SZKOŁA ŚW. BARBARY
< Poprzednie | Następne > |
SZKOŁA ŚW. BARBARY, przy Długich Ogrodach. Po raz pierwszy wspomniana w 1456 przy kościele św. Barbary. Od 1635 w nowym budynku szkolnym (pod który fundamenty położono 10 IV 1634, a pierwsze zajęcia odbyły się 10 XII 1636), położonym w obrębie ówczesnego cmentarza parafialnego. Nową szkołę poświęcił pastor kościołą św. Barbary Jacob Schlacovius (Schlakau), wygłosił też z tej okazji specjalne kazanie, później ogłoszone drukiem. Nd wejściem do szkoły umieszczono inskrypcję z łacińskim napisem (w tłumaczeniu): „Bogu, Miastu, Potomności / Na chwałę, ozdobę, pożytek / ten nowy przybytek został / Pobożnie, właściwie i roztropnie / Ufundowany, postawiony, przystosowany / Na nową siedzibę Muz / W roku, w którym / Władysław IV pokonał dwóch jawnie / Groźnych dla Królestwa wrogów”.
W 1787, staraniem burmistrza Eduarda Friedricha Conradiego, przekształcona ze szkoły łacińskiej w szkołę miejską (Bürgerschule) z językiem niemieckim, zapewniała wówczas bezpłatne mieszkanie starszemu (rektorowi) i młodszemu nauczycielowi. Po 1824 szkoła elementarna. W 1873 przejęta przez miasto w ramach odszkodowania, stare budynki wyburzono, w nowo wybudowanym w jej miejsce dużym budynku podstawowa szkoła dla dziewcząt.
1570–1571 | Michael Coletus |
1599 | Lucas Berend |
1601 | Martinus Reinholdi |
1603–1620 | Johann Woyke (Woikius) (zm. 1620), pochodził ze Straupitz (rejon Spreewald) na Łużycach, rektorem był od sierpnia 1603 |
1621–1624 | Petrus Bartholdus (1590 Goleniów – 29 VIII 1624 Gdańsk), w grudniu 1613 zapisany został do gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, kończył je mową o zmartwychwstaniu Chrystusa pod opieką Andreasa Hojera, początkowo conrektor szkoły św. Jana, od 18 IV 1618 conrektor szkoły św. Bartłomieja. Pochowany w kościele NMP w Gdańsku |
1624–1630 | Friedrich Haupt (zm. w czercu 1657), w 1616 nauczyciel, w 1620 kantor, następnie od 18 I 1630 pastor kościół św. Jerzego na Oruni |
1630–1644 | Joachim Witzke, za jego czasów wybudowano nowy budynek szkołny, zm. nagle na apopleksję 8 IV 1644, w wieku 40 lat |
1644–1651 | Andreas Büttner, następnie pastor w Kiezmarku, zm. 14 VIII 1652, w wieku 37 lat |
1652–1653 | Adam Plasterus (zm. 20 XII 1653, w wieku 37 lat) gdańszczanin |
1654 | Martin Coler (zm. 16 III 1654), poprzednio kantor, zmarł po 30 latach pracy w szkole |
1654–1669 | Bartholomäus Knoff (zm. 26 VII 1669, w wieku 63 lat), gdańszczanin, we wrześniu 1616 zapisany do gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, stanowisko rektora objął 26 III 1654 |
1669–1671 | Gabriel Marquardt (zm. 19 I 1700, w wieku 62 lat), gdańszczanin, w styczniu 1654 zapisany do gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, jednocześnie rektor tejże szkoły i kaznodzieja w kościele św. Barbary, od października 1671 pastor w Rokitnicy, od sierpnia 1680 kaznodzieja w kościele św. Olafa w Wisłoujściu |
1671–1672 | Christian Picaeus (Pyceaus) (zm. 1672), pochodził z Wernigerode w Saksonii, wcześniej kantor w Tczewie, następnie nauczyciel i kantor w szkole św. Barbary, jako rektor nadal był tu kantorem. W 1685 jego syn Christian na dłużej opuścił Gdańska, po ppowrocie 8 V 1688 uzyskał potwierdzenie kupieckiego obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli) |
1673–1681 | Johann Doebelius (zm. 1681), pochodził z Bergen z Rugii, poprzednio nauczyciel w tejże szkole |
1682–1691 | Michael Kempin |
1691–1692 | Abraham Rebiger (zm. 20 XII 1692 w wieku 43 lat), gdańszczanin, w lipcu 1660 zapisany do Gimnazjum Akademickiego, od maja 1683 zatrudniony w tymże Gimnazjum, rektor tejże od października 1691 |
1693–1740 | Martin Lademann (zm. 16 IX 1740, w wieku 75 lat), gdańszczanin, początkowo ksiądz katolicki, przeszedł na luternizm, od 1687 kantor w tejże szkole, od 6 II 1693 rektor |
1740–1760 | Leonhard Brandamus Wille, gdańszczanin, ur. 1690, w 1715 student w Rostocku, od 1756 kandydat gdańskiego Ministerium Duchownego na kaznodzieję |
1760–1787 | Jeremias Moll, w 1760–1780 kandydat Ministerium Duchownego na kaznodzieję |
1788–1795 | Abraham Beniamin Skusa |
1795–1807 | Friedrich Deschner |
1807–1815 | August Wilhelm Friedrich Unselt |
1815–1824 | Matthias Gotthilf Löschin |