BAUM BECKY, śpiewaczka
| < Poprzednie | Następne > |
REBECKA (BECKY) BAUM (9 XII 1870 Getynga – po 1942), śpiewaczka o głosie sopranowym, pianistka, nauczycielka muzyki, chórmistrzyni. Córka dr. Georga Wilhelma Bauma, starsza siostra Marie Baum, wnuczka Rebecki Henrietty, siostry kompozytora Felixa Mendelssohna-Bartholdy’ego. Na przełomie lat 80. i 90. XIX wieku studiowała grę na fortepianie w konserwatorium w Lipsku. Od października 1892 roku w Gdańsku dawała lekcje fortepianu w mieszkaniu rodziców przy Sandgrube 10 (ul. Rogaczewskiego) i występowała na koncertach, między innymi 23 I 1893 w Sali Apollina Hotelu du Nord (Apollo-Saal; hotel Gdańsk Radisson Blu grała utwory Roberta Schumanna, Fryderyka Chopina, Maurycego Moszkowskiego i Léo Delibes’a, z kolei 25 II 1894 w sali towarzystwa Allgemeiner Bildungsverein przy Hintergasse 16 (ul. Za Murami) wzięła udział w wykonaniu Kwartetu fortepianowego Es-dur KV 493 Wolfganga Amadeusza Mozarta. 3 XI 1895 w sali muzycznej fortepianmistrza Louisa Franza Carla Weykopfa przy Jopengasse 10 (ul. Piwna) uczestniczyła w zebraniu nauczycielek muzyki, na którym założyły one tzw. Musikgruppe (Koło Muzyczne) i wybrały ją na sekretarza.
Od około 1900 roku studiowała śpiew w Rzymie. Po powrocie do Gdańska udzielała lekcji śpiewu i występowała na koncertach, po raz pierwszy 29 XI 1905 w sali hotelu Danziger Hof w wieczorze kameralnym wystawionym przez Danziger Frauen-Terzett (Gdański Tercet Żeński), który składał się z Lisy Nagel (sopran), Marthy Jelski (mezzosopran) i Gertrudy Wirthschaft (alt). Rebecka Baum wykonała z nimi kwartety wokalne Johannesa Brahmsa, Roberta Kahna i Camilla Schumanna, ponadto wspólnie z Lisą Nagel duety Josepha Haydna, Carla Loewego i Gioacchina Rossinigo oraz z Gertrudą Wirthschaft dwa duety Johannesa Brahmsa (program wieczoru uzupełniły tercety wokalne Alexandra von Fielitza, Wilhelma Bergera, Ludwiga Thuillego i Heinricha Marschnera oraz utwory fortepianowe Felixa Mendelssohna-Bartholdy’ego, Franza Schuberta, Roberta Schumanna i Chopina w wykonaniu Fritza Bindera). W następnych latach wystąpiła między innymi 21 I 1909 w auli Oberrealschule zu St. Petri und Pauli ( szkoła św. Piotra i Pawła) przy Hansaplatz 6 (ul. Wały Piastowskie), śpiewając utwory Giovanniego Paisiella, Gioacchina Rossiniego, Francesca Tostiego i Giacoma Pucciniego na wieczorze muzyki włoskiej zorganizowanym przez Carla Fuchsa; 5 XII 1910 w Friedrich-Wilhelm-Schützenhaus ( Ogród i Dom Strzelecki) na dyrygowanym przez Fritza Bindera koncercie oratoryjnym śpiewała partię Małgorzaty w pierwszym w Gdańsku wykonaniu kantaty dramatycznej Potępienie Fausta Hectora Berlioza; 5 II 1911 w Tczewie śpiewała partie Archanioła Gabriela i Ewy w oratorium Stworzenie świata Josepha Haydna (partię Uriela śpiewał Reinhold Koenenkamp); 28 V 1912, w czasie zwiedzania kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny przez uczestników festiwalu muzycznego (Tonkünstlerfest; Muzyka. Początek XIX wieku – 1945 rok), wykonała Arię kościelną Rudolfa Hirscha (na organach towarzyszył jej Engelhardt Eugen Krieschen); 23 III 1914 w Lutherkirche we Wrzeszczu ( kościół garnizonowy św. Apostołów Piotra i Pawła) wykonała arię Höchster, was ich habe z kantaty kościelnej Brich dem Hungrigen dein Brot BWV 39 Johanna Sebastiana Bacha oraz partię sopranu w pierwszym w Gdańsku wykonaniu kantaty pasyjnej O Haupt voll Blut und Wunden Maxa Regera.
Razem ze swoimi uczennicami stworzyła kilkunastoosobowy chór żeński, tzw. Becky-Baum-Chor, z którym występowała na koncertach, między innymi 23 IV 1910 roku w Friedrich-Wilhelm-Schützenhaus chór wykonał utwory Felixa Mendelssohna-Bartholdy’ego i Woldemara Bargiela; 23 V 1914 na koncercie charytatywnym na rzecz biednych dzieci kilka utworów a capella – trzy czterogłosowe Johannesa Brahmsa i dwa trzygłosowe Roberta Kahna; 12 V 1921 w sali loży masońskiej Eugenia ( wolnomularstwo) przy Neugarten 18 (ul. Nowe Ogrody) zespół zaśpiewał Stabat Mater Giovanniego Battisty Pergolesiego i pieśń Nixe (Nimfa) Antona Grigoriewicza Rubinsteina (solistką była żona Adolfa Wallenberga, Martha); 13 XII 1923 w auli szkoły św. Piotra i Pawła na dyrygowanym przez Henry’ego Prinsa koncercie symfonicznym zorganizowanym przez Orchesterverein (Towarzystwo Orkiestrowe; Muzyka. Początek XIX wieku – 1945 rok) chór wziął udział w wykonaniu Miserere c-moll Johanna Adolpha Hassego.
W roku 1912, po śmierci matki, odziedziczyła willę we Wrzeszczu przy Parkweg 4 (ul. Parkowa), około 1929 sprzedała ją Hausbauverein Brunonia (Towarzystwo Budowy Domów Brunonia). W latach 1929–1933 mieszkała przy Chodowieckiweg 12 (ul. Chodowieckiego), w 1933 roku przestała udzielać lekcji i zamieszkała przy Althoffweg 7 (ul. gen. Józefa Fiszera), w 1942 mieszkała w Altersheim Langfuhr (Dom Starców we Wrzeszczu) przy Am Heiligenbrunn 1B (ul. Traugutta). Brak informacji o jej późniejszym życiu.
