LIMON JERZY, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
< Poprzednie | Następne > |
JERZY LIMON (24 V 1950 Malbork – 3 III 2021 Gdańsk), historyk, tłumacz literatury angielskiej, teatrolog, pisarz, profesor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Syn Zenona i Wandy, brat Janusza Limona. Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego w Sopocie i Uniwersytetu Adama Mickiewicza (UAM) w Poznaniu, gdzie do 1975 studiował filologię angielską i historię. W latach 1975–1980 wykładowca literatury w Instytucie Filologii Angielskiej UAM, od 1979 doktor.
Od 1980 w Instytucie Anglistyki UG. Od 1985 doktor habilitowany (przewód na UAM), od 1993 profesor tytularny. W okresie 1983–1993 wicedyrektor Instytutu Anglistyki UG, od 1993 kierownik Zakładu Historii Literatury i Kultury Angielskiej (później Zakład Literatury Brytyjskiej). W latach 2013-2017 kierował Katedrą Sztuk Scenicznych. Wykładał gościnnie między innymi w Hunter College, University of Delaware, University of Colorado, Shakespeare Institute w Waszyngtonie. Stypendysta między innymi British Council (1984–1985), Folger Shakespeare Library (1987–1988), Fundacji Alexandra von Humboldta (1991–1992).
Od 1989 prezes Fundacji Theatrum Gedanense, stawiającej sobie za cel przywrócenie pamięci o obecności w Gdańsku teatru elżbietańskiego ( teatr do końca XVIII wieku). Dyrektor naczelny Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego. Od 1996 członek założyciel Forum Integracji Nauki, Kultury i Sztuki Sfinks w Sopocie.
Członek korespondent krajowy Polskiej Akademii Umiejętności, członek Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Międzynarodowego Towarzystwa Szekspirowskiego, Polskiego Towarzystwa Szekspirowskiego, Polskiego Towarzystwa Historyków Teatru, ZAiKS-u, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Najważniejsze publikacje naukowe: Gentlemen of a Company. English Players in Central and Eastern Europe, c. 1590 – c. 1660 (1985, 2009), Dangerous Matter. English Drama and Politics in 1623/24 (1986), Gdański teatr „elżbietański” (1989), The Masque of Stuart Culture (1990), Między niebem a sceną. Przestrzeń i czas w teatrze (2002), Trzy Teatry (2004), Piąty wymiar teatru (2006), Obroty przestrzeni (2008), The Chemistry of the Theatre (2010), Brzmienia czasu. O aktorstwie i mowie scenicznej (2011), Młot na poetów albo Kronika ściętych głów (2014), Szekspir bez cenzury. Erotyczny żart na scenie elżbietańskiej (2018). Autor wielu przekładów z języka angielskiego. Powieści: Muenchhauseniada (1980), Kaszubska Madonna (1991), Wieloryb (1998), Koncert Wielkiej Niedźwiedzicy (2001).
W 2006 otrzymał Nagrodę Naukową Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza. Odznaczony Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze – Gloria Artis (2006) oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011). Laureat Nagrody Artystycznej Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki (1991, 1999). W 2006 otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury z okazji X-tej edycji Festiwalu Szekspirowskiego. We wrześniu 2014, w związku z otwarciem Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego, królowa brytyjska Elżbieta II przyznała mu za zasługi dla brytyjsko-polskiej współpracy kulturalnej Honorowy Order Imperium Brytyjskiego w stopniu oficera (wręczony przez ambasadora brytyjskiego 29 I 2015 w Gdańsku). W 2015 otrzymał Medal św. Wojciecha, Złoty Medal Uniwersytetu Gdańskiego "Doctrinae Sapientiae Honestati", był Laureatem Nagrody Jerzmanowskich, przyznawanej przez Polską Akademię Umiejętności, w plebiscycie „Dziennika Bałtyckiego” został uznany Człowiekiem Roku 2015. W 2019 Laureat Nagrody im. Aleksandra Gieysztora, w Stratfordzie (rodzinnym mieście Szekspira) odebrał międzynarodową nagrodę Pragnell Shakespeare Award za osiągnięcia w popularyzowaniu i rozwoju wiedzy na temat dzieł Williama Szekspira.
Był mężem Justyny z domu Marcinkiewicz, między innymi wiceprezeską „English Unlimited”, ojciec Tomasza i Julii. Pochowany 27 III 2021 na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie. 23 IV 2022 w Gdańskim Teatrze Szekspirowskim otwarto bibliotekę jego imienia, księgozbiór (około 3200 pozycji) podarowała żona, fundatorem biblioteki było Amerykańskie Towarzystwo Przyjaciół Fundacji Theatrum Gedanense, wnętrze zaprojektował i wykonał Tomasz Krupiński. Od 26 V 2022 jego imię nosi Sala Teatralna w budynku Neofilologii na Wydziale Filologicznym UG.