853 roku.
10 II 1838 roku zawarł w Gdańsku związek małżeński z Octavią (28 X 1814 Kłajpeda (Memel) – 1 V 1898 Gdańsk), córką kupca Archibalda II Mac Leana (1772–1860). Oprócz syna Emila Friedricha Götza II miał także synów Reinholda (1840–1910) i Gerharda (1847–1894) oraz córki: Susanne (1844–1882), od 6 XII 1865 żonę gdańskiego kupca Archibalda III Mac Leana (1832–1911), Auguste (zm. 23 III 1854 Kilonia, w wieku 16 lat) i Marie (1849 – 20 IV 1854 Kilonia). W 1839 mieszkał przy Hundegasse 90 (ul. Ogarna).
