BABICKI KRZYSZTOF, reżyser
| Linia 4: | Linia 4: | ||
Od 1982 w [[TEATR WYBRZEŻE | Teatrze Wybrzeże]], w latach 1991–1994 jego kierownik artystyczny. Od roku 2000 dyrektor artystyczny Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie, od 2011 Teatru Miejskiego w Gdyni. <br/><br/> | Od 1982 w [[TEATR WYBRZEŻE | Teatrze Wybrzeże]], w latach 1991–1994 jego kierownik artystyczny. Od roku 2000 dyrektor artystyczny Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie, od 2011 Teatru Miejskiego w Gdyni. <br/><br/> | ||
W Teatrze Wybrzeże reżyserował między innymi ''Sonatę widm'' Strindberga (1982), ''Kordiana'' Słowackiego (1982), ''Pułapkę'' Różewicza (1984), ''Wiśniowy sad'' Czechowa (1985), ''Wallensteina'' Schillera (1987, prapremiera polska), ''Antoniusza i Kleopatrę'' Shakespeare’a (1992), ''Kobietę i morze'' Ibsena (1992), ''Trzy siostry'' Czechowa (1995), ''Wszystko dobre, co się dobrze kończy'' Shakespeare’a (1998), ''Don Carlosa'' Schillera (2003); poza przestrzenią teatru, w mieszkaniu prywatnym, wystawił ''Wróżby kumaka'' według [[GRASS GÜNTER | Güntera Grassa]] (2000), w scenerii [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]] [[TRAGEDIA O BOGACZU I ŁAZARZU | ''Tragedię o bogaczu i Łazarzu'']] (2001) – moralitet z 1643 gdańskiego autora [[GULIŃSKI JAN | Jana Gulińskiego]].<br/><br/> | W Teatrze Wybrzeże reżyserował między innymi ''Sonatę widm'' Strindberga (1982), ''Kordiana'' Słowackiego (1982), ''Pułapkę'' Różewicza (1984), ''Wiśniowy sad'' Czechowa (1985), ''Wallensteina'' Schillera (1987, prapremiera polska), ''Antoniusza i Kleopatrę'' Shakespeare’a (1992), ''Kobietę i morze'' Ibsena (1992), ''Trzy siostry'' Czechowa (1995), ''Wszystko dobre, co się dobrze kończy'' Shakespeare’a (1998), ''Don Carlosa'' Schillera (2003); poza przestrzenią teatru, w mieszkaniu prywatnym, wystawił ''Wróżby kumaka'' według [[GRASS GÜNTER | Güntera Grassa]] (2000), w scenerii [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]] [[TRAGEDIA O BOGACZU I ŁAZARZU | ''Tragedię o bogaczu i Łazarzu'']] (2001) – moralitet z 1643 gdańskiego autora [[GULIŃSKI JAN | Jana Gulińskiego]].<br/><br/> | ||
| − | Realizował spektakle telewizyjne i teatralne w kraju, między innymi w Katowicach, Lublinie, Poznaniu, Wrocławiu i za granicą, między innymi w Finlandii, Holandii, Korei Południowej, Niemczech, Rosji. W roku 2001 odznaczony [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medalem Księcia Mściwoja II]]. {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Realizował spektakle telewizyjne i teatralne w kraju, między innymi w Katowicach, Lublinie, Poznaniu, Wrocławiu i za granicą, między innymi w Finlandii, Holandii, Korei Południowej, Niemczech, Rosji. W roku 2001 odznaczony [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medalem Księcia Mściwoja II]], w 2007 otrzymał [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury]] z okazji jubileuszu 25-lecia pracy twórczej. {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 09:10, 11 paź 2021
_z_G%C3%BCnterem_Grassem.jpg)
z Günterem Grassem
KRZYSZTOF BABICKI (ur. 19 VII 1956 Gdańsk), reżyser. Absolwent polonistyki na Uniwersytecie Gdańskim (1979) i reżyserii w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie (1982). W latach 1976–1981 w Gdańsku współzałożyciel i reżyser Studyjnego Teatru Jedynka, wystawiał sztuki według własnych scenariuszy. Debiutował w roku 1982 w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie spektaklem Hiob we własnej adaptacji.
Od 1982 w Teatrze Wybrzeże, w latach 1991–1994 jego kierownik artystyczny. Od roku 2000 dyrektor artystyczny Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie, od 2011 Teatru Miejskiego w Gdyni.
W Teatrze Wybrzeże reżyserował między innymi Sonatę widm Strindberga (1982), Kordiana Słowackiego (1982), Pułapkę Różewicza (1984), Wiśniowy sad Czechowa (1985), Wallensteina Schillera (1987, prapremiera polska), Antoniusza i Kleopatrę Shakespeare’a (1992), Kobietę i morze Ibsena (1992), Trzy siostry Czechowa (1995), Wszystko dobre, co się dobrze kończy Shakespeare’a (1998), Don Carlosa Schillera (2003); poza przestrzenią teatru, w mieszkaniu prywatnym, wystawił Wróżby kumaka według Güntera Grassa (2000), w scenerii kościoła św. Jana Tragedię o bogaczu i Łazarzu (2001) – moralitet z 1643 gdańskiego autora Jana Gulińskiego.
Realizował spektakle telewizyjne i teatralne w kraju, między innymi w Katowicach, Lublinie, Poznaniu, Wrocławiu i za granicą, między innymi w Finlandii, Holandii, Korei Południowej, Niemczech, Rosji. W roku 2001 odznaczony Medalem Księcia Mściwoja II, w 2007 otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury z okazji jubileuszu 25-lecia pracy twórczej.
