HUELLE PAWEŁ, prozaik, poeta
| < Poprzednie | Następne > |
PAWEŁ HUELLE (ur. 10 IX 1957 Gdańsk), prozaik, poeta, dramatopisarz. W 1980 roku absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Gdańskim (UG). W czasie strajków w sierpniu 1980 współtwórca „poczty rowerowej”, wspierającej strajkujących w Stoczni Gdańskiej między innymi w kolportażu "bibuły". Współautor (z Andrzejem Zarębskim) apelu środowiska studenckiego w sprawie liberalizacji życia naukowego i studiów (1 IX 1980). Współinicjator powstania i członek Tymczasowego Komitetu Założycielskiego Niezależnego Zrzeszenia Studentów Polskich UG (2 X 1980).
W latach 80. XX wieku związany z prasą podziemną, dziennikarz Biura Informacji Prasowej Krajowej Komisji Porozumiewawczej NSZZ „Solidarność”, nauczyciel języka polskiego w szkołach podstawowych, zawodowych, średnich, pracownik spółdzielni Świetlik, współzałożyciel i współpracownik tzw. gazety mówionej „Punkty Mówione” w Duszpasterstwie Akademickim przy kościele św. Mikołaja. W latach 1981–1982 powstała pierwsza (niepublikowana) powieść Ze snu lęku. W roku 1986 debiut literacki – wiersze na łamach „Powściągliwości i Pracy”, „Tygodnika Powszechnego” oraz „Twórczości”. W 1994–1999 dyrektor Gdańskiego Ośrodka TVP. W 1998 roku bezskutecznie ubiegał się o mandat do Rady Miasta Gdańska z ramienia Unii Wolności.
W okresie 1998–2000 autor cyklu felietonów i miniesejów Imiona, miejsca…, publikowanych w „Gazecie Wyborczej”. Po felietonie Rozumieć diabła („Rzeczpospolita”, 2004) pozwany o naruszenie dóbr osobistych przez prałata Henryka Jankowskiego w 2005 roku, który wygrał w sądzie apelacyjnym w 2006. Od roku 2009 redaktor naczelny Gdyńskiego Kwartalnika Artystycznego „Bliza”. Od 2010 wykładowca na Wydziale Reżysersko-Operatorskim Gdyńskiej Szkoły Filmowej. Autor między innymi książek: Weiser Dawidek (1987), Opowiadania na czas przeprowadzki (1991), Wiersze (1994), Pierwsza miłość i inne opowiadania (1996), Inne historie (1999), Mercedes-Benz. Z listów do Hrabala (2001), Byłem samotny i szczęśliwy (wybór opowiadań, 2002), Castorp (2004), Ostatnia Wieczerza (2007), Opowieści chłodnego morza (2008), Śpiewaj ogrody (2014). Ważniejsze inscenizacje jego utworów: Pod dębami (premiera w Cotton Clubie, 1992; TVP 2 – 1993), Kąpielisko Ostrów (reżyseria Krzysztof Babicki, premiera w roku 2001, Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie; reżyseria Maciej Englert, Teatr Telewizji – 2004), Sarmacja (reżyseria Krzysztof Babicki, premiera w 2008, Teatr im. J. Osterwy w Lublinie), Zamknęły się oczy Ziemi (reżyseria Krzysztof Babicki, premiera w 2011, Teatr im. J. Osterwy w Lublinie), Weiser (film fabularny, reżyseria Wojciech Marczewski – 2000). Scenarzysta słuchowisk radiowych i współautor scenariuszy do filmów O dwóch takich, co nic nie ukradli (reżyseria Łukasz Wylężałek, 1999), Wróżby kumaka na podstawie powieści Güntera Grassa (reżyseria Robert Gliński, 2005) oraz obrazu dokumentalnego NSZ – tak się zaczęło (reżyseria Paweł Zbierski, 2005).
W 2007 otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury za niezwykłe kreacje literackie, za stworzenie nowych podstaw do czytania mitu Gdańska, w 2010 laureat Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska „Neptuny”, w 2015 Nagrody Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis”; w 2013 uhonorowany Medalem św. Wojciecha.
