MISZKIN TERESA, profesor Akademii Sztuk Pięknych
< Poprzednie | Następne > |
TERESA MISZKIN (20 X 1947 Gdańsk – 2024 Gdańsk) malarka, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku (ASP). W 1966 absolwentka gdańskiego Technikum Łączności, po którym pracowała w Centrum Techniki Okrętowej w Gdańsku. W latach 1968–1973 studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, kontynuowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w Gdańsku (od 1996 ASP). Dyplom obroniła w 1973 w Pracowni Malarstwa i Rysunku Władysława Jackiewicza. Od tego czasu do 2018 związana zawodowo z gdańską uczelnią: 1974–1976 asystent w pracowni Władysława Jackiewicza, w 1976–1979 starszy asystent w Katedrze Malarstwa u prof. Kazimierza Ostrowskiego, w 1979 adiunkt, od 1982 kierownik Pracowni Rysunku i Malarstwa, w 1989 docent. Od 1993 profesor tytularny, od 2003 profesor zwyczajny, w latach 1999–2002 prodziekan Wydziału Malarstwa i Grafiki, od 2002 do 2008 dziekan tegoż Wydziału.
W 1977 jej prace były eksponowane na wystawie "22 artystów" w łódzkim Muzeum Sztuki. Jej sztukę określono jako „realizm antropologiczny". Uczestniczyła w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą, m.in.: Polaków Portret Własny, Muzeum Narodowe, Kraków 1980; Kunst der-80er Jahre, Mannheim 1982; Artyści z Gdańska, Paryż 1985; VI Triennale w New Delhi 1986; XIX Biennale Międzynarodowej Sztuki w Sao Paulo 1987; Festiwal Współczesna Sztuka i Architektura Północy 11 Państw i 11 Miast, Leeuwarden 1990; Polish Figure, Slocum Galeries, Johansen City 1997; Sztuka Współczesna Polski, African Windows Museum, Pretoria 1998; Trwanie, Centrum Sztuki, Galeria EL, Elbląg, 2002; Obraz Roku 2002, Art& Bussines, Warszawa 2003; 60 lecie ASP w Gdańsku, Pałac Opatów, Gdańsk 2006; Ogrody, Muzeum Narodowe, Szczecin 2008; Gdańsk w Istambule, Muzeum Sztuki, Istambuł 2010; Widzieć, VI Forum Malarstwa Polskiego, Galeria Sztuki Współczesnej, Zamek w Poznaniu, Poznań 2010; Sąsiadki-Nachbarinnen, Gdańsk–Berlin 2012–2013, Fête Funèbre, Zbrojownia Sztuki, Gdańsk 2016.
Przedstawiała także swoje prace na wystawach indywidualnych, między innymi w BWA: w Koszalinie, Legnicy i Gdańsku 1978-1980; w Galerii 72 w Chełmie 1984; w Muzeum Narodowym we Wrocławiu, Wrocław 1987; w Galerii Refektarz, Kartuzy 1999, w Muzeum Wisły, Tczew 2002, w Galerii STUDIO, Pałac Kultury i Nauki, Warszawa 2006 oraz monograficzną wystawę malarstwa „pejzaże intymne” w Pałacu Opatów, Gdańsk 2006, w Galerii Gdyńskiego Centrum Filmowego 2016.
Była stypendystką m.in. Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki (1974), Ministerstwa Kultury i Sztuki (1976, 1977, 1984-1985), miasta Mannheim (1982, Niemcy), Fundacji Pollock-Krasner (USA, 1998), Adolph and Esther Gottlieb Foundation (USA, 2004) oraz Marszałka Województwa Pomorskiego (2005). Jej obrazy znajdują się w zbiorach muzealnych, m.in. w Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowego w Gdańsku, Krakowie, Szczecinie i Wrocławiu oraz Muzeach Okręgowych w: Toruniu, Chełmie, Słupsku, Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze, w zbiorach Zachęty Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie, BWA w: Sopocie, Legnicy, Koszalinie, Białymstoku, Szczecinie, Olsztynie, a także kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.
Redaktor naukowa publikacji Teresa Miszkin. Malarstwo (Gdańsk 2018). Laureatka wyróżnień i nagród, między innymi: wyróżnienie honorowe w 1974 „Bielska Jesień 74”, I nagroda w 1975 „Bielska Jesień 1975”, I Nagroda na IX Ogólnopolskiej Wystawie Młodych (1976), wyróżnienie w VIII edycji Złotego Grona, Zielona Góra 1977, Grand Prix w 1985 Lębork „Witkacy 85”, Grand Prix w 1986 na XIII Festiwalu Polskiego Malarstwa w Szczecinie, 1988 Nagroda Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki za osiągnięcia w malarstwie, Brązowy Medal na II Biennale Azja–Europa w Ankarze (1989), wyróżnienie Obraz Roku 2002 “Art Business”, Warszawa 2003. W 1988 laureatka Nagrody Artystycznej Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, w 2012 Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis”, w 2017 odznaczona Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Laureatka Nagrody im. Kazimierza Ostrowskiego za rok 2020.