CHWIN KRYSTYNA, poetka, autorka
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:Krystyna_Chwin.jpg|thumb|Krystyna i Stefan Chwinowie, 2019]] | [[File:Krystyna_Chwin.jpg|thumb|Krystyna i Stefan Chwinowie, 2019]] | ||
| − | '''KRYSTYNA CHWIN''' (ur. 10 XII 1950 Ełk), z domu Turkowska, poetka, autorka prozy, wydawca | + | '''KRYSTYNA CHWIN''' (ur. 10 XII 1950 Ełk), z domu Turkowska, poetka, autorka prozy, wydawca. W 1972 absolwentka filologii polskiej na [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytecie Gdańskim]]. Była drugim sekretarzem redakcji miesięcznika [[AUTOGRAF | „Autograf”]], członkiem redakcji warszawskiego dwutygodnika literackiego „Potop”, w latach 1991–2002 redaktorem naczelnym pisma literacko-artystycznego [[TYTUŁ | „Tytuł”]].<br/><br/> Pracowała w [[TELEWIZJA POLSKA GDAŃSK | Telewizji Polskiej Gdańsk]], między innymi jako kierowniczka działu kulturalnego i dyrektorka programowa. W 2009 weszła w skład powołanego na Kongresie Kultury Polskiej Obywatelskiego Komitetu Mediów Publicznych. Członkini Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Polskiego PEN Clubu, Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków, Stowarzyszenia Polska-Niemcy. W kadencji 2019–2023 członek [[RADA KULTURY GDAŃSKIEJ | Rada Kultury Gdańskiej]].<br/><br/> |
| − | Autorka wierszy publikowanych między innymi na łamach „Powściągliwości i Pracy”, „Odry”, „Kresów”, „Tytułu”, „Toposu”. Wydała tomy poetyckie (pod pseudonimem Krystyna Lars): ''Ja, Gustaw'' (1981), ''Chirurgia mistyczna'' (1989), ''Kraina pamiątek. Ciekawe i pouczające sceny z życia kobiet i mężczyzn spisane podczas podróży do Europy'' (1992), ''Umieranki i inne wiersze'' (2000). Wspólnie z mężem, | + | Autorka wierszy publikowanych między innymi na łamach „Powściągliwości i Pracy”, „Odry”, „Kresów”, „Tytułu”, „Toposu”. Wydała tomy poetyckie (pod pseudonimem Krystyna Lars): ''Ja, Gustaw'' (1981), ''Chirurgia mistyczna'' (1989), ''Kraina pamiątek. Ciekawe i pouczające sceny z życia kobiet i mężczyzn spisane podczas podróży do Europy'' (1992), ''Umieranki i inne wiersze'' (2000). Wspólnie z mężem, Stefanem Chwinem, opublikowała: ''Ludzie-skorpiony. Przygoda Joachima El Toro na wyspach archipelagu San Juan de la Cruz'' (pod wspólnym pseudonimem Max Lars, 1985), ''Człowiek-litera. Przygody Aleksandra Umwelta podczas akcji specjalnej w Górach Santa Cruz'' (pod wspólnym pseudonimem Max Lars, 1989), ''Wspólna kąpiel'' (pod pseudonimem Krystyna Lars, 2001). Autorka książki ''Gdańsk według Stefana Chwina'' (2008).<br/><br/> |
| − | W 2010 otrzymała [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury]] za całokształt twórczości, w 2012 wraz z mężem [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodę Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis”]]. {{author:MD}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | W 2010 otrzymała [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury]] za całokształt twórczości, w 2012 wraz z mężem [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodę Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis”]].<br/><br/> |
| + | Od 1971 żona [[CHWIN STEFAN | Stefana Chwina]], matka Marcina Rafała (ur. 1971) i Adama Juliusza (ur. 1979). {{author:MD}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 16:12, 11 kwi 2022
KRYSTYNA CHWIN (ur. 10 XII 1950 Ełk), z domu Turkowska, poetka, autorka prozy, wydawca. W 1972 absolwentka filologii polskiej na Uniwersytecie Gdańskim. Była drugim sekretarzem redakcji miesięcznika „Autograf”, członkiem redakcji warszawskiego dwutygodnika literackiego „Potop”, w latach 1991–2002 redaktorem naczelnym pisma literacko-artystycznego „Tytuł”.
Pracowała w Telewizji Polskiej Gdańsk, między innymi jako kierowniczka działu kulturalnego i dyrektorka programowa. W 2009 weszła w skład powołanego na Kongresie Kultury Polskiej Obywatelskiego Komitetu Mediów Publicznych. Członkini Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Polskiego PEN Clubu, Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków, Stowarzyszenia Polska-Niemcy. W kadencji 2019–2023 członek Rada Kultury Gdańskiej.
Autorka wierszy publikowanych między innymi na łamach „Powściągliwości i Pracy”, „Odry”, „Kresów”, „Tytułu”, „Toposu”. Wydała tomy poetyckie (pod pseudonimem Krystyna Lars): Ja, Gustaw (1981), Chirurgia mistyczna (1989), Kraina pamiątek. Ciekawe i pouczające sceny z życia kobiet i mężczyzn spisane podczas podróży do Europy (1992), Umieranki i inne wiersze (2000). Wspólnie z mężem, Stefanem Chwinem, opublikowała: Ludzie-skorpiony. Przygoda Joachima El Toro na wyspach archipelagu San Juan de la Cruz (pod wspólnym pseudonimem Max Lars, 1985), Człowiek-litera. Przygody Aleksandra Umwelta podczas akcji specjalnej w Górach Santa Cruz (pod wspólnym pseudonimem Max Lars, 1989), Wspólna kąpiel (pod pseudonimem Krystyna Lars, 2001). Autorka książki Gdańsk według Stefana Chwina (2008).
W 2010 otrzymała Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury za całokształt twórczości, w 2012 wraz z mężem Nagrodę Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis”.
Od 1971 żona Stefana Chwina, matka Marcina Rafała (ur. 1971) i Adama Juliusza (ur. 1979).
