ANDRUSZKIEWICZ WITOLD, ekonomista, profesor, patron ulicy
(uzupełnienie BŚ (e-mail z 19.07.2018)) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Andruszkiewicz Witold.JPG|thumb|Witold Andruszkiewicz]] | [[File:Andruszkiewicz Witold.JPG|thumb|Witold Andruszkiewicz]] | ||
− | '''WITOLD ANDRUSZKIEWICZ''' (29 IX 1917 Omsk, Syberia – 28 X 2014 Gdańsk), naukowiec, ekonomista. Urodził się w rodzinie kolejarskiej; w Polsce z rodzicami od roku 1922, gimnazjum matematyczno-przyrodnicze ukończył w Bydgoszczy, w 1937 rozpoczął studia w prywatnej Akademii Handlowej w Poznaniu (dokończone w 1946), od 1938 przez rok był praktykantem w Banku Polskim w Gdyni. W czasie II wojny światowej walczył w kampanii wrześniowej, działał w Małopolsce w Związku Walki Zbrojnej i w Armii Krajowej. W Gdańsku od roku 1946 jako kierownik spółdzielczego Przedsiębiorstwa Przeładunków Morskich „Społem” w [[NOWY PORT | Nowym Porcie]] (następnie w Gdyni, w 1950 włączone do Przedsiębiorstwa Spedycji Międzynarodowej Morskiej C. Hartwig, którego został dyrektorem). Równolegle w latach 1947–1952 pracował w Wyższej Szkole Handlu Morskiego w Sopocie na stanowisku profesora; represjonowany, w roku 1954 usunięty ze stanowiska dyrektora Hartwigu. W latach 1957–1961 dyrektor do spraw eksploatacji Portu Gdynia, od roku 1961 kierownik założonego przez siebie Zakładu Portów w [[INSTYTUT MORSKI | Instytucie Morskim]] (IM). Na przełomie lat 60. i 70. XX wieku doprowadził do utworzenia kierunku studiów inżynierskich eksploatacji portów w Wyższej Szkole Morskiej (WSM) w Gdyni (gdzie, równolegle z pracą w IM, był wykładowcą) i w WSM w Szczecinie. Od roku 1962 doktor (na Wydziale Morskim Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie, na podstawie pracy: ''Ekonomiczne problemy zwiększania szybkości obsługi statku w porcie''), od 1971 profesor tytularny, od 1979 profesor zwyczajny. Specjalista w dziedzinie ekonomiki portów morskich i żeglugi, od roku 1970 ekspert Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw portów i transportu międzynarodowego (m.in. w latach 1971–1972 doradca rządu Konga). Opracował zrealizowany projekt głębokowodnego portu w Świnoujściu (dla statków o nośności do 65 tysięcy ton) oraz projekt najgłębszego portu Morza Bałtyckiego [[PORT PÓŁNOCNY | Portu Północnego]] (w 1976 z innymi twórcami portu otrzymał Nagrodę Państwową I stopnia). Opracował (niezrealizowane) koncepcje budowy Portu Wschodniego w Gdańsku, budowy kanału przez Mierzeję Wiślaną (w celu turystycznego zagospodarowania Zalewu Wiślanego), zagospodarowania portu w Krynicy Morskiej, Tolkmicku, Darłowie i Pucku, powiązania autostrady A1 z portem w Gdańsku (terminalem w Wiślince). Autor | + | '''WITOLD ANDRUSZKIEWICZ''' (29 IX 1917 Omsk, Syberia – 28 X 2014 Gdańsk), naukowiec, ekonomista. Urodził się w rodzinie kolejarskiej; w Polsce z rodzicami od roku 1922, gimnazjum matematyczno-przyrodnicze ukończył w Bydgoszczy, w 1937 rozpoczął studia w prywatnej Akademii Handlowej w Poznaniu (dokończone w 1946), od 1938 przez rok był praktykantem w Banku Polskim w Gdyni. W czasie II wojny światowej walczył w kampanii wrześniowej, działał w Małopolsce w Związku Walki Zbrojnej i w Armii Krajowej.<br/><br/> |
+ | W Gdańsku od roku 1946 jako kierownik spółdzielczego Przedsiębiorstwa Przeładunków Morskich „Społem” w [[NOWY PORT | Nowym Porcie]] (następnie w Gdyni, w 1950 włączone do Przedsiębiorstwa Spedycji Międzynarodowej Morskiej C. Hartwig, którego został dyrektorem). Równolegle w latach 1947–1952 pracował w Wyższej Szkole Handlu Morskiego w Sopocie na stanowisku profesora; represjonowany, w roku 1954 usunięty ze stanowiska dyrektora Hartwigu. W latach 1957–1961 dyrektor do spraw eksploatacji Portu Gdynia, od roku 1961 kierownik założonego przez siebie Zakładu Portów w [[INSTYTUT MORSKI | Instytucie Morskim]] (IM). Na przełomie lat 60. i 70. XX wieku doprowadził do utworzenia kierunku studiów inżynierskich eksploatacji portów w Wyższej Szkole Morskiej (WSM) w Gdyni (gdzie, równolegle z pracą w IM, był wykładowcą) i w WSM w Szczecinie.<br/><br/> | ||
