GÖTZ GOTTFRIED, lekarz, radny

Z Encyklopedia Gdańska
Wersja Blazejsliwinski (dyskusja | edycje) z dnia 21:03, 4 lis 2024

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Z lewej kamienica przy Langgasse 394 (ul. Długa 29), w latach 1809–1844 należąca do Gottfrieda Götza, fot. Eduard Flottwell, 1859

GOTTFRIED GÖTZ (chrzest 8 X 1774 w kościele św. Barbary, Gdańsk – 18 V 1844 Gdańsk), lekarz. Syn Friedricha Christiana (chrzest 25 IX 1731 w kościele św. Jana – 16 V 1796 Gdańsk), w czerwcu 1745 zapisanego do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego, studenta teologii w Getyndze (1651), Lipsku i Magdeburgu (1654), kaznodziei w kościele szpitala Wszystkich Bożych Aniołów, od 1761 drugiego pastora kościoła św. Barbary i poślubionej 29 VI 1762 w tym kościele Susanny Dorothei (26 V 1746 – 25 VIII 1823), córki Jacoba Friedricha Wittwerka. Brat Christiny Elizabethy (16 X 1777 – 7 VIII 1842 Koźliny), żony Friedricha Deschnera, rektora szkoły św. Barbary, później pastora w Koźlinach.

Zapisany 2 IX 1788 do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego (zachował się jego rękopiśmienny sztambuch), następnie odbył uniwersyteckie studia medyczne. Od około 1800 pracował w Gdańsku jako lekarz prywatny, od 9 IV 1801 członek Towarzystwa Przyrodniczego. W latach 1814–1817 przewodniczący gdańskiej Rady Miejskiej, w 1821 współzałożyciel i pierwszy prezes Danziger Sparkassen-Aktien-Verein (Gdańska Kasa Oszczędnościowa), następnie do 1844 jej udziałowiec. Zaangażowany był w zwalczanie epidemii cholery w Gdańsku w latach 1831 i 1837 ( epidemie 1801–1945).

Początkowo mieszkał i miał gabinet w kamienicy otrzymanej od teścia przy Grosse Krämergasse 651 (ul. Kramarska 10). Następnie był właścicielem kamienicy przy Langer Markt 481 (Długi Targ 25), którą sprzedał w 1810, po nabyciu wcześniej innej, przy Langgasse 394 (ul. Długa 29) (z domem tylnym przy Hundegasse 335 (ul. Ogarna 111)), gdzie mieszkał do śmierci. Właściciel posiadłości w podgdańskich Młyniskach.

Od ślubu 9 XII 1802 w kościele Najświętszej Marii Panny żonaty był z Johanną Justiną (1777 – 28 I 1837 Gdańsk), córką kupca Theodosiusa Christiana Frantziusa. Syn Emil Friedrich był lekarzem, córki powychodziły za mąż: Maria (7 XI 1803 Gdańsk – pochowana 2 IX 1848 Gdańsk) w 1834 za kupca Carla Wilhelma Gustava Steffensa, Johanna Euphrosina Louisa (chrzest 8 III 1805 Gdańsk – pochowana 19 VI 1886 Gdańsk) 2 VIII 1826 za Carla Roberta von Frantziusa (1800–1874).

Kamienicę przy Langgasse 394 (ul. Długa 29) w 1845 nabyła od jego spadkobierców spółka handlowa Schubert & Meyer.MrGl









Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 332, 370.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 207.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania