ŁUKA LEON JAN, dyrektor Muzeum Archeologicznego

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 5: Linia 5:
 
[[File:Tablica pamiątkowa Leona Jana Łuki w holu budynku Muzeum Archeologicznego przy ul. Mariackiej.JPG|thumb|Tablica pamiątkowa Leona Jana Łuki w holu budynku Muzeum Archeologicznego przy ul. Mariackiej]]
 
[[File:Tablica pamiątkowa Leona Jana Łuki w holu budynku Muzeum Archeologicznego przy ul. Mariackiej.JPG|thumb|Tablica pamiątkowa Leona Jana Łuki w holu budynku Muzeum Archeologicznego przy ul. Mariackiej]]
  
'''LEON JAN ŁUKA''' (1 IV 1918 Obrzyce koło Międzyrzecza Lubuskiego – 3 VIII 1983 Gdynia), archeolog, dyrektor <br/>  [[MUZEUM ARCHEOLOGICZNE W GDAŃSKU | Muzeum Archeologicznego]] w Gdańsku. W 1937 roku ukończył gimnazjum w Gnieźnie, w latach 1937–1939 studiował ekonomię na uniwersytecie w Poznaniu. Podczas II wojny światowej pracował jako robotnik (między innymi w Zakładach im. Hipolita Cegielskiego w Poznaniu). W roku 1945 nauczyciel w szkole podstawowej w Gnieźnie, następnie w Muzeum Archeologicznym w Poznaniu (wolontariusz, asystent, adiunkt), 1946–1949 studiował archeologię na tamtejszym uniwersytecie (pod kierunkiem Konrada Jażdżewskiego). W okresie 1951–1953 asystent w Zakładzie Archeologii Polskiej uniwersytetu w Poznaniu.<br/><br/>
+
'''LEON JAN ŁUKA''' (1 IV 1918 Obrzyce koło Międzyrzecza Lubuskiego – 3 VIII 1983 Gdynia), archeolog, dyrektor <br/>  [[MUZEUM ARCHEOLOGICZNE W GDAŃSKU | Muzeum Archeologicznego]] w Gdańsku. W 1937 ukończył gimnazjum w Gnieźnie, w latach 1937–1939 studiował ekonomię na uniwersytecie w Poznaniu. Podczas II wojny światowej pracował jako robotnik (między innymi w Zakładach im. Hipolita Cegielskiego w Poznaniu). W 1945 nauczyciel w szkole podstawowej w Gnieźnie, następnie w Muzeum Archeologicznym w Poznaniu (wolontariusz, asystent, adiunkt), 1946–1949 studiował archeologię na tamtejszym uniwersytecie (pod kierunkiem Konrada Jażdżewskiego). W okresie 1951–1953 asystent w Zakładzie Archeologii Polskiej uniwersytetu w Poznaniu.<br/><br/>
Od 1 VI 1953 w Gdańsku, kustosz nowego działu archeologicznego w Muzeum Pomorskim. Twórca Muzeum Archeologicznego, w latach 1961–1983 jego dyrektor. Od roku 1961 doktor, od 1979 doktor habilitowany, od 1953 prowadził zajęcia z archeologii ziem polskich w [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkole Pedagogicznej]], a następnie (od 1970) na [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytecie Gdańskim]], 1964–1966 także na Uniwersytecie Warszawskim. W 1965 inicjator utworzenia i następnie redaktor 11 tomów głównego również dzisiaj periodyku gdańskich archeologów: [[POMORANIA ANTIQUA | „Pomorania Antiqua”]], inicjator powołania komisji archeologicznej <br/> [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]].<br/><br/>
+
Od 1 VI 1953 w Gdańsku, kustosz nowego działu archeologicznego w Muzeum Pomorskim. Twórca Muzeum Archeologicznego, w latach 1961–1983 jego dyrektor. Od 1961 doktor, od 1979 doktor habilitowany, od 1953 prowadził zajęcia z archeologii ziem polskich w [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkole Pedagogicznej]], a następnie (od 1970) na [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytecie Gdańskim]], 1964–1966 także na Uniwersytecie Warszawskim. W 1965 inicjator utworzenia i następnie redaktor 11 tomów głównego również dzisiaj periodyku gdańskich archeologów: [[POMORANIA ANTIQUA | „Pomorania Antiqua”]], inicjator powołania komisji archeologicznej <br/> [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]].<br/><br/>
 