+ | Od roku 1962 doktor (na Wydziale Morskim Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie, na podstawie pracy: ''Ekonomiczne problemy zwiększania szybkości obsługi statku w porcie''), od 1971 profesor tytularny, od 1979 profesor zwyczajny. Specjalista w dziedzinie ekonomiki portów morskich i żeglugi, od roku 1970 ekspert Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw portów i transportu międzynarodowego (m.in. w latach 1971–1972 doradca rządu Konga). Opracował zrealizowany projekt głębokowodnego portu w Świnoujściu (dla statków o nośności do 65 tysięcy ton) oraz projekt najgłębszego portu Morza Bałtyckiego [[PORT PÓŁNOCNY | Portu Północnego]] (w 1976 z innymi twórcami portu otrzymał Nagrodę Państwową I stopnia). Opracował (niezrealizowane) koncepcje budowy Portu Wschodniego w Gdańsku, budowy kanału przez Mierzeję Wiślaną (w celu turystycznego zagospodarowania Zalewu Wiślanego), zagospodarowania portu w Krynicy Morskiej, Tolkmicku, Darłowie i Pucku, powiązania autostrady A1 z portem w Gdańsku (terminalem w Wiślince). <br/><br/> | ||
+ | Autor między innymi publikacji ''Polskie porty handlowe'' (1960), ''Dziś i jutro Portu Północnego'' (1976). Wykładał między innymi na [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechnice Gdańskiej]], w [[GDAŃSKA WYŻSZA SZKOŁA HUMANISTYCZNA | Gdańskiej Wyższej Szkole Humanistycznej]] i w [[WYŻSZA SZKOŁA BANKOWA | Wyższej Szkole Bankowej]].<br/><br/> | ||
+ | Od 1947 roku był członkiem Polskiej Partii Socjalistycznej, od 1948 Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1984–1988 i 1988–1990 radny Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku, działał w Komisji Morskiej.<br/><br/> | ||
+ | Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski oraz m.in. [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medalem Księcia Mściwoja II]] przez Radę Miasta Gdańska. Pochowany na [[CMENTARZE NA SIEDLCACH | cmentarzu Łostowickim]]. Od 2015 roku patron ulicy w Gdańsku. {{author:RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 09:02, 23 mar 2021
WITOLD ANDRUSZKIEWICZ (29 IX 1917 Omsk, Syberia – 28 X 2014 Gdańsk), naukowiec, ekonomista. Urodził się w rodzinie kolejarskiej; w Polsce z rodzicami od roku 1922, gimnazjum matematyczno-przyrodnicze ukończył w Bydgoszczy, w 1937 rozpoczął studia w prywatnej Akademii Handlowej w Poznaniu (dokończone w 1946), od 1938 przez rok był praktykantem w Banku Polskim w Gdyni. W czasie II wojny światowej walczył w kampanii wrześniowej, działał w Małopolsce w Związku Walki Zbrojnej i w Armii Krajowej.
W Gdańsku od roku 1946 jako kierownik spółdzielczego Przedsiębiorstwa Przeładunków Morskich „Społem” w Nowym Porcie (następnie w Gdyni, w 1950 włączone do Przedsiębiorstwa Spedycji Międzynarodowej Morskiej C. Hartwig, którego został dyrektorem). Równolegle w latach 1947–1952 pracował w Wyższej Szkole Handlu Morskiego w Sopocie na stanowisku profesora; represjonowany, w roku 1954 usunięty ze stanowiska dyrektora Hartwigu. W latach 1957–1961 dyrektor do spraw eksploatacji Portu Gdynia, od roku 1961 kierownik założonego przez siebie Zakładu Portów w Instytucie Morskim (IM). Na przełomie lat 60. i 70. XX wieku doprowadził do utworzenia kierunku studiów inżynierskich eksploatacji portów w Wyższej Szkole Morskiej (WSM) w Gdyni (gdzie, równolegle z pracą w IM, był wykładowcą) i w WSM w Szczecinie.
Od roku 1962 doktor (na Wydziale Morskim Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie, na podstawie pracy: Ekonomiczne problemy zwiększania szybkości obsługi statku w porcie), od 1971 profesor tytularny, od 1979 profesor zwyczajny. Specjalista w dziedzinie ekonomiki portów morskich i żeglugi, od roku 1970 ekspert Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw portów i transportu międzynarodowego (m.in. w latach 1971–1972 doradca rządu Konga). Opracował zrealizowany projekt głębokowodnego portu w Świnoujściu (dla statków o nośności do 65 tysięcy ton) oraz projekt najgłębszego portu Morza Bałtyckiego Portu Północnego (w 1976 z innymi twórcami portu otrzymał Nagrodę Państwową I stopnia). Opracował (niezrealizowane) koncepcje budowy Portu Wschodniego w Gdańsku, budowy kanału przez Mierzeję Wiślaną (w celu turystycznego zagospodarowania Zalewu Wiślanego), zagospodarowania portu w Krynicy Morskiej, Tolkmicku, Darłowie i Pucku, powiązania autostrady A1 z portem w Gdańsku (terminalem w Wiślince).
Autor między innymi publikacji Polskie porty handlowe (1960), Dziś i jutro Portu Północnego (1976). Wykładał między innymi na Politechnice Gdańskiej, w Gdańskiej Wyższej Szkole Humanistycznej i w Wyższej Szkole Bankowej.
Od 1947 roku był członkiem Polskiej Partii Socjalistycznej, od 1948 Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1984–1988 i 1988–1990 radny Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku, działał w Komisji Morskiej.
Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski oraz m.in. Medalem Księcia Mściwoja II przez Radę Miasta Gdańska. Pochowany na cmentarzu Łostowickim. Od 2015 roku patron ulicy w Gdańsku.