NABRZYSKI MICHAŁ, farmaceuta, profesor Akademii Medycznej w Gdańsku
| < Poprzednie | Następne > |
MICHAŁ NABRZYSKI (29 IX 1928 Zaleszany, według innych źródeł: Kępie Zaleszańskie, powiat tarnobrzeski, województwo podkarpackie – 2 II 2008 Gdańsk), farmaceuta, profesor Akademii Medycznej w Gdańsku (AMG). Do 1949 używał nazwiska Nadbrzeski, które zostało urzędowo skorygowane na Nabrzyski. Syn Jakuba Nabrzyskiego, robotnika, szewca i pracownika budowlanego oraz Marii z domu Rzepki. W 1940 jego ojciec został wywieziony na roboty przymusowe do Niemiec, gdzie zapadł na gruźlicę, w 1942 odesłany do Polski, niebawem zmarł.
W latach 1935–1942 pobierał naukę w Szkole Podstawowej w Tarnobrzegu. Ze względu na złe warunki materialne podejmował prace dorywcze, szkołę podstawową ukończył eksternistycznie, naukę kontynuował samodzielnie. Po zakończeniu wojny został przyjęty do trzeciej klasy gimnazjum w Tarnobrzegu. W 1945 przeniósł się z matką i siostrą do Jeleniej Góry, gdzie podjął pracę
i kontynuował naukę w Gimnazjum Ogólnym i Liceum dla Dorosłych. W 1947 zdał tzw. małą maturę, w 1949 otrzymał świadectwo dojrzałości.
W 1949 podjął studia farmaceutyczne na Akademii Lekarskiej w Gdańsku (od 3 III 1950 – Akademia Medyczna). Na trzecim roku studiów został zatrudniony na stanowisku młodszego asystenta w Zakładzie Chemii Ogólnej Wydziału Lekarskiego AMG, w latach 1952–1953 był zastępcą asystenta. Prowadził zajęcia dla studentów I roku Wydziału Lekarskiego. W 1953 ukończył studia i otrzymał tytuł magistra farmacji, awansował też na stanowisko asystenta. W grudniu 1953 został przeniesiony na Wydział Farmaceutyczny AMG, od 1954 starszy asystent.
W 1958 został jednym z autorów ogólnopolskiego programu studiów dla kierunku farmacja, który zakładał między innymi obowiązek pisania przez studentów prac magisterskich. Był współautorem nowego programu nauczania bromatologii. Od 1 II 1962 pracował w Katedrze Nauki o Środkach Spożywczych i Zakładzie Badania Żywności i Przedmiotów Użytku. W 1966 otrzymał czasowy awans na stanowisko adiunkta, w 1967 mianowano go na czas nieokreślony. Pod koniec lat 60. XX wieku odbył kilkumiesięczny staż w National Institute of Radiation Protection w Sztokholmie, gdzie prowadził badania związane z problematyką zanieczyszczenia ryb sztucznymi izotopami promieniotwórczymi. W 1970 został starszym wykładowcą. Od 1970 do 1981 był prodziekanem Wydziału Farmaceutycznego AMG.
Od 1965 doktor nauk farmaceutycznych, na podstawie rozprawy: Badania nad oznaczaniem magnezu w niektórych krajowych konserwach rybnych (promotor: Józef Wierzchowski, ówczesny kierownik Katedry Nauki o Środkach Spożywczych AMG). W 1974 ukończył specjalizację I stopnia z chemii farmaceutycznej. Od 1975 doktor habilitowany nauk farmaceutycznych, na podstawie rozprawy: Badania zawartości niektórych metali ciężkich w żywności w aspekcie zanieczyszczenia środowiska naturalnego, ze szczególnym uwzględnieniem problemu skażenia ryb rtęcią, od 1976 na stanowisku docenta. W 1977 uzyskał specjalizację II stopnia z zakresu analizy bromatologicznej. W latach 1981–1984 zastępca dyrektora Instytutu Chemii i Analityki AMG. W 1987 pełnił obowiązki kierownika Katedry i Zakładu Chemii AMG, w 1988 objął jej kierownictwo. Od 1989 profesor nadzwyczajny (tytularny), zrezygnował ze stanowiska kierownika Katedry i Zakładu Chemii Analitycznej i przeniósł się do Katedry i Zakładu Bromatologii. Był członkiem komisji egzaminacyjnych między innymi na I stopień analizy farmaceutycznej, II stopień analizy bromatologicznej i bromatologii oraz na III stopień dla lekarzy weterynarii. Od 1995 profesor zwyczajny, od początku 1999 na emeryturze. W latach 2001–2007 był przewodniczącym Rady Klubu Seniora AMG.
