NIEZNALSKA DOROTA, artystka wizualna
| < Poprzednie | Następne > |
DOROTA NIEZNALSKA (ur. 19 IX 1973 Gdańsk), artystka wizualna. Córka Bogusława Nieznalskiego. W 1992 ukończyła Liceum Sztuk Plastycznych w Gdyni-Orłowie. W latach 1993–1999 studia na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych, otrzymując dyplom w pracowni Grzegorza Klamana. Autorka instalacji i wideoinstalacji, fotografii, rzeźb oraz filmów wideo.
Uwagę krytyków zwraca znaczenie, jakie nadaje współczesnym, funkcjonującym w różnych sferach życia stereotypom kulturowym. Innym ważnym motywem jej sztuki jest dialog z katolicką tradycją i przedstawianie jej wpływu na polską tożsamość. Najgłośniejszą pracą artystki jest instalacja Pasja z roku 2001, prezentowana w galerii w Domu Angielskim przy ul. Chlebnickiej 16, która już po zakończeniu wystawy stała się przyczyną skandalu. W procesie sądowym zarzucano artystce obrazę uczuć religijnych chrześcijan. W 2003 uznana winną, a w 2010 wyrokiem sądu apelacyjnego ostatecznie uniewinniona.
Niektóre wystawy indywidualne: Absolucja, Galeria Wyspa, Gdańsk 1999; Dominacja, Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia”, Gdańsk 2001; Pasja, Galeria Arsenał, Białystok i Galeria Wyspa, Gdańsk 2001; Życie. Instrukcja obsługi, Nadbałtyckiego Centrum Kultury, Gdańsk 2001; Posłuszeństwo, Stary Browar, Poznań 2006; Królestwo, Galeria Piekary, Poznań 2009, 196 k.k. fotografie, wideo, Galeria Ego, Poznań 2012; Dorota Nieznalska, Królowa Polski, Muzeum Narodowe w Gdańsku, Oddział Sztuki Nowoczesnej – Pałac Opatów, Gdańsk 2012; Suur-Suomi/Great-Finland, Wyspa Art Institute, Gdańsk 2013; Kult pamięci! Tannenberg–Denkmal, Biuro Wystaw Artystycznych (BWA) Galeria Sztuki w Olsztynie (2014); Mowa nienawiści, Galeria Manhattan, Łódź (2014); Przemoc i Pamięć. Badania SRV Sektion Rassen- und Volkstumsforschung, Muzeum Miasta Gdyni (2018); Sprawa Stanisława Pyjasa, Galeria Sztuki Współczesnej „Bunkier”, Kraków (2020), Rassenhygiene. Badania Głównego Urzędu Rasy i Osadnictwa SS, Rasse-und Siedlungshauptamt, RuSHA – (Wartheland), Centrum Kultury ZAMEK, Poznań (2020). Jej prace były prezentowane między innymi na wystawach w Szwecji, Rosji, Rumunii, Niemczech, Portugalii, Finlandii, Gruzji, Chorwacji i USA.
W indywidualnej wystawie Miasto – zdarzenie – re-konstrukcja przemocy (2011), całkowicie poświęconej rodzinnemu miastu ( Gdańska Galeria Miejska 2), między innymi zrekonstruowała staranowaną przez czołg w grudniu 1981 roku Bramę nr 2 Stoczni Gdańskiej.
Wielokrotna stypendystka, między innymi stypendium pobytowego w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku dla realizacji pracy przeznaczonej na wystawę Kobieta o kobiecie II edycja BWA w Bielsku–Białej (2000); stypendium pobytowego Kunstforum Ostdeutsche Galerie, Regensburg, Niemcy (2005/2006); stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2009, 2013/2014); stypendium Marszałka Województwa Pomorskiego (2010, 2015); stypendium pobytowegp Polish Kultursommer Scholarship, Kiel, Niemcy (2010); stypendium pobytowego HIAP (Helsinki International Artist Programme), Cable Factory, Helsinki, Finlandia (2011/2012); stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za wybitne osiągnięcia artystyczne (2012); grantu z Programu Kultura polska na świecie, Instytut Adama Mickiewicza w Warszawie (2014), stypendium Kulturalnego Miasta Gdańska (2014).
Laureatka między innymi nagrody za The Germinations IX, Ferens Art Gallery, Hull, Anglia (1999), Nagrody Prezydenta Gdańska dla Młodych Twórców i Naukowców ( nagrody miasta Gdańska, 2002), III miejsca w konkursie na plakat Federacji na Rzecz Kobiet i Planowania Rodziny w Warszawie (2005), I nagrody Gdańskiego Biennale Sztuki Tożsamość Miejsca (2010).
