KAŁĘDKIEWICZ ZDZISŁAW, artysta malarz, pisarz

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Zdzisław Kałędkiewicz, lata 60. XX wieku
Zdzisław Kałędkiewicz, Dom Towarzystwa Przyrodniczego, 1954
Zdzisław Kałędkiewicz, Zbrojownia, 1954
Zdzisław Kałędkiewicz, Wyspa Spichrzów, 1954
Zdzisław Kałędkiewicz, Prom na Motławie, 1954

ZDZISŁAW KAŁĘDKIEWICZ (31 VIII 1913 Częstochowa – 6 III 2005 Bojano koło Gdyni), artysta malarz, pisarz. Syn Piotra i Cecylii z domu Kwaśniewskiej. Brat Tadeusza (1911 – 1939, zaginiony), poety (zbiór 2% Żołnierskiego Poematu wydany pośmiertnie z rysunkami brata, Gdańsk 2000). Absolwent częstochowskiego Gimnazjum Humanistyczno-Przyrodniczego im. Romualda Traugutta. Jego pierwsze wiersze drukowano w 1930 w częstochowskiej prasie: „Kurierze Literacko-Naukowym”, „Ilustrowanym Kurierze Częstochowskim” i „Drugim Torze”. Po odbyciu w 1935–1936 służby wojskowej w Równem (obecnie Ukraina), od 1937 pracował w Spółdzielni Rolniczej w Wieluniu. Podjął także studia w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, między innymi u Władysława Jarockiego i Kazimierza Sichulskiego.

Po wybuchu II wojny światowej razem z bratem we Lwowie, kontynuował studia na tamtejszej politechnice i naukę w pracowni Władysława Lama. Po powrocie do Częstochowy pracował jako pomocnik murarski i artysta-modelarz w Zakładach Elektro-Ceramicznych St.P.Bednarski oraz jako robotnik w Zakładzie Oczyszczania Miasta. Należał do Armii Krajowej, był zastępcą szefa wywiadu na trzy częstochowskie dzielnice.

Po zakończeniu działań wojennych współorganizował życie artystyczne w Częstochowie, będąc jednym z założycieli tamtejszych oddziałów Związku Polskich Artystów Plastyków i Związku Zawodowego Literatów Polskich, wykładał również w Wolnej Szkole Sztuk Pięknych. W czerwcu 1945 wyjechał do Gdyni i objął stanowisko referenta zabezpieczania zabytków Gdańska, następnie kierownika zbiorów muzealnych województwa gdańskiego przy Wydziale Kultury i Sztuki. W 1946 razem z żoną przeprowadził się do Gdańska-Oliwy i od 1 XI 1946 do 1953 pracował jako asystent prof. Władysława Lama w Katedrze Rysunku i Malarstwa Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej, prowadził także kurs rysunku, w którym uczestniczył między innymi Zbigniew Herbert. 28 IV 1955 zdał eksternistycznie egzamin na Wydziale Malarstwa Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych i uzyskał dyplom artysty-malarza. W latach 1957–1962 wykładowca tej uczelni, 1954–1973 Liceum Sztuk Plastycznych w Gdyni, w latach 1964-1966 jego dyrektor. W 1964 na stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki we Francji.

Malował pejzaże i abstrakcyjne kompozycje, tematy marynistyczne; ulubiony motyw – widok brzegu morskiego (cykl prac podczas budowy Portu Północnego w latach 70. XX wieku). Od 1945 wystawy krajowe (w tym pierwszy powojenny w Polsce Salon Wiosenny 1945, gdzie wystawił 12 obrazów), między innymi marynistyczne (1962, 1963 i 1964), od 1964 również za granicą: w Szwecji, Jugosławii, Francji, Wielkiej Brytanii, ZSRR. Wystawy indywidualne: w Gdańsku (1964, 1965, 1966, 1967, 1969), Sopocie, Gdyni, Wrocławiu, Warszawie. Autor książek, między innymi Muza na bidecie, Ta jedyna.

W 1984 uhonorowany nagrodą wojewody gdańskiego za wybitne osiągnięcia w dziedzinie sztuki, w 1999 otrzymał Medal księcia Mściwoja II za twórczość artystyczną i literacką oraz wkład w kulturę. Od 1945 mąż Ireny z domu Sitarz (1922 Częstochowa – 1966 Oliwa), ojciec trojga dzieci, w tym Wojciecha (ur. 1949 Gdańsk), absolwenta Politechniki Gdańskiej (1973), inżyniera budownictwa morskiego, między innymi budowniczego Elektrowni Wodnej w Żarnowcu. Pochowany wraz z żoną na Cmentarzu Komunalnym w Oliwie. W 2020 na budynku, w którym mieszkał w Oliwie, przy ul. Leśnej 9, zawieszono upamiętniającą go tablicę. MJB

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania