SZKOŁA MARIACKA. Założona przy kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP), z siedzibą na terenie probostwa pierwsza wzmianka z 1350 roku. Początkowo nauczano śpiewu kościelnego (nauczycielem był dzwonnik) i liturgii. Wyższy poziom organizacji osiągnęła przed rokiem 1383, kiedy wzmiankowano jej pierwszego rektora Johann Trutenow. O obsadzie stanowisk w szkole decydowali Krzyżacy, do których należał patronat nad kościołem NMP, w 1427 – mocą specjalnego przywileju wielkiego mistrza Paula von Russdorfa – nadawanie nominacji przeszło na Radę Miejską. W 1434 rektorem był mistrz (magister) Stefan, w 1444 mistrz Konrad Bock. W 1581 roku otrzymała nową siedzibę w renesansowym budynku przy Brotbänkengasse 2 (ul. Chlebnicka). Po 1712 budynek ten połączono z Nowym Domem Ławy przy Langer Markt 42 (Długi Targ), przenosząc szkołę do budynku przy Pfarrhof (nie istnieje), róg Kleine Krämergasse 4 (Podkramarska). W XVIII wieku wiodąca szkoła w szkolnictwie elementarnym, 10 XI 1817 połączona z Gimnazjum Akademickim, tworząc Gimnazjum Miejskie. ML
Kierownicy (rektorzy) szkoły mariackiej
| 1539–1540
|
Andreas Aurifaber
|
| 1545
|
Tesmarus
|
| 1551
|
Ignatius Schulz
|
| 1553
|
Menius
|
| 1557–1565
|
Martin Pretor
|
| 1566–1569
|
Michael Hecht
|
| 1569–1602
|
Valentinus Schreck
|
| 1603–1629
|
Johann Martinus
|
| 1629–1648
|
Nicolaus Rudovius
|
| 1648–1671
|
Jakob Zetzkius
|
| 1672–1678
|
Friedrich Wagner
|
| 1678–1707
|
Johannes Krieg
|
| 1707–1738
|
Daniel Colbe
|
| 1738–1755
|
Bernhard Ludolph Kemna
|
| 1756–1762
|
Johann Gerber
|
| 1762–1780
|
Michael Mündel
|
| 1780
|
Samuel Friedrich Unselt
|
| 1780–1786
|
Samuel Gottlieb Weickhmann
|
| 1786–1792
|
Heinrich Eduard
|
| 1793
|
Michael Baumann
|
| 1795–1804
|
Johann Jakob Czolbe
|
| 1806
|
Gottfried Heinrich Pobowski
|
| 1807–1809
|
Georg Wilhelm Cosack
|
| 1810–1817
|
Friedrich Theodor Kniewel
|
| ML
|