Zajmował się badaniami nad żywnością, toksykologią pożywienia i przedmiotów użytkowych. Autor prac publikowanych między innymi w czasopismach: „Farmacja Polska”, „Bromatologia i Chemia Toksykologiczna”, „Chemia Analityczna”, „Przemysł Spożywczy”, „Rocznik Państwowego Zakładu Higieny”, „Analytical Chemistry”, „Environmental Pollution”, „Die Nahrung”, „Die Zeitschrift für Lebensmittel- Untersuchung und Forschung”. Autor rozdziałów w podręcznikach akademickich. Prowadził działalność edukacyjną, brał udział w programach telewizyjnych, w których poruszał problem zanieczyszczenia żywności metalami ciężkimi i negatywnego wpływu tego zjawiska na organizm ludzki, ze szczególnym uwzględnieniem dzieci. Prowadził działalność informacyjną w szkołach średnich w Gdańsku. W latach 70. i 80. XX wieku był opiekunem chóru im. Tadeusza Tylewskiego AMG,
z którym wyjeżdżał pod koniec lat 70. XX wieku między innymi do Kanady i USA.
W 1976 był organizatorem I Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej Zespołu Aptek Otwartych w Gdańsku. Należał do Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego, w latach 1976–1983 był prezesem oddziału gdańskiego ( Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne Oddział Gdański) i przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego XI Zjazdu Naukowego PTFarm, który odbył się w Gdańsku w 1979. Od 1985 do 1998 był przewodniczącym Ogólnopolskiej Sekcji Bromatologicznej przy Zarządzie Głównym PTFarm. Od 1982 był członkiem Komitetu Chemii Analitycznej PAN, a w jego ramach przez 18 lat – przewodniczącym Komisji Analizy Bromatologicznej ponadto był członkiem Komitetu Żywienia Człowieka PAN oraz Komisji Higieny Żywienia Człowieka przy tym Komitecie, a także ekspertem Polskiego Towarzystwa Toksykologicznego w zakresie toksykologii żywności, opracowywał opinie zlecane przez Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Fizyki Medycznej, Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (od 1951). W latach 1980–1992 członek Rady Sanitarno-Epidemiologicznej przy Głównym Inspektorze Sanitarnym Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej. Był członkiem Komitetu Redakcyjnego kwartalnika „Bromatologia i Chemia Toksykologiczna”. W 2005 współtwórca Stowarzyszenia Absolwentów AMG.
W latach 1953–1980 należał do Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia, w 1955–1981 do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, następnie do NSZZ „Solidarność”.
Odznaczony Srebrnym (1956) i Złotym (1969) Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1984), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1979), Medalem 30-lecia AMG (1975), Medalem Zasłużonego dla AAM (1978), Medalem 50-lecia AMG (1995), Medalem im. Ignacego Łukasiewicza, przyznawanym przez PTFarm. (1986), Medalem im. Szustera (1999), odznaką Tysiąclecia Państwa Polskiego (1966), odznakami „Za zasługi dla Gdańska” (1967)
i „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1970), Złotą Odznaką ZMW (1972), odznaką „Za wzorową pracę w służbie zdrowia” (1980). W 1994 otrzymał wyróżnienie International Man of the Year 1993/94, przyznawane przez Centrum Bibliograficzne Cambridge, był także od 2001 członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego.
Od 1955 żonaty był z Alicją Julią z domu Tomasikiewicz. Ojciec Jolanty Małgorzaty (ur. 1956 Gdańsk), lekarki, absolwentki AMG i Hanny (21 III 1958 Gdańsk – 26 VI 2019 Gdańsk). Pochowany na cmentarzu Srebrzysko.