Specjalista w zakresie kultury wschodniopomorskiej w okresie żelaza, autor między innymi prac: ''Importy italskie i wschodnioalpejskie oraz ich naśladownictwa na obszarze kultury łużyckiej okresu halsztackiego w Polsce'' (1959), ''Obrządek pogrzebowy u plemion kultury wschodniopomorskiej na Pomorzu Gdańskim'' (1968/1971), ''Kultura wejherowsko-krotoszyńska'' (1979).<br/><br/>
 
Specjalista w zakresie kultury wschodniopomorskiej w okresie żelaza, autor między innymi prac: ''Importy italskie i wschodnioalpejskie oraz ich naśladownictwa na obszarze kultury łużyckiej okresu halsztackiego w Polsce'' (1959), ''Obrządek pogrzebowy u plemion kultury wschodniopomorskiej na Pomorzu Gdańskim'' (1968/1971), ''Kultura wejherowsko-krotoszyńska'' (1979).<br/><br/>
W 1967 wyróżniony [[MEDAL STOLEMA | Medalem Stolema]], w 1971 otrzymał odznakę [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]], w 1975 został Gdańszczaninem Roku. 28 X 1988 w holu Muzeum Archeologicznego odsłonięto poświęconą mu tablicę pamiątkową. Żonaty z Alicją, wieloletnią kustosz Muzeum Archeologicznego (zm. 14 I 1999 Gdańsk). {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
+
W 1967 wyróżniony [[MEDAL STOLEMA | Medalem Stolema]], w 1971 otrzymał odznakę [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]], w 1975 został Gdańszczaninem Roku. 28 X 1988 w holu Muzeum Archeologicznego odsłonięto poświęconą mu tablicę pamiątkową. Żonaty z Alicją z domu Witkowską (20 II 1930 – 14 I 1999 Gdańsk), wieloletnią kustosz Muzeum Archeologicznego. Pochowani na Cmentarzu Katolickim w Sopocie. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Wersja z 15:57, 28 lip 2022

Leon Łuka, 1983
Alicja Łuka, 1960
Alicja Łuka i Leon Łuka, 1983
Tablica pamiątkowa Leona Jana Łuki w holu budynku Muzeum Archeologicznego przy ul. Mariackiej

LEON JAN ŁUKA (1 IV 1918 Obrzyce koło Międzyrzecza Lubuskiego – 3 VIII 1983 Gdynia), archeolog, dyrektor
Muzeum Archeologicznego w Gdańsku. W 1937 ukończył gimnazjum w Gnieźnie, w latach 1937–1939 studiował ekonomię na uniwersytecie w Poznaniu. Podczas II wojny światowej pracował jako robotnik (między innymi w Zakładach im. Hipolita Cegielskiego w Poznaniu). W 1945 nauczyciel w szkole podstawowej w Gnieźnie, następnie w Muzeum Archeologicznym w Poznaniu (wolontariusz, asystent, adiunkt), 1946–1949 studiował archeologię na tamtejszym uniwersytecie (pod kierunkiem Konrada Jażdżewskiego). W okresie 1951–1953 asystent w Zakładzie Archeologii Polskiej uniwersytetu w Poznaniu.

Od 1 VI 1953 w Gdańsku, kustosz nowego działu archeologicznego w Muzeum Pomorskim. Twórca Muzeum Archeologicznego, w latach 1961–1983 jego dyrektor. Od 1961 doktor, od 1979 doktor habilitowany, od 1953 prowadził zajęcia z archeologii ziem polskich w Wyższej Szkole Pedagogicznej, a następnie (od 1970) na Uniwersytecie Gdańskim, 1964–1966 także na Uniwersytecie Warszawskim. W 1965 inicjator utworzenia i następnie redaktor 11 tomów głównego również dzisiaj periodyku gdańskich archeologów: „Pomorania Antiqua”, inicjator powołania komisji archeologicznej
Gdańskiego Towarzystwa Naukowego.

Specjalista w zakresie kultury wschodniopomorskiej w okresie żelaza, autor między innymi prac: Importy italskie i wschodnioalpejskie oraz ich naśladownictwa na obszarze kultury łużyckiej okresu halsztackiego w Polsce (1959), Obrządek pogrzebowy u plemion kultury wschodniopomorskiej na Pomorzu Gdańskim (1968/1971), Kultura wejherowsko-krotoszyńska (1979).

W 1967 wyróżniony Medalem Stolema, w 1971 otrzymał odznakę „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”, w 1975 został Gdańszczaninem Roku. 28 X 1988 w holu Muzeum Archeologicznego odsłonięto poświęconą mu tablicę pamiątkową. Żonaty z Alicją z domu Witkowską (20 II 1930 – 14 I 1999 Gdańsk), wieloletnią kustosz Muzeum Archeologicznego. Pochowani na Cmentarzu Katolickim w Sopocie.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania