WOŁOS FELIKS WOJCIECH, proboszcz kościoła Podwyższenia Krzyża Świętego

Z Encyklopedia Gdańska
Wersja Blazejsliwinski (dyskusja | edycje) z dnia 18:23, 9 lip 2024

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Grób ks. Feliksa Wojciecha Wołosa

FELIKS WOJCIECH WOŁOS (16 XII 1912 Kolonia Grabówka, powiat Kraśnik – 25 III 1997 Gdańsk), proboszcz kościoła Podwyższenia Krzyża Świętego w Gdańsku- Chełmie. Jeden z jedenaściorga dzieci w rodzinie rolniczej Antoniego (11 V 1884 – 24 VI 1968 Gdańsk) i Apolonii z domu Mirosław (9 II 1892 – 13 VIII 1972 Gdańsk). Najmłodszy brat, Ryszard, był proboszczem kościoła św. Wojciecha w Świbnie.

W 1935 zdał maturę w Gimnazjum im. Jana III Sobieskiego w Krakowie, w 1935–1940 uczęszczał do Seminarium Duchownego w Krakowie. Wyświęcony 3 IX 1939, do 1948 w zakonie kapucynów. Od 1945 w Gdańsku. W latach 1946–1947 kapelan szpitala Najświętszej Marii Panny na Dolnym Mieście, od 1947 także rektor kościoła Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. W tym samym 1947 wikary w kościele (katedrze) Trójcy Świętej w Gdańsku–Oliwie i od 21 XI 1947 administrator nowo erygowanej parafii Podwyższenia Krzyża Świętego na Chełmie, od 1969 do 20 VII 1987 jej proboszcz, potem emeryt z rezydenturą w tej samej parafii. Umiejętnie wykorzystał krótki okres „odwilży” po Październiku 1956 rozbudowując dotychczasową kaplicę cmentarną do postaci „pełnego” kościoła (jedyny kościół zbudowany/rozbudowany w czasie rządów nad diecezją gdańską biskupa Edmunda Nowickiego). 23 IX 1960, na terenie parafii, jako pierwszej miejskiej w Gdańsku, uroczyście przyjmował peregrynującą po Polsce kopię obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej. W latach 1965–1966 powołany był przez władze kościelne do diecezjalnego Komitetu Milenijnego, był organizatorem straży kościelnej zabezpieczającej 29 V 1966 porządek przed gdańskim kościołem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny podczas obecności kardynała Stefana Wyszyńskiego (zob. wizyty prymasa Polski Stefana Wyszyńskiego w Gdańsku).

W latach 1946–1953 był też spowiednikiem sióstr franciszkanek w Domu Dziecka na Starych Szkotach, w 1947–1948 diecezjalny Referent Trzeźwości, do 1974 diecezjalny duszpasterz nauczycieli i wychowawców. Pochowany w Gdańsku na cmentarzu Nowym Zbawiciela ( cmentarze na Chełmie). JANSZ

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania