SZKOŁA ŚW. BARTŁOMIEJA
| < Poprzednie | Następne > |
SZKOŁA ŚW. BARTŁOMIEJA. Początkowo przy kościele pod tym wezwaniem na ► Młodym Mieście, wzmiankowana w 1416, ale zapewne istniejąca od chwili założenia kościoła w lokowanym w 1380 mieście. Po 1454, po likwidacji Młodego Miasta, wraz z ► kościołem św. Bartłomieja przeniesiona na obszar ► Starego Miasta, mieściła się w obecnym Zaułku św. Bartłomieja, w nowym miejscu wzmiankowna od 1468. Nauczało w niej czterech pedagogów: rektor, konrektor i dwóch młodszych, z ktorych jeden nauczał w klasie dla dzieci ubogich (pauperów).
W 1787 przekształcona ze szkoły łacińskiej w szkołę miejską (Bürgerschule), elementarną, w 1817 jako Powszechna Szkoła Obywatelska z dwiema klasami i dwójką nauczycieli. W 1839 nosiłą nazwę Szkoły Pauperów, w 1844 była to Szkoła Żeńska, w 1867 Staromiejska Elementarna Szkoła dla Dziewcząt. W latach 1892–1945 funkcjonowała jako szkoła dla dzieci głuchych i niedosłyszących, po przeniesieniu tu siedziby szkoły tego typu, funkcjonującej początkowo, przynajmniej od 1878, przy Heilige-Geist-Gasse 111 (ul. św. Ducha 53, róg z ul. Złotników)
