STOLTZEFUSS PETER, burmistrz Młodego Miasta
< Poprzednie | Następne > |
PETER STOLTZEFUSS (zm. 1442?), burmistrz Młodego Miasta Gdańska. Był przedstawicielem dolnoniemieckiej rodziny kupieckiej zamieszkałej głównie w Lubece, ale także w Stralsundzie, Rewelu (Tallin) i Visby. Rewelska linia Stoltzefussów należała do zwolenników zakonu krzyżackiego. Już w końcu XIV wieku w Głównym Mieście Gdańsku działali Claus i Bernd Stoltzefussowie. Peter był najprawdopodobniej synem Johanna Stoltzefussa (zm. po 1424), znanego między innymi z wydzierżawienia w 1418 roku folwarku na Suchaninie, należącego do Młodego Miasta Gdańska. Jakieś związki łączyły go z Friedrichem Wittenburgiem, byłym burmistrzem Młodego Miasta.
Pierwsza o nim wzmianka pochodzi z 1420 roku, kiedy został obywatelem Głównego Miasta Gdańska. W latach 20. XV wieku prowadził działalność w Głównym i Młodym Mieście Gdańsku. W 1425 roku za 5 grzywien rocznego czynszu otrzymał od Krzyżaków plac i spichlerz przy Bolwerku (nad Wisłą) w Młodym Mieście.
Nigdy nie został wpisany do księgi obywatelskiej Młodego Miasta. Można przyjąć, że mieszczaninem został z racji majątkowych, prawdopodobnie nabywając lub przejmując majątek po ojcu Johannie. Nie później niż w 1434 roku został rajcą w Młodym Mieście. W 1435 pełnił urząd pierwszego burmistrza. W 1439 ponownie wzmiankuje się go w gronie rajców. Jako burmistrz (bez określenia pierwszy czy drugi) Młodego Miasta wzmiankowany był również w 1440 roku. Być może urząd ten pełnił jeszcze w 1441 i 1442 roku. Najważniejszą decyzją władz Młodego Miasta w okresie jego urzędowania było zachowanie bierności wobec powstałego na początku 1440 roku Związku Pruskiego, do którego przyłączyły się dwa sąsiednie organizmy miejskie Gdańska (Główne i Stare Miasto). Decyzja taka nie dziwi, gdyż Peter Stoltzefuss – kontynuując tradycje rewelskiej linii rodziny – należał do zaufanych zakonu i czerpał z kontaktów z nim korzyści finansowe. Uczestniczył również – choć być może tylko z racji sprawowanej funkcji burmistrza – w kontaktach handlowych z angielskimi kupcami.
Po 1436 roku ożenił się z Dorotheą (Rosenthal?), wdową po Heinrichu Heylandzie. Nie doczekał się własnego potomstwa i usynowił dziecko z pierwszego małżeństwa Dorothei, Nicolausa Stoltzefussa vel Heylanda, ostatniego burmistrza Młodego Miasta.