BRAMA ORUŃSKA
| Linia 6: | Linia 6: | ||
[[File:1_Brama_Oruńska.jpg|thumb|Kolejowa Brama Oruńska (nieco na południowy-wschód od bramy drogowej), za nią [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościół Zbawiciela]] i po lewej fragment zabudowy [[SZPITAL ŚW. GERTRUDY | szpitala św. Gertrudy]]]] | [[File:1_Brama_Oruńska.jpg|thumb|Kolejowa Brama Oruńska (nieco na południowy-wschód od bramy drogowej), za nią [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościół Zbawiciela]] i po lewej fragment zabudowy [[SZPITAL ŚW. GERTRUDY | szpitala św. Gertrudy]]]] | ||
| − | '''BRAMA ORUŃSKA''' (Petershager Thor), zwana też Bramą Peterszawską lub Zaroślakiem. Zbudowana w latach 1655–1656 w pasie zewnętrznych południowych umocnień miejskich, łączących forty [[BISKUPIA GÓRKA | Biskupiej Górki]] z bastionem św. Gertrudy na [[STARE PRZEDMIEŚCIE | Starym Przedmieściu]], z mostem nad zasypaną w XIX wieku fosą. Rozebrana w | + | '''BRAMA ORUŃSKA''' (Petershager Thor), zwana też Bramą Peterszawską lub Zaroślakiem. Zbudowana w latach 1655–1656 w pasie zewnętrznych południowych umocnień miejskich, łączących forty [[BISKUPIA GÓRKA | Biskupiej Górki]] z bastionem św. Gertrudy na [[STARE PRZEDMIEŚCIE | Starym Przedmieściu]], z mostem nad zasypaną w XIX wieku fosą. Rozebrana w 1927.<br/><br/> |
Znajdowała się w południowej części tzw. [[ZAROŚLAK | Zaroślaka]] Zewnętrznego, w ciągu obecnego [[TRAKT ŚW. WOJCIECHA | Traktu św. Wojciecha]] (na wysokości obecnej ul. Kaznodziejskiej i dawnego [[SZPITAL ŚW. GERTRUDY | szpitala św. Gertrudy]]), blokując od strony południowej dostęp do miasta. Na przełomie XIX i XX wieku w formie czterech kwadratowych baszt w kształcie słupów o wysokości 7 m, flankujących sąsiadujące z nią murowano-ziemne bastiony przybramne, między którymi znajdowały się dwuskrzydłowa brama dla pojazdów i dwa przejścia dla pieszych po jej obu stronach. Pełniła także funkcję rogatki miejskiej dla ruchu od strony [[ORUNIA | Oruni]] i Tczewa. <br/><br/> | Znajdowała się w południowej części tzw. [[ZAROŚLAK | Zaroślaka]] Zewnętrznego, w ciągu obecnego [[TRAKT ŚW. WOJCIECHA | Traktu św. Wojciecha]] (na wysokości obecnej ul. Kaznodziejskiej i dawnego [[SZPITAL ŚW. GERTRUDY | szpitala św. Gertrudy]]), blokując od strony południowej dostęp do miasta. Na przełomie XIX i XX wieku w formie czterech kwadratowych baszt w kształcie słupów o wysokości 7 m, flankujących sąsiadujące z nią murowano-ziemne bastiony przybramne, między którymi znajdowały się dwuskrzydłowa brama dla pojazdów i dwa przejścia dla pieszych po jej obu stronach. Pełniła także funkcję rogatki miejskiej dla ruchu od strony [[ORUNIA | Oruni]] i Tczewa. <br/><br/> | ||
W 2. połowie XIX wieku przebudowana w celu poszerzenia drogi dla pojazdów i tramwaju na Orunię, najpierw w 1878 konnego, w 1897 linii zelektryfikowanej ([[TRAMWAJE | tramwaje]]). Baszty otrzymały w XIX wieku okładzinę z żółtej cegły i kamienne płaskie zwieńczenia. Zbędne wrota bramne usunięto na przełomie XIX i XX wieku. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | W 2. połowie XIX wieku przebudowana w celu poszerzenia drogi dla pojazdów i tramwaju na Orunię, najpierw w 1878 konnego, w 1897 linii zelektryfikowanej ([[TRAMWAJE | tramwaje]]). Baszty otrzymały w XIX wieku okładzinę z żółtej cegły i kamienne płaskie zwieńczenia. Zbędne wrota bramne usunięto na przełomie XIX i XX wieku. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | ||
Aktualna wersja na dzień 13:33, 29 lip 2022
BRAMA ORUŃSKA (Petershager Thor), zwana też Bramą Peterszawską lub Zaroślakiem. Zbudowana w latach 1655–1656 w pasie zewnętrznych południowych umocnień miejskich, łączących forty Biskupiej Górki z bastionem św. Gertrudy na Starym Przedmieściu, z mostem nad zasypaną w XIX wieku fosą. Rozebrana w 1927.
Znajdowała się w południowej części tzw. Zaroślaka Zewnętrznego, w ciągu obecnego Traktu św. Wojciecha (na wysokości obecnej ul. Kaznodziejskiej i dawnego szpitala św. Gertrudy), blokując od strony południowej dostęp do miasta. Na przełomie XIX i XX wieku w formie czterech kwadratowych baszt w kształcie słupów o wysokości 7 m, flankujących sąsiadujące z nią murowano-ziemne bastiony przybramne, między którymi znajdowały się dwuskrzydłowa brama dla pojazdów i dwa przejścia dla pieszych po jej obu stronach. Pełniła także funkcję rogatki miejskiej dla ruchu od strony Oruni i Tczewa.
W 2. połowie XIX wieku przebudowana w celu poszerzenia drogi dla pojazdów i tramwaju na Orunię, najpierw w 1878 konnego, w 1897 linii zelektryfikowanej ( tramwaje). Baszty otrzymały w XIX wieku okładzinę z żółtej cegły i kamienne płaskie zwieńczenia. Zbędne wrota bramne usunięto na przełomie XIX i XX wieku.
