SZKOŁA ŚW. BARBARY

Z Encyklopedia Gdańska
Wersja Blazejsliwinski (dyskusja | edycje) z dnia 11:18, 16 gru 2024

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Szkoła św. Barbary, około 1868, fot. Rudolf Theodor Kuhn
Budynek nowej szkoły z 1873, fot. Rudolf Theodor Kuhn

SZKOŁA ŚW. BARBARY, przy Długich Ogrodach. Po raz pierwszy wspomniana w 1456 przy kościele św. Barbary. Od 1635 w nowym budynku szkolnym (pod który fundamenty położono 10 IV 1634, a pierwsze zajęcia odbyły się 10 XII 1636), położonym w obrębie ówczesnego cmentarza parafialnego. Nową szkołę poświęcił pastor kościołą św. Barbary Jacob Schlacovius (Schlakau), wygłosił też z tej okazji specjalne kazanie, później ogłoszone drukiem. Nd wejściem do szkoły umieszczono inskrypcję z łacińskim napisem (w tłumaczeniu): „Bogu, Miastu, Potomności / Na chwałę, ozdobę, pożytek / ten nowy przybytek został / Pobożnie, właściwie i roztropnie / Ufundowany, postawiony, przystosowany / Na nową siedzibę Muz / W roku, w którym / Władysław IV pokonał dwóch jawnie / Groźnych dla Królestwa wrogów”.

W 1787, staraniem burmistrza Eduarda Friedricha Conradiego, przekształcona ze szkoły łacińskiej w szkołę miejską (Bürgerschule) z językiem niemieckim, zapewniała wówczas bezpłatne mieszkanie starszemu (rektorowi) i młodszemu nauczycielowi. Po 1824 szkoła elementarna. W 1873 przejęta przez miasto w ramach odszkodowania, stare budynki wyburzono, w nowo wybudowanym w jej miejsce dużym budynku podstawowa szkoła dla dziewcząt. ML

Rektorzy szkoły św. Barbary
1570–1571 Michael Coletus
1599 Lucas Berend
1601 Martinus Reinholdi
1603–1620 Johann Woyke (Woikius) (zm. 1620), pochodził ze Straupitz (rejon Spreewald) na Łużycach, rektorem był od sierpnia 1603
1621–1624 Petrus Bartholdus (1590 Goleniów – 29 VIII 1624 Gdańsk), w grudniu 1613 zapisany został do gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, kończył je mową o zmartwychwstaniu Chrystusa pod opieką Andreasa Hojera, początkowo konrektor szkoły św. Jana, od 18 IV 1618 conrektor szkoły św. Bartłomieja. Pochowany w kościele NMP w Gdańsku
1624–1630 Friedrich Haupt (zm. w czercu 1657), w 1616 nauczyciel, w 1620 kantor, następnie od 18 I 1630 pastor kościół św. Jerzego na Oruni
1630–1644 Joachim Witzke, gdańszczanin, 26 VI 1623 zapisany na uniwersytet w Królewcu, za czasów jego rektorowania wybudowano nowy budynek szkołny, zm. nagle na apopleksję 8 IV 1644, w wieku 40 lat
1644–1651 Andreas Büttner, z Langensalza (Turyngia), od 1642 konrektor szkoły św. Katarzyny, następnie od sierpnia 1651 pastor w Kiezmarku, zm. 14 VIII 1652, w wieku 37 lat; poeta z laurem cesarskim
1652–1653 Adam Plasterus (zm. 20 XII 1653, w wieku 37 lat) gdańszczanin
1654 Martin Coler (zm. 16 III 1654), poprzednio kantor, zmarł po 30 latach pracy w szkole
1654–1669 Bartholomäus Knoff (zm. 26 VII 1669, w wieku 63 lat), gdańszczanin, we wrześniu 1616 zapisany do gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, stanowisko rektora objął 26 III 1654
1669–1671 Gabriel Marquardt (zm. 19 I 1700, w wieku 62 lat), gdańszczanin, w styczniu 1654 zapisany do gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, jednocześnie rektor tejże szkoły i kaznodzieja w kościele św. Barbary,
od października 1671 pastor w Rokitnicy, od sierpnia 1680 kaznodzieja w kościele św. Olafa w Wisłoujściu
1671–1672 Christian Picaeus (Pyceaus) (zm. 1672), pochodził z Wernigerode w Saksonii, wcześniej kantor w Tczewie, następnie nauczyciel i kantor w szkole św. Barbary, jako rektor nadal był tu kantorem. W 1685 jego syn Christian na dłużej opuścił Gdańska, po powrocie 8 V 1688 uzyskał potwierdzenie kupieckiego obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli)
1673–1681 Johann Doebelius (zm. 1681), pochodził z Bergen z Rugii, poprzednio nauczyciel w tejże szkole
1682–1691 Michael Kempin
1691–1692 Abraham Rebiger (zm. 20 XII 1692 w wieku 43 lat), gdańszczanin, w lipcu 1660 zapisany do Gimnazjum Akademickiego,
od maja 1683 zatrudniony w tymże Gimnazjum, rektor tejże od października 1691
1693–1740 Martin Lademann (zm. 16 IX 1740, w wieku 75 lat), gdańszczanin, początkowo ksiądz katolicki, przeszedł na luternizm, od 1687 kantor w tejże szkole, od 6 II 1693 rektor; jego syn Martin Luther Lademann od 3 VI 1710 studiował teologię na uniwersytecie w Rostocku (79)
1740–1760 Leonhard Brandamus Wille, gdańszczanin, ur. 1690, w 1715 student w Rostocku, od 1756 kandydat gdańskiego Ministerium Duchownego na kaznodzieję
1760–1787 Jeremias Moll, w 1760–1780 kandydat Ministerium Duchownego na kaznodzieję
1788–1795 Abraham Beniamin Skusa
1795–1807 Friedrich Deschner
1807–1815 August Wilhelm Friedrich Unselt
1815–1824 Matthias Gotthilf Löschin
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania