UPHAGEN PETER, kupiec, armator, rajca
| < Poprzednie | Następne > |
św. Piotra i Pawła
PETER UPHAGEN (13 II 1704 Gdańsk – 22 I 1775 Gdańsk), kupiec, armator. Syn Wilhelma Heinricha Uphagena i Anny, córki Johanna Brandtlichta. Brat Karla (1 III 1699 Gdańsk – 25 III 1746 Gdańsk), w 1746 roku ławnika Głównego Miasta.
Od 1719 uczył się w domu handlu, w 1726 odbył podróż po Europie (Niemcy, Holandia, Anglia, Francja). Po powrocie do Gdańska w 1728 roku założył z kupcem Wilhelmem Jakobem Paleske firmę armatorsko-kupiecką Uphagen und Paleske (zob. gdańska flota handlowa 1454–1793), działającą przez czterdzieści lat, utrzymującą kontakty z odwiedzanymi wcześniej krajami Europy. Od 1735 przewodniczył zarządowi szpitali św. Elżbiety i św. Ducha, od 1758 był seniorem gminy reformowanej, zasiadał w zarządzie kościoła angielskiego. W 1750 roku został wybrany na ławnika Głównego Miasta, kandydaturę zakwestionował król polski August III, ławnikiem został dopiero w 1758. Od 1762 był rajcą. Członek licznych miejskich komisji: do spraw budowlanych, żeglugi, głębi morskiej, rzemiosła, straży obywatelskiej, od roku 1770 przewodniczący miejskiej artylerii.
W 1763 roku nabył Dwór VIII w Strzyży. Kolekcjoner dzieł sztuki. 25 VI 1730 w kościele św. Piotra i Pawła zawarł związek małżeński z Elisabeth (1707–1748), córką Johanna Forreta. Ojciec Johanna (1731–1802), rajcy, kupca, bibliofila, Carla Heinricha (1738–1804) i Renaty Elisabethy (1741–1784). W 1775 przekazał każdemu dziecku po 600 tysięcy florenów.
Został pochowany w ufundowanej przez siebie w 1774 roku kaplicy rodzinnej w kościele św. Piotra i Pawła.
