STEIN JOHANN von, burmistrz Głównego Miasta Gdańska
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN von STEIN (zm. około 1359 Gdańsk), burmistrz Głównego Miasta Gdańska. Zapewne syn Heinricha von Steina, rajcy w Lubece. W 1332 roku członkiem Rady Miejskiej był jego krewny (być może brat) Gottschalk von Stein (de Lapide); inny z braci to najpewniej Heinrich von Stein, pleban kościoła św. Katarzyny.
Od 1342 roku Johann von Stein był rajcą Głównego Miasta Gdańska, od 1356 burmistrzem. Można przyjąć, że urząd pierwszego burmistrza sprawował w 1357 i 1359 roku, drugiego – w 1356 i 1358 roku. Jeszcze jako rajca został poświadczony na najwcześniejszych dwóch samodzielnych dokumentach Rady Miejskiej z 1346 roku, w których potwierdzono nadanie przez zakon rzeźni na Spichlerzach (obecnie okolice ul. Chmielnej) cechowi gdańskich rzeźników, a Wernerowi von Cingerowi nadano z patrymonium miejskiego 22 łany na prawie chełmińskim. Lata 50. XIV wieku w Głównym Mieście Gdańsku stały przede wszystkim pod znakiem zasiedlania gruntów na północ od obecnej ul. Szerokiej (tzw. Nowego Miasta), dawniej należących do klasztoru dominikanów. W okresie pełnienia przez niego urzędu burmistrza doszło do ugody Rady Miejskiej ze szpitalem św. Ducha. Szpital, który prawdopodobnie pierwotnie znajdował się przy obecnej ul. św. Ducha, został przeniesiony na teren tzw. Nowego Miasta, otrzymał tam działkę między północną pierzeją obecnej ul. Tobiasza a murem miejskim. Umowę tę potwierdził 3 IV 1357 roku zwierzchnik szpitala, wielki mistrz krzyżacki Winrich von Kniprode. Istotne zmiany nastąpiły w rozwijającej się kancelarii miejskiej, pośrednio również wiązały się z ostatecznym ukształtowaniem sieci ulicznej (zwłaszcza w tzw. Nowym Mieście). Od 15 IX 1357 roku zaczęto korzystać z nowej księgi gruntowej, w której tytuły własności przepisano na podstawie starszej (nieistniejącej dziś) księgi, rejestru czynszowego oraz z „pamięci rajców miejskich”.
Johann von Stein czerpał znaczne dochody z 18 rent ustanowionych na parcelach z terenu Głównego Miasta Gdańska i należał do czołowych przedstawicieli gdańskiego patrycjatu mających korzyści finansowe z tego tytułu (rocznie 41 grzywien 1 wiardunek). Posiadał dwie nieruchomości: działkę przy północnej pierzei platea panum (ul. Ogarna) oraz przy longa platea (ul. Długa), w bloku zabudowy między Twergasse (ul. Mieszczańska) a Matzkausche Gasse (ul. Ławnicza).
Miał syna Meinharda, rajcę Głównego Miasta Gdańska w latach 1372–1397.
